Już jakiś czas temu zwróciłam uwagę na tę książkę, ale dopiero teraz miałam przyjemność ją przeczytać. Moja miłość i tęsknota za Malaczem, pierwszym pojazdem, jakim dane było mi się po tym świecie poruszać, były jednymi z głównych powodów, dla których postanowiłam z tym schematem się zapoznać.

Nie, nie jest to poradnik dla domorosłych mechaników samochodowych, niechaj tytuł Was nie zmyli. Dostajemy krótką, acz mocno treściwą opowieść Autora, opowieść (auto)biograficzną, we wspaniały sposób nie tylko oddającą klimat epoki rządów Fiata 126 p, ale, dla mnie osobiście, bom też dziecięciem tej epoki, znakomitą możliwość powrotu do tych jakże, wbrew pozorom, malowniczym czasom. Obserwujemy życie bohatera, widzimy, co go ukształtowało, jakie wzloty i upadki miał przyjemność i nieprzyjemność zaliczyć. Nie będę się rozpisywać, bo i książka jest krótka, a tak naprawdę opowieść o przeżyciach to tylko wstęp do kwintesencji. Do przemyśleń, które i mnie mocno do myślenia dały. Przemyśleń na temat postrzegania samego siebie w świecie, pędzącym na złamanie karku, na temat duchowości i piękna otaczającej nas rzeczywistości.

Wydawnictwu WasPos serdecznie dziękuję za umożliwienie mi przeczytania tej książki, a Was, Szanowni Państwo, zostawiam z fragmentem, który najbardziej mnie poruszył.

"Wystarczy pochylić głowę i ucieszyć się z tego, że jesteś i trwasz. Doświadczasz, kochasz, czujesz, przeżywasz. Zaakceptuj na chwilę los takim jaki jest i nie zakładaj żadnych scenariuszy, nie próbuj planować."

Już jakiś czas temu zwróciłam uwagę na tę książkę, ale dopiero teraz miałam przyjemność ją przeczytać. Moja miłość i tęsknota za Malaczem, pierwszym pojazdem, jakim dane było mi się po tym świecie poruszać, były jednymi z głównych powodów, dla których postanowiłam z tym schematem się zapoznać.

Nie, nie jest to poradnik dla domorosłych mechaników samochodowych, niechaj...

"Jak widzicie, wszystko zależy od punktu widzenia".


Jakaż to niepozorna książeczka. Mały format oraz duża czcionka sugerują, że jej przeczytanie zajmie nam dosłownie chwilę. I już po pierwszej stronie okazuje się, że tak łatwo wcale nie będzie, gdyż ta swoista opowieść autora posiada wiele stycznych punktów z losami obecnego pokolenia trzydziestolatków, czyli między innymi mojego.

Grzegorz Parowicz, rocznik 1987, na co dzień kucharz oraz Susi Master w jednej z warszawskich restauracji. Pasjonat kultury japońskiej, miłośnik wiedzy tajemnej, zwolennik naturalnych metod leczenia. Posiada na stanie dwójkę dzieci, mieszka obecnie w Warszawie.

Krzysiek urodził się pod koniec lat osiemdziesiątych XX wieku, a wychował w dość dysfunkcyjnej rodzinie, w której obecne było uzależnienie ojca od hazardu oraz nadopiekuńczość matki. Bohater w swoim dorosłym życiu próbuje nie powielać znanych mu schematów. Powracając do wspomnień z dzieciństwa, szuka przyczyn swoich życiowych porażek.

Książka Grzegorza Parowicza z pewnością okazałaby się o wiele trudniejsza w interpretacji, gdyby czytał ją jakiś obcokrajowiec. Wynika to z faktu, iż autor poprzez kreację Krzysztofa zabiera swojego czytelnika w przeszłość – do przełomu lat osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych, gdy w Polsce zmieniał się ustrój i co za tym idzie, także mentalność ludzi. Główny bohater przywołuje więc swoje wspomnienia, ukazując nie dający się niczym zastąpić, klimat tamtych lat. Co jednak warto podkreślić – wszystko to podane jest w bardzo oszczędny sposób – rzekłabym, że w lapidarny, niczym ujęcia z życia.

Autor nie bawi się w dyplomację i tam gdzie trzeba, dosadnie ujmuje swoje wnioski, nie przejmując się poprawnością. Ten autentyzm jest bardzo mocno odczuwalny, ale jednocześnie narracja Krzysztofa, ton jego niektórych wypowiedzi i bezdyskusyjny wymiar, nie każdemu mogą przypaść do gustu. Czasami nawet ma się wrażenie jakoby autor poprzez kreację swojego bohatera zbyt mocno wymądrzał się, będąc pewnym tylko swojej racji.

