Niechcący po raz kolejny sięgnęłam po książkę, która okazuje się być częścią jakiejś większej serii. W tym przypadku jest to 12 (!) tom z cyklu, którego głównym bohaterem jest Lincoln Rhyme. Mimo to postanowiłam nie odstawiać jej na bok i przeczytać mimo braku znajomości poprzednich części.
Kiedy w centrum handlowym na Brooklynie detektyw Amelia Sachs próbuje zatrzymać podejrzanego o zabójstwo, dochodzi do tragicznego wypadku: do układu napędowego schodów ