Bardo

Polecam. Prawdziwa, taka polska, czasami brutalna.

Polecam. Prawdziwa, taka polska, czasami brutalna.

Jest tu brutalna prawda o polskich lękach, fobiach, demonach, stereotypach, neofaszyzmie, antysemityzmie i innych patologiach społecznych. To też książka o tym jak niszczyć może mowa nienawiści. Tekst napisany niebanalnie, z werwą i znakomitym zmysłem obserwacyjnym.
Soczysty język, opowieść przerażająca, a nawet w finale wstrząsająca.

Jest tu brutalna prawda o polskich lękach, fobiach, demonach, stereotypach, neofaszyzmie, antysemityzmie i innych patologiach społecznych. To też książka o tym jak niszczyć może mowa nienawiści. Tekst napisany niebanalnie, z werwą i znakomitym zmysłem obserwacyjnym.
Soczysty język, opowieść przerażająca, a nawet w finale wstrząsająca.

Witkacy pisał o czystej formie, a tutaj mamy do czynienia z czystą grafomanią. Chyba miało być zabawnie, prowokacyjnie i obrazoburczo, a wyszło żenująco i tandetnie.
Nie oburzają mnie ewokowane obrazy, nie obrusza blasfemia, jednak za tym musi iść styl i język, cokolwiek. W książce zaś mamy argumenty niczym ze szkolnej rozprawki zbuntowanej nastolatki i frazę podpatrzoną u pensjonarki zakażonej krętkiem bladym. Toporne porównania, niezdarne sformułowania, ordynarny infantylizm. Straszna szmira. Opowiadania pornograficzne publikowane w "Twoim Weekendzie" miały większy potencjał literacki. Dziesięciominutowa scena gwałtu w "Nieodwracalnych" Gaspara Noégo była mniej traumatyzującym doświadczeniem i miała więcej polotu tudzież wrażliwości niż "Bardo" Agnieszki Szpili. Anilingus w "Shortbusie" miał w sobie więcej głębi niż to "arcydzieło".
Jak pisał poeta: "Ludzie to kupią, byle na chama, byle głośno, byle głupio". Szkoda, że wydawnictwo WAB zdecydowało się w tym cyrku uczestniczyć. To nawet nie jest konfekcyjne, bo trudno tu o jakiekolwiek doznania artystyczne czy estetyczne. Minęło kilka tygodni od lektury, niesmak pozostał.

*Dałem 2/10, ponieważ jestem, cholera, przeszczęśliwy, że nie wydałem ani grosza na tego gniota.

Witkacy pisał o czystej formie, a tutaj mamy do czynienia z czystą grafomanią. Chyba miało być zabawnie, prowokacyjnie i obrazoburczo, a wyszło żenująco i tandetnie.
Nie oburzają mnie ewokowane obrazy, nie obrusza blasfemia, jednak za tym musi iść styl i język, cokolwiek. W książce zaś mamy argumenty niczym ze szkolnej rozprawki zbuntowanej nastolatki i frazę podpatrzoną u...

Dramat. Chciałabym się doszukać dobrych stron tej pozycji, ale nie dam rady :-(

Dramat. Chciałabym się doszukać dobrych stron tej pozycji, ale nie dam rady :-(

Świetna analiza stanu nakręcania się spirali nienawiści i polaryzacji w Polsce. Barwnie, krwiście, zamaszyście i bezkompromisowo. Bez znieczulenia i bez półcieni. Oraz, co najważniejsze z pokazaniem Hedonistycznego liberalizmu z jednej strony i nieinkluzywnej, toksycznej bigoterii z drugiej strony. U mnie na półce sąsiaduje z "Lubiewem" Michała Witkowskiego. Głównie dlatego że jest tam bodajże najbardziej plastyczny opis doznań podczas penetracji analnej przy seksie gejowskim. Polecam gorąco.

Świetna analiza stanu nakręcania się spirali nienawiści i polaryzacji w Polsce. Barwnie, krwiście, zamaszyście i bezkompromisowo. Bez znieczulenia i bez półcieni. Oraz, co najważniejsze z pokazaniem Hedonistycznego liberalizmu z jednej strony i nieinkluzywnej, toksycznej bigoterii z drugiej strony. U mnie na półce sąsiaduje z "Lubiewem" Michała Witkowskiego. Głównie...

Zaskakujący i zdumiewający obraz polskiej wsiowej bigoterii i zacofania z jednej strony, oraz postępowości i liberalizmu postaw z drugiej. Książka sygnalizująca nadciągającą społeczną apokalipsę narastającej wewnętrznej nienawiści, napędzaną przez medialną korbę polaryzacji, która zaczyna się kręcić coraz prędzej.

Zaskakujący i zdumiewający obraz polskiej wsiowej bigoterii i zacofania z jednej strony, oraz postępowości i liberalizmu postaw z drugiej. Książka sygnalizująca nadciągającą społeczną apokalipsę narastającej wewnętrznej nienawiści, napędzaną przez medialną korbę polaryzacji, która zaczyna się kręcić coraz prędzej.

Przez takie przedstawianie naszego kraju przez nas samych, utrwalamy i umacniamy złą opinię o Polakach. Szkoda, że Agnieszka Szpila dołożyła do tego swoją cegiełkę. Szkoda, że nie przedstawiła dwóch przeciwstawnych biegunów polskiego społeczeństwa, a skupiła się tylko na tym, co nosi znamiona szeroko pojętej patologii. Ani to śmieszne, ani smutne, a lustro przystawione Polsce do twarzy jest mocno popękane i zniekształca obraz.

Przez takie przedstawianie naszego kraju przez nas samych, utrwalamy i umacniamy złą opinię o Polakach. Szkoda, że Agnieszka Szpila dołożyła do tego swoją cegiełkę. Szkoda, że nie przedstawiła dwóch przeciwstawnych biegunów polskiego społeczeństwa, a skupiła się tylko na tym, co nosi znamiona szeroko pojętej patologii. Ani to śmieszne, ani smutne, a lustro przystawione...

Żenująca historyjka nic nie wnosi do życia, warsztat autorski to istny nadir.
Intelektualnie książeczka na poziomie autora

Żenująca historyjka nic nie wnosi do życia, warsztat autorski to istny nadir.
Intelektualnie książeczka na poziomie autora

Fajna historia, fajny pomysł położone przez braki warsztatowe.

Fajna historia, fajny pomysł położone przez braki warsztatowe.

Cudowny język a czyta się wyśmienicie. prawie Tokarczuk :-)

Cudowny język a czyta się wyśmienicie. prawie Tokarczuk :-)