Książka jest ciekawa zwłaszcza ze względu na osobistą (bardzo szczerą, dodajmy) perspektywę, która jest dla Autora punktem wyjścia do filozoficznych rozważań między innymi nad istotą szczęścia, miłości, starości, małżeństwa czy przyjaźni. Wpisuje się w ten sposób w sięgający korzeniami starożytności i ożywiony także w ostatnich latach nurt rozważań filozoficznych nad życiem samym, gdzie filozofia rozumiana jest jako codzienna praktyka i jako drogowskaz w codzienności.
Dałabym więcej gwiazdek, ale nieco denerwowały mnie powtórzenia (które wynikają zapewne z tego, że książka jest w większej części zapisem wykładu, a ten rządzi się swoimi prawami).
Na koniec trzeba wspomnieć, że książka jest dedykowana niedawno zmarłej żonie Autora, o której pięknie pisze w rozdziałach poświęconych małżeństwu czy miłości.

Książka jest ciekawa zwłaszcza ze względu na osobistą (bardzo szczerą, dodajmy) perspektywę, która jest dla Autora punktem wyjścia do filozoficznych rozważań między innymi nad istotą szczęścia, miłości, starości, małżeństwa czy przyjaźni. Wpisuje się w ten sposób w sięgający korzeniami starożytności i ożywiony także w ostatnich latach nurt rozważań filozoficznych nad życiem...

„Filozofia i sztuka życia” dziesiąta książka Prof. Dziemidoka jest w jego dorobku wydawnictwem szczególnym – dedykowanym zmarłej w 2016 r. żonie Hannie Dziemidok, z którą Profesor przeżył wspólnie wiele lat. Publikacja jest zbiorem ośmiu esejów, wygłoszonych przez autora podczas ogólnouniwersyteckich wykładów (zatytułowanych identycznie jak publikacja),na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie.
W swojej najnowszej pracy Profesor częściowo podejmuje tematy poruszane już w jego książce zatytułowanej "Teoretyczne i praktyczne kłopoty z wartościami i wartościowaniem" (2013),jest to jednak spojrzenie uzupełnione o kolejne doświadczenia.
Wachlarz tematyczny "Filozofii i sztuki życia" jest duży, filozof pisze tu o takich zagadnieniach, jak: nastawienie życiowe, moralność, wolność, miłość, przyjaźń, szczęście, starość, tożsamość narodowa etc. Obrana forma pracy (esej) sprawia, iż nie mamy do czynienia z rozprawą ściśle filozoficzną, nie jest to też poradnik z serii: Jak żyć?. Każdy z ośmiu rozdziałów przedstawia bogatą literaturę danego zagadnienia, są to zarówno prace klasyków, jak i nowe publikacje, autor sięga też po pracę publicystów, by przytoczyć, chociażby osobę Jacka Żakowskiego. Wszystkie cytaty są jedynie punktem wyjścia do własnych rozważań autora, który jak sam stwierdza żartobliwie w jednym z rozdziałów: "żyje już prawie sto lat i […] może podzielić się swoimi refleksjami dotyczącymi życia ludzkiego". Trzeba podkreślić, iż każdorazowo są to refleksje celne i ważne, mogące sprawić, iż uprawiana przez nas sztuka życia będzie po prostu lepsza.
W trakcie lektury warto moim zdaniem zwrócić uwagę na rozdział czwarty zatytułowany: "Miłość i przyjaźń – różnice i pokrewieństwa". Gdzie autor w sposób niezwykle ciekawy analizuje prezentowany temat. Czytając fragment dotyczący miłości małżeńskiej trudno nie przyznać racji autorowi (do prezentowania własnej opinii legitymuje go zresztą piękny wiek 56 lat pożycia małżeńskiego). W kolejnym rozdziale zatytułowanym: "Czy dążenie do szczęścia może być moralnie podejrzane?", prof. Dziemidok proponuje własną „receptę” na szczęście zebraną w formie 15 punktów, których spełnienie powinno zagwarantować nam szczęście i spełnienie. Recepta ta pozbawiona jest naukowego żargonu, jest natomiast ludzka i możliwa do zrealizowania przez niemal każdego, daleko jej też do moralizatorstwa znanego z poradników.
Należy również wspomnieć moim zdaniem o najciekawszym rozdziale: „Starość nie radość” czy też: „Wesołe jest życie staruszka”, w polskiej humanistyce nadal zbyt mało jest tekstów poświęconych tej tematyce. Esej znajdujący się w książce jest słodko-gorzki, nierzadko żartobliwy, ale też ironiczny, nie przysłania mimo tego istoty podjętego tematu, wykazując na jego główne problemy.
„Filozofia i sztuka życia” prof. Bohdana Dziemidoka, to z pewnością książka udana. Pełna ważnych i istotnych kwestii, zaprezentowanych w sposób zrozumiały również dla czytelników spoza środowiska akademickiego. Całość okraszona jest dużą dozą własnych przemyśleń, analiz, przeżyć i wspomnień – im częściej autor się do nich odwołuje, tym ciekawszą staje się książka dla odbiorcy, tak jak ma to miejsce np. w rozdziale dotyczącym "Muzyki i tożsamości narodowej w epoce globalizacji".
Prof. Władysław Bartoszewski mawiał, że: "warto być przyzwoitym". W trakcie lektury "Filozofii i sztuka życia" można łatwo zauważyć, iż autor pisze do nas (czytelników) o wartościach ważnych dla każdego człowieka, o których we współczesnym świecie zbyt często zapominamy. Tym bardziej warto zmierzyć się z lekturą najnowszej książki prof. Dziemidoka. Nie da nam ona odpowiedzi na pytanie o sztukę życia, przypomni nam natomiast jak być dobrym człowiekiem.
A przecież bez wątpienia, warto być przyzwoitym.

„Filozofia i sztuka życia” dziesiąta książka Prof. Dziemidoka jest w jego dorobku wydawnictwem szczególnym – dedykowanym zmarłej w 2016 r. żonie Hannie Dziemidok, z którą Profesor przeżył wspólnie wiele lat. Publikacja jest zbiorem ośmiu esejów, wygłoszonych przez autora podczas ogólnouniwersyteckich wykładów (zatytułowanych identycznie jak publikacja),na Uniwersytecie...