Entropia

Troszkę słabsza niż książka poprzednia.
Mniej już wciąga.Na plus ,niedługo mnie czeka wycieczka do Europy.
Brakowało bitew,chyba nie bardzo do mnie pasuje.
Pokój,może domagam się walk i emocji.

Troszkę słabsza niż książka poprzednia.
Mniej już wciąga.Na plus ,niedługo mnie czeka wycieczka do Europy.
Brakowało bitew,chyba nie bardzo do mnie pasuje.
Pokój,może domagam się walk i emocji.

Pokaż mimo to

Kurczę może i mnie tylko raziło tłumaczenie "Piotrusie", czytałem tylko ten ten tom ale myślę, że autor chciał zawrzeć zbyt dużo metafor między ludźmi, a istotami... Z mojego punktu widzenia... i mówię to po raz pierwszy... ŹLE WYDANE PIENIĄDZE NA KSIĄŻKĘ..Być może nie czuję fantasytki...

Kurczę może i mnie tylko raziło tłumaczenie "Piotrusie", czytałem tylko ten ten tom ale myślę, że autor chciał zawrzeć zbyt dużo metafor między ludźmi, a istotami... Z mojego punktu widzenia... i mówię to po raz pierwszy... ŹLE WYDANE PIENIĄDZE NA KSIĄŻKĘ..Być może nie czuję fantasytki...

Pokaż mimo to

Po prostu świetna, trudno jest się oderwać od niej.

Po prostu świetna, trudno jest się oderwać od niej.

Pokaż mimo to

W końcu Chattama wrócił do pisania jak w pierwszej części. Po "Jądro Ziemi" myślałam, że kolejna część będzie niewypałem ale na szczęście moje obawy się nie potwierdziły.Wydawało by się, że już wszystko wiemy o Innym Świecie a jednak nie wiemy nic. Wciągająca historia i oby ostatnia część była taka jak ta.

W końcu Chattama wrócił do pisania jak w pierwszej części. Po "Jądro Ziemi" myślałam, że kolejna część będzie niewypałem ale na szczęście moje obawy się nie potwierdziły.Wydawało by się, że już wszystko wiemy o Innym Świecie a jednak nie wiemy nic. Wciągająca historia i oby ostatnia część była taka jak ta.

Pokaż mimo to

Można wciągnąć czytelnika do lektury, gdy wydaje się że wszystko już wyjaśnione? Widać można :)
Podekscytowana przed przeczytaniem "OZ"

Można wciągnąć czytelnika do lektury, gdy wydaje się że wszystko już wyjaśnione? Widać można :)
Podekscytowana przed przeczytaniem "OZ"

Pokaż mimo to

Cykl powieści fantasy. Bardzo dobrze się czyta. Godna polecenia.

Cykl powieści fantasy. Bardzo dobrze się czyta. Godna polecenia.

Pokaż mimo to

"Inny Świat odsłonił tylko cząstkę swoich tajemnic."
Chcecie się przekonać jakie? Ja niedługo zabieram się za kolejny tom :)

"Inny Świat odsłonił tylko cząstkę swoich tajemnic."
Chcecie się przekonać jakie? Ja niedługo zabieram się za kolejny tom :)

Pokaż mimo to

Recenzja z bloga zagrywam.blogspot.com

Od wielkiej bitwy minęło kilka miesięcy. Dzieci zwane Piotrusiami oraz dorośli nazywani Dojrzałymi (nazwa uległa zmianie po wojnie; wcześniej nazywano ich Cynikami) próbują żyć w zgodzie i harmonii. Dalej istnieją osady, gdzie nie mieszka nikt z drugiej, nazwijmy to frakcji, ale najważniejsze, że nikt nie skacze sobie do gardeł. Dojrzali okrzyknęli królem pokojowo nastawionego do dzieci Balthazara, a miasto dzieci - Eden do rządzącej rady zaprosili Matta, Tobiasa i Amber. Obie strony starają się ze sobą współpracować, handlować i powoli wymieniać mieszkańców.

