Wilken. Czas złego wilka

Wzruszyłem się przy zakończeniu. Wspaniała trylogia.

Wzruszyłem się przy zakończeniu. Wspaniała trylogia.

Pokaż mimo to

Całkiem przyjemna, do czytania jednym tchem lektura dla młodzieży, w której pojawia się jednak trochę okropności (rozkopywanie grobów, topienie zombie, odcięte głowy, morderstwa). Momentami jest za dużo tej fantastyki. Przewidywalna, zakończenie nijakie, ale i tak warto sięgnąć po tę czysto rozrywkową książkę (w której przypadkiem drukarnia 2x wydrukowała ten sam tekst ;)).

Całkiem przyjemna, do czytania jednym tchem lektura dla młodzieży, w której pojawia się jednak trochę okropności (rozkopywanie grobów, topienie zombie, odcięte głowy, morderstwa). Momentami jest za dużo tej fantastyki. Przewidywalna, zakończenie nijakie, ale i tak warto sięgnąć po tę czysto rozrywkową książkę (w której przypadkiem drukarnia 2x wydrukowała ten sam tekst ;)).

Pokaż mimo to

Wydaje wam się, że wiecie, jak to jest być likantropem? Wiadomo, delikwent ma wyostrzone zmysły, umiejętności telepatyczne, jest niezwykle szybki, zwinny i dysponuje ogromną silą. To jednak tylko jedna strona medalu. Wyobraźcie sobie, jak to jest, gdy potwornie chce się pić, ale niestety wilcze łapy nie są przystosowane do odkręcania butelki z wodą, ani tym bardziej kurków - pozostaje więc tylko wstydliwe picie z toalety. Mało pociągające, prawda? A co z ubraniami, które wilkołak/wilken ma na sobie podczas przemiany? Większość szybciutko daje się rozerwać na strzępy, tylko nie slipki! Za nic na świecie nie chcą pęknąć i niemiłosiernie wżynają się w miejsca o szczególnej wrażliwości. I jeszcze te bezoary…Ktokolwiek ma futrzastego pupila ten wie, ile ten musi się namęczyć by zwrócić wylizaną sierść. No cóż, oprócz wielu atutów, bycie mitycznym stworzeniem to ciężka harówka i nasz bohater Nat Carver powoli zaczyna się o tym przekonywać.

Całość na: http://potworkiczytaja.blogspot.com/2016/09/kto-sie-boi-zego-wilka-wilken-czas-zego.html

Wydaje wam się, że wiecie, jak to jest być likantropem? Wiadomo, delikwent ma wyostrzone zmysły, umiejętności telepatyczne, jest niezwykle szybki, zwinny i dysponuje ogromną silą. To jednak tylko jedna strona medalu. Wyobraźcie sobie, jak to jest, gdy potwornie chce się pić, ale niestety wilcze łapy nie są przystosowane do odkręcania butelki z wodą, ani tym bardziej kurków...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Jak dobrze znów poczuć się jak dziecko! Dzięki tej książce człowiek staje się pięknie naiwny i niecierpliwie oczekujący szczęśliwego zakończenia. Moim zdaniem to piękna pozycja dla Małych i Dużych pokazująca moc prawdziwej i szczerej przyjaźni okraszona nutką mroku i strachu. Polecam!

Jak dobrze znów poczuć się jak dziecko! Dzięki tej książce człowiek staje się pięknie naiwny i niecierpliwie oczekujący szczęśliwego zakończenia. Moim zdaniem to piękna pozycja dla Małych i Dużych pokazująca moc prawdziwej i szczerej przyjaźni okraszona nutką mroku i strachu. Polecam!

Pokaż mimo to

Kocham <3 Moja ulubi część :3

Kocham <3 Moja ulubi część :3

Pokaż mimo to

Do tytułów które zostały wykorzystane w drugim tomie doszły: "Men in Black" i "X-files" chociaż nie w czystej postaci, ale nie kojarzę angielskiego tytułu, w którym pojawiają się agencję rządowe (wiedzące o istnieniu nadprzyrodzonych istot). Po raz kolejny zawiodłem się, kolejny tom przewidywalny i zakończenie. Może nie powstanie kolejny tom. W przypadku jego powstania będzie co najmniej jedna gwiazdka mniej

Do tytułów które zostały wykorzystane w drugim tomie doszły: "Men in Black" i "X-files" chociaż nie w czystej postaci, ale nie kojarzę angielskiego tytułu, w którym pojawiają się agencję rządowe (wiedzące o istnieniu nadprzyrodzonych istot). Po raz kolejny zawiodłem się, kolejny tom przewidywalny i zakończenie. Może nie powstanie kolejny tom. W przypadku jego powstania...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