Historia Krzysztofa z pewnością pobudza do refleksji w temacie wartości, jakie obecnie wyznajemy i co tak naprawdę liczy się we współczesnym świecie. Mowa tutaj oczywiście o najbliższej rodzinie, wsparciu i miłości. Książka porusza także w swojej istocie temat tego, jak wielki wpływ na nasze dorosłe życie ma przeżyte przez nas dzieciństwo oraz postawy rodziców. Doskonale widać to na przykładzie relacji głównego bohatera z najbliższą rodziną.

Nie bez przyczyny tytuł tej książki nawiązuje do Fiata 126, gdyż ten iście symboliczny wymiar uważam za niezwykle trafiony. Grzegorz Parowicz oddał w rękę czytelników zbiór pełen ważnych myśli i wniosków, nad którymi warto się zastanowić. Po to moim zdaniem powstała ta książka.

https://www.subiektywnieoksiazkach.pl/

"Jak widzicie, wszystko zależy od punktu widzenia".


Jakaż to niepozorna książeczka. Mały format oraz duża czcionka sugerują, że jej przeczytanie zajmie nam dosłownie chwilę. I już po pierwszej stronie okazuje się, że tak łatwo wcale nie będzie, gdyż ta swoista opowieść autora posiada wiele stycznych punktów z losami obecnego pokolenia trzydziestolatków, czyli między...

Książka, która z pozoru wygląda niewinnie, jednakże to naprawdę tylko pozory. Powieść ta to jedna z mocniejszych i chyba jedna z bardziej życiowych książek, jakie w ogóle przeczytałam w swoim życiu. Treść momentami mocna, ale szczera i przede wszystkim prawdziwa. Świetna historia opowiadająca o życiu, jakie prowadzi przeciętny człowiek, skazany na to, co przyniesie mu los i na to, co przede wszystkim zgotuje mu własna rodzina. A tutaj jak wiemy może być różnie, bowiem czasem ciężko jest komuś sprostać... Niestety.
Historia napisana w ironicznym, prześmiewczym stylu i niewątpliwie jest to jej główna zaleta.

Polecam Wam mieć ten tytuł na uwadze - szczególnie polecam Wszystkim tym, którzy lubią wynieść z lektury jakieś wartości, którzy lubią czasem zastanowić się nad tym, co właśnie czytają i wysunąć odpowiednie wnioski ;-)

Książka, która z pozoru wygląda niewinnie, jednakże to naprawdę tylko pozory. Powieść ta to jedna z mocniejszych i chyba jedna z bardziej życiowych książek, jakie w ogóle przeczytałam w swoim życiu. Treść momentami mocna, ale szczera i przede wszystkim prawdziwa. Świetna historia opowiadająca o życiu, jakie prowadzi przeciętny człowiek, skazany na to, co przyniesie mu los i...

Nie będzie to długie, bo jest to króciutka biografia/dziennik, której wielkość nie jest duża ani też to nie jest grube. Napisana jest też dużymi literami, a rozdziały dość małe. Styl prosty i język także.

Więcej na:
http://www.javri.eu/2018/06/books-13.html

Nie będzie to długie, bo jest to króciutka biografia/dziennik, której wielkość nie jest duża ani też to nie jest grube. Napisana jest też dużymi literami, a rozdziały dość małe. Styl prosty i język także.

Więcej na:
http://www.javri.eu/2018/06/books-13.html

Jest to moje pierwsze spotkanie z autorem, debiut autora. Jak wiecie lubię dawać szansę nowym autorom, zawsze ktoś wniesie coś nowego do naszego czytelniczego zakątka. Dlatego też już na samym początku roku, gdy dostałam informację o tej lekturze - byłam ciekawa. Niestety potoczyło się to inną drogą i na treść musiałam czekać kilka miesięcy. Ale czy było warto?
Spotkanie z autorem przyniosło mi chwilę na myśli. Takie moje, ale jednak naprowadzone przez Pana Grzegorza. To on kierunkował moje myśli swoimi spostrzeżeniami ujętymi w tekście, który dla nas przeznaczył. Napisał bowiem on książkę o życiu, o losie dziecka, później chłopaka aż w końcu mężczyzny, jakich zapewne wielu w XXI wieku. Jednak ciesze się ogromnie, że miałam okazję zapoznać się z tą krótka lekturą.
Autor pozwolił mi odizolować się od tego, co było teraz i zastanowić się nad wartościami, które były kiedyś ważne. O tym, jak ludzie się zachowywali, jak wyglądało życie jeszcze kilkanaście lat temu. Wydawać by się mogło, że to wcale nie tak dawno, a jednak technologia poszła na przód. Ale czy zachowanie ludzi się zmieniło? Nie, nie zmieniło.
Pierwsze spotkanie z tym autorem określam jako dobre. Myślę, że gdyby debiutujący pisarz dał z siebie nieco więcej, lektura mogłaby być ciekawsza i dłuższa - w takiej formie w jakiej została napisana naprawdę świetnie się czyta, więc kilkadziesiąt stron więcej nie zaszkodziłoby.