Sielanka nie trwa długo, bo pojawia się zagrożenie. W Edenie pojawiają się tajemniczy wędrowcy bez twarzy. Przypominają Rauperodena, który prześladował Matta od samego początku przygody. Wędrowcy nazwani Dręczycielami bez żadnych skrupułów zabijali każdego kto pojawił się na ich drodze. Okazuje się, że poszukują Amber, która wchłonęła Jądro Ziemi. Ich pan o imieniu Ggl pożąda tej niesamowitej energii i nie cofnie się przed zniszczeniem każdego skrawka ziemi, ani przed zabiciem każdego kto będzie chciał mu przeszkodzić. Przymierze Trojga wyrusza tym razem na północ, aby poznać i ewentualnie pozbyć się nowego zagrożenia.

Czy jest lepiej? Chyba równie dobrze. Jest to niby początek nowej trylogii, ale wewnątrz serii. Nie musimy zapoznawać się z bohaterami, nie musimy zapoznawać się z prawami rządzącymi nowym światem. Po prostu wpadamy w wir przygody.
Nowi wrogowie dają radę. Mamy zombie ptaki, zombie dzieci, tajemniczą burzę i bezlitosnych Dręczycieli. A do tego tajemnica Ggl, która moim zdaniem jest rewelacyjnym pomysłem Chattama.

Powraca wątek Spijacza Niewinności, który knuje własne plany wobec dzieci. W zamku przy Wielkim Lesie zamieszkują delegaci zarówno dorosłych jak i dzieci. Tutaj rozgrywa się poboczny wątek knowań, podejrzeń i ukrytych motywów. Wątek co prawda jest zdecydowanie na drugim planie, ale mocno wpływa na przyszłe wydarzenia w kolejnej książce.

Inny Świat 4. Entropia się chłonie. Wykreowany w głowie autora świat został powiększony o północną część Ameryki, dzięki czemu mamy co raz to lepsze wyobrażenie jakie zmiany miała gigantyczna burza z początku cyklu. Warto sięgnąć po tę pozycję, nie będziecie żałować!

Recenzja z bloga zagrywam.blogspot.com

Od wielkiej bitwy minęło kilka miesięcy. Dzieci zwane Piotrusiami oraz dorośli nazywani Dojrzałymi (nazwa uległa zmianie po wojnie; wcześniej nazywano ich Cynikami) próbują żyć w zgodzie i harmonii. Dalej istnieją osady, gdzie nie mieszka nikt z drugiej, nazwijmy to frakcji, ale najważniejsze, że nikt nie skacze sobie do gardeł....

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Czwarta część opowieści wciąga, pojawiają się nowe wątki. Czyta się bardzo przyjemnie i szybko. Czekam na kolejną część :)

Czwarta część opowieści wciąga, pojawiają się nowe wątki. Czyta się bardzo przyjemnie i szybko. Czekam na kolejną część :)

Pokaż mimo to

Nasz wykreowany świat fantasy jest ciekawy jak w poprzednich częściach, autor czerpie całymi garściami z bogatego dorobku beletrystyki. Jednak powtarzające się schematy przez te kilka tomów powodują, że człowiek może się spodziewać tego co nastąpi w dalszym ciągu - takie jest moje subiektywne odczucie. Maxime Chattam potrafi budować napięcie i zawsze odnajdziemy ten element grozy. Wszakże nie bez powodu został ochrzczony złotym dzieckiem Francuskiego suspensu.

Nasz wykreowany świat fantasy jest ciekawy jak w poprzednich częściach, autor czerpie całymi garściami z bogatego dorobku beletrystyki. Jednak powtarzające się schematy przez te kilka tomów powodują, że człowiek może się spodziewać tego co nastąpi w dalszym ciągu - takie jest moje subiektywne odczucie. Maxime Chattam potrafi budować napięcie i zawsze odnajdziemy ten element...

więcej

mniej

Pokaż mimo to