Pisze Frank o roli przypadku w życiu, głównie o sobie, i jakie miał szczęście, ale post-factum wszystko jest losem wygranym na loterii, gość nie rozumie koncepcji losowości.

Pisze Frank o roli przypadku w życiu, głównie o sobie, i jakie miał szczęście, ale post-factum wszystko jest losem wygranym na loterii, gość nie rozumie koncepcji losowości.

Książka którą polecił mi do przeczytania promotor. Cóż, nie zachwyciła mnie. Czytanie jej męczyło, gdyż jest nudna. Ideą tej książki jest argumentowanie znaczenia szczęścia w naszym życiu. Tego jak ono wpływa na sukces. Według mnie wałkowanie tematu na siłę, w kółko jedno i to samo.

Książka którą polecił mi do przeczytania promotor. Cóż, nie zachwyciła mnie. Czytanie jej męczyło, gdyż jest nudna. Ideą tej książki jest argumentowanie znaczenia szczęścia w naszym życiu. Tego jak ono wpływa na sukces. Według mnie wałkowanie tematu na siłę, w kółko jedno i to samo.

Książka zdecydowanie za długa. Zawiera jedną dość wartościową ideę, ale robi z niej halo przez długich kilka rozdziałów, obudowuje anegdotami, w kółko powtarza argumenty, a nawet - o zgrozo - konkretne przykłady (kierowca ferrari vs kierowca porsche).
Zarazem tytuł jest oszukańczy - książka wcale nie jest o merytokracji, ani o jej micie, a o roli szczęścia (fartu) owszem jest, ale nie to jest jej clou i mowa o tym tylko w pierwszych kilku rozdziałach oraz w dodatku na końcu.

Clou książki jest idea progresywnego podatku od konsumpcji, który miałby zastąpić podatek dochodowy. Idea - owszem - ciekawa i mogąca przynieść pozytywne efekty, ale niepoparta (w książce) badaniami i niewarta czytania całej książki, o ile nie jest się amatorem (miłośnikiem) ekonomii. Nawet będąc zainteresowanym zagadnieniami stricte finansów publicznych nie bardzo jest sens czytać, bo kwestia tego, jak ów podatek wpłynie na finanse jest potraktowana sloganami, a nie rzetelnymi argumentami (np. "po wprowadzeniu ww. podatku dochody budżetu wzrosną" - skąd to niby wiadomo? Autor nie wspomina).

Dużo bicia piany, mało treści, żadnych sensownych badań, czy faktycznie to by zadziałało tak, jak autor twierdzi, że miałoby działać. Być może zbadać się tego nie da (tak to jest w ekonomii, że eksperyment laboratoryjny praktycznie nie istnieje) i trzeba by eksperymentalnie wprowadzić, choćby na ograniczonym obszarze (np. w jednym stanie USA). Ale niechże autor napisze to wprost, że pisze o swoich domysłach! Zamiast tego usiłuje stworzyć wrażenie, że pisze o faktach, podpiera twierdzenia autorytetami (swoim, Bena Bernanke, a nawet Miltona Friedmana) i ogólnie na wnikliwym czytelniku robi wrażenie, że chce go wprowadzić w błąd zamiast przekonać.

Ogólnie: książka wyłącznie dla prawdziwych amatorów ekonomii - czyta się nawet nieźle, ale niesmak pozostaje.

Książka zdecydowanie za długa. Zawiera jedną dość wartościową ideę, ale robi z niej halo przez długich kilka rozdziałów, obudowuje anegdotami, w kółko powtarza argumenty, a nawet - o zgrozo - konkretne przykłady (kierowca ferrari vs kierowca porsche).
Zarazem tytuł jest oszukańczy - książka wcale nie jest o merytokracji, ani o jej micie, a o roli szczęścia (fartu) owszem...

Mam to szczęście, że nie przypominam sobie, żebym spotkał w swoim życiu osobę, która uważała by jednoznacznie, że to co osiągnęła w życiu zawodowym (ale również osobistym) zależało wyłącznie od jej pracowitości, umiejętności czy kompetencji. Każdy kogo znam podkreśla znaczenie czynnika szczęścia i przypadku, farta i zbiegów okoliczności.
[...]
Ale oczywiście musi istnieć grupa osób, która uważa, że wyłącznie ciężką pracą doszła do swojej pozycji. O takich ludziach pisze między innymi Robert Frank w książce Sukces i szczęście. Dobry los a mit merytokracji, choć i tych zdaje się być znacząco mniej, niż wszystkich tych, którzy mają świadomość przypadku i zbiegu różnych okoliczności.
[...]
całość:
http://www.speculatio.pl/sukces-i-szczescie/

Mam to szczęście, że nie przypominam sobie, żebym spotkał w swoim życiu osobę, która uważała by jednoznacznie, że to co osiągnęła w życiu zawodowym (ale również osobistym) zależało wyłącznie od jej pracowitości, umiejętności czy kompetencji. Każdy kogo znam podkreśla znaczenie czynnika szczęścia i przypadku, farta i zbiegów okoliczności.
[...]
Ale oczywiście musi istnieć...