Nie potrafię zrecenzować tej książki tak, jak pozostałe, które recenzuje. Bo... Ta książka chce nam coś przekazać na przykładzie chłopca. Nie chcę Wam zdradzać szczegółów, dlatego też jest mi ciężko cokolwiek napisać, bo spoilery aż mi się palą w dłoniach, by chociaż trochę zdradzić, ale powstrzymuję się, oj tak. Lektura jest zbyt mała objętościowo, by cokolwiek jeszcze zdradzać.
Obserwujemy Krzyśka od chwili narodzin do momentu, gdy staje się dorosłym człowiekiem. Poznajemy jego myśli, zachowania, ale i chłoniemy wszystko, co poboczne i co daje nam otoczenie. To nic innego, jak życie, które przecież się zmienia, a jednak tak naprawdę jest niemal identyczne jak niegdyś. Trochę to boli. Bo zamiast stawać się lepszymi ludźmi, zmniejszającymi swoje wady, to je pielęgnujemy i nic dobrego z tego nie wychodzi. Nie ma takiej siły, by zmienić społeczeństwo, nic ani nikt nie ma tak silnego na to wpływu...

Jest to moje pierwsze spotkanie z autorem, debiut autora. Jak wiecie lubię dawać szansę nowym autorom, zawsze ktoś wniesie coś nowego do naszego czytelniczego zakątka. Dlatego też już na samym początku roku, gdy dostałam informację o tej lekturze - byłam ciekawa. Niestety potoczyło się to inną drogą i na treść musiałam czekać kilka miesięcy. Ale czy było warto?
Spotkanie z...

Gdy ujrzysz tę książkę to zapewne pomyślisz "taka mała książeczka, czcionka duża, a ilość stron to szkoda gadać, na pewno jest kiepska". I tu Twój błąd! Ta książka choć niepozorna i malutka, to ma bardzo wielki przekaz. Warta każdej sekundy z nią spędzonej. Napisana w formie pamiętnika, fragmentów z życia głównego bohatera od najmłodszych lat, aż do dorosłości. Język prosty, potoczny, wzbogacony o sarkazm, humor i krytykę. Nietypowa fabuła, która wzbudza ciekawość. Spojrzenie na świat z perspektywy malucha. Brzmi to dość dziwnie, ale muszę przyznać, że pomysł rewelacyjny! Krzysiek, główny bohater nie ma w życiu lekko. Jego rodzice nie byli wzorem godnym naśladowania. Mama nadopiekuńcza, ojciec hazardzista z wyrokiem. Chłopak za nic nie chce powielać błędów popełnionych przez rodziców, jednak nie zawsze mu się to udaje. Główny bohater robi zawsze to, czego oczekują od niego inni. Nie żył w zgodzie ze sobą i wiele rzeczy robi wbrew sobie. Jesteśmy naocznymi świadkami zmian, które w nim zachodzą. Czy w codziennym wyścigu szczurów uda mu się odnaleźć własne ja? Jaki wpływ na jego życie miało dzieciństwo?
W książce poruszane są bardzo ważne kwestie o których nie mówi się głośno takie jak dysfunkcyjna rodzina, uzależnienia, śmierć, hazard... Autor nie owija w bawełnę, mówi wprost o życiu, nie koloryzuje. Pisze szczerze i bardzo autentycznie. Ogromnym plusem powieści jest ukazanie jak wielką rolę w kształtowaniu osobowości człowieka mają rodzice, ich wzajemne relacje i to jak traktują dziecko. Komu polecam tę książkę? Dorosłym, dojrzałym czytelnikom. Czasami gubimy się w labiryncie zwanym życiem. Zapominamy jakie wartości są w nim najważniejsze. Zatracamy siebie. Książka ta powoduje, że nagle zatrzymujemy się i myślimy o swoim życiu, zachowaniach, wspominamy dzieciństwo. Czasami warto spojrzeć na świat z perspektywy malucha, pomyśleć i nabrać dystansu. . Niezwykle emocjonująca, mocna, szczera do bólu, skłaniająca do refleksji. Podsumowując róbmy to co chcemy, co kochamy, żyjmy swoim życiem, a nie tak jak chcą inni!