"Nie no to była wręcz petarda eksplodująca w rękach"

"Nie no to była wręcz petarda eksplodująca w rękach"

Pokaż mimo to

„Wilken: Czas Złego Wilka” to już trzecia i zarazem ostatnia część pasjonujących przygód Nata Carvera i jego wiernego przyjaciela wilkena Woody’ego. Jak pamiętacie, w pierwszym tomie trylogii Nat został ugryziony przez okrutnego wilkołaka. Aby ocalić chłopca od niechybnej śmierci, przyjaciele przetoczyli mu krew wilkena. Odtąd w jego żyłach płynęła mieszanka krwi ludzkiej, wilkołaczej i wilkeńskiej. Nabył również cech charakterystycznych dla wilka, odkrył też zdolność przemiany w wilkena. W nowej odsłonie ekscytujących przygód Nat i jego kompan Woody pracują od niedawna jako agenci Nocnej Zmiany, której celem jest poskromienie i w efekcie unieszkodliwienie czarnego charakteru – wilkołaka Lucasa Scale’a. Scale zawarł pakt z siłami nieczystymi, aby uchronić swą duszę przed piekielnymi mękami. Musi jednak spełnić pewien warunek. Tymczasem agenci Nocnej Zmiany za punkt honoru przyjmują pomieszanie mu szyków. Niestety Nat zaczyna mieć problemy ze zmiennokształtnością co z pewnością nie pomaga w realizacji zadania. Wspierany przez przyjaciół podejmuje decydującą walkę z siłami zła.

Z całą stanowczością mogę stwierdzić, że trzecia część „Wilkena” to doskonała propozycja dla nastolatków uwielbiających dreszczyk emocji i gęsią skórkę na rękach. Zaskakujące, nieco nawet straszne zdarzenia, niejednemu czytelnikowi mogą zjeżyć włosy na głowie. Toteż polecam tę lekturę koneserom świata fantastyki i właścicielom stalowych nerwów. Bogaty i plastyczny język Di Toft tworzy rzeczywistość na granicy świata realnego i wyobraźni. To świat niepowtarzalny, zaskakujący, pełen niespodzianek i zwrotów akcji. Na dodatek utrzymujący w stałym i pełnym oczekiwania napięciu. W tej książkowej rzeczywistości, oprócz ekscytujących przygód, przeczytamy o wartościach, które potwierdzą prawdę o tym, że dobro zwycięża nad złem. To ofiara, niczym niezachwiana przyjaźń, która łączy się z czystością serca i intencji, życzliwością, oddaniem, poświęceniem dla dobra innych.

Książka ta doskonale nadaje się na nudne wieczory. Z pewnością okaże się atrakcyjna dla młodzieży jak i dorosłych. Choć walka dobra ze złem to temat dosyć częsty w literaturze, to przygody Nata i Woody’ego wnoszą do niego wiele nowego. Wyraźna jest świeżość w spojrzeniu autorki na problem odwiecznego ścierania się dwóch przeciwnych sił. Z pełną odpowiedzialnością zachęcam do przeczytania „Wilkena. Czasu złego wilka”, oczywiście, jeśli już znacie wcześniejsze losy bohaterów. Najlepszym potwierdzeniem moich spostrzeżeń niech będą słowa Barry’ego Cunninghama wydawcy serii o Harrym Potterze:

„ Jestem zachwycony punktem kulminacyjnym akcji tej ciepłej, przezabawnej i jeżącej włosy na głowie historii dwójki najbardziej niesamowitych bohaterów, jacy zdołali z dnia na dzień zmienić swoją przynależność gatunkową”.

„Wilken: Czas Złego Wilka” to już trzecia i zarazem ostatnia część pasjonujących przygód Nata Carvera i jego wiernego przyjaciela wilkena Woody’ego. Jak pamiętacie, w pierwszym tomie trylogii Nat został ugryziony przez okrutnego wilkołaka. Aby ocalić chłopca od niechybnej śmierci, przyjaciele przetoczyli mu krew wilkena. Odtąd w jego żyłach płynęła mieszanka krwi ludzkiej,...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Mroczna, starsza książka.
Polecam.

Mroczna, starsza książka.
Polecam.

Pokaż mimo to

dreszczyk emocji, aż chce się nie kończyć

dreszczyk emocji, aż chce się nie kończyć

Pokaż mimo to