Mieszka w Somerset z córką, mężem i psem, który jest tak ogromny, że podobno widać go z kosmosu! Powieść „Wilken” jest spełnieniem jej marzenia o zostaniu pisarką, do którego dążyła wykonując różne zawody, m.in. redagując oraz pisząc teksty do reklam, gazet i czasopism. Obecnie pracuje nad trzecią książką z cyklu.http://
Wydaje wam się, że wiecie, jak to jest być likantropem? Wiadomo, delikwent ma wyostrzone zmysły, umiejętności telepatyczne, jest niezwykle szybki, zwinny i dysponuje ogromną silą. To jednak tylko jedna strona medalu. Wyobraźcie sobie, jak to jest, gdy potwornie chce się pić, ale niestety wilcze łapy nie są przystosowane do odkręcania butelki z wodą, ani tym bardziej kurków - pozostaje więc tylko wstydliwe picie z toalety. Mało pociągające, prawda? A co z ubraniami, które wilkołak/wilken ma na sobie podczas przemiany? Większość szybciutko daje się rozerwać na strzępy, tylko nie slipki! Za nic na świecie nie chcą pęknąć i niemiłosiernie wżynają się w miejsca o szczególnej wrażliwości. I jeszcze te bezoary…Ktokolwiek ma futrzastego pupila ten wie, ile ten musi się namęczyć by zwrócić wylizaną sierść. No cóż, oprócz wielu atutów, bycie mitycznym stworzeniem to ciężka harówka i nasz bohater Nat Carver powoli zaczyna się o tym przekonywać.
Całość na: http://potworkiczytaja.blogspot.com/2016/09/kto-sie-boi-zego-wilka-wilken-czas-zego.html
"Wilken. Czas złego wilka" to horror dla dzieciaków, ale bez obaw, jest to historia, mająca tylko pozytywne przesłania.
Powieść prowadzi młodego czytelnika w świat wilkołaków, który w literaturze od zawsze był niedostępny dla tej grupy wiekowej.
To tabu, w cyklu autorki używającej pseudonimu Di Toft, zostało w końcu złamane.
Uważam, że dobrze się stało.
Podziwiam determinację pisarki, mam przekonanie, że z tym trudnym tematem poradziła sobie całkiem dobrze.
Znajdziemy w tej opowieści historię chłopca, który potrafił pokochać brzydkie śmierdzące zwierzę, które miało być psem, ale czasem stawało się człowiekiem. Główny bohater boryka się także z agresją rówieśników i przekonaniem, że on i jego dziwny pies, nie pasują do rzeczywistości, w której się znaleźli.
Historia opowiedziana w tej serii straszy, budzi grozę, ale także bawi, wzrusza i kreuje pozytywne wartości.
Najważniejszym przesłaniem tej opowieści jest wiara w przyjaźń i lojalność.
Ostatecznie dobro zwycięża, negatywny bohater traci poparcie swoich kolegów i ponosi dotkliwą karę za swoje postępki.
Ważnym przesłaniem powieści jest także przekonanie, że rodzina - nawet - gdy na co dzień, jest wobec nas krytyczna, udzieli nam bezwarunkowego wsparcia w trudnych sytuacjach.
Polecam tę serię młodym czytelnikom fascynującym się tego typu literaturą.