Gdy ujrzysz tę książkę to zapewne pomyślisz "taka mała książeczka, czcionka duża, a ilość stron to szkoda gadać, na pewno jest kiepska". I tu Twój błąd! Ta książka choć niepozorna i malutka, to ma bardzo wielki przekaz. Warta każdej sekundy z nią spędzonej. Napisana w formie pamiętnika, fragmentów z życia głównego bohatera od najmłodszych lat, aż do dorosłości. Język...

Ta książeczka wygląda niepozornie, ale treścią wbija w ziemię. Tutaj zadziałała zasada, że liczy się jakość, a nie ilość.
Głównym bohaterem, a zarazem narratorem jest Krzysiek, który próbuje rozliczyć się ze swoim życiem. Opowiada o najwcześniejszych wspomnieniach, relacji z matką i ojcem. Wymienia błędy popełnione przez rodziców i przyznaje, że choć obiecywał sobie że będzie zupełnie inny, to zdarza mu się te błędy powielać.
Lata dzieciństwa Krzysztofa przypadały na okres gdy Polska wkraczała w nową epokę, zmiany ustrojowe nie miały jednak dla niego takiego znaczenia jak zmiany ekonomiczne. Zachłyśnięcie się Zachodem i możliwościami nie wszystkim wyszły na dobre. W pędzie za pieniądzem łatwo zgubić z oczu najważniejsze wartości: rodzinę, miłość i szacunek bliskich.

Historia opowiedziana przez Krzyśka skłania do refleksji, do przemyśleń o sobie i swojej rodzinie. Czasem użycie dosadnego stwierdzenia potrafi szeroko otworzyć oczy. Ta książka jest rewelacyjna i obowiązkowa dla rodziców, którym zdarza się zapomnieć że byli dziećmi. Bo maluchy czasem widzą więcej niż dorośli.

Ta książeczka wygląda niepozornie, ale treścią wbija w ziemię. Tutaj zadziałała zasada, że liczy się jakość, a nie ilość.
Głównym bohaterem, a zarazem narratorem jest Krzysiek, który próbuje rozliczyć się ze swoim życiem. Opowiada o najwcześniejszych wspomnieniach, relacji z matką i ojcem. Wymienia błędy popełnione przez rodziców i przyznaje, że choć obiecywał sobie że...

Konstrukcja fabuły ma charakter linarny tzn że zaczynamy od narodzin bohatera, aż do jego dorosłego , dojrzałego życia. Historia Krzyśka wciągnęła mnie do reszty. Autentyczność i ukazane wady społeczeństwa są w sposób prześmiewczy, a czasem krytyczny ukazując prawdę jaką kieruje światem. W dzisiejszym nowoczesnym świecie często zatracamy się w naszym maratońskim biegu, zapominając o najważniejszych wartościach,a przy tym gubiąc to co w życiu najważniejsze. Rodzina, miłość to najwspanialsze co oferuje nam życie. Trzeba jednak pamiętać , że są kruche, a czasem trudne do zdobycia. Jednak kiedy je masz, możesz nazwać się najszczęśliwszym człowiekiem świata.



PODSUMOWUJĄC: Książka ,, Schemat naprawy ( Ś) fiata " to bardzo mądra, skłaniającą do refleksji na temat życia, historia. Autor obnaży przed Tobą każde jego uroki jak i wady. Będzie prowadził z Tobą polemikę nad tym , co w życiu jest najważniejsze? Książkę czyta się szybko, a to za sprawą prostego, kolokwialnego języka, okraszonego sarkazmem, humorem i krytyką. Problemy jakie porusza autor to przede wszystkim uzależnienia, które prowadzą do dysfunkcji rodziny i wpływają na człowieka w szczególności tego małego. Historia ta wielokrotnie skłoni Cię do refleksji na temat rodziny, miłości, przyjaźni, czy bycia rodzicem. Książka urzekła mnie swą szczerością taką wiesz aż do bólu. Nie raz przytakiwałam bohaterowi w jego rozważaniach. Wspaniała lektura. I choć jest mała i cieńka zawiera w sobie bogactwo mądrości, humoru i prawdy o życiu.

Konstrukcja fabuły ma charakter linarny tzn że zaczynamy od narodzin bohatera, aż do jego dorosłego , dojrzałego życia. Historia Krzyśka wciągnęła mnie do reszty. Autentyczność i ukazane wady społeczeństwa są w sposób prześmiewczy, a czasem krytyczny ukazując prawdę jaką kieruje światem. W dzisiejszym nowoczesnym świecie często zatracamy się w naszym maratońskim biegu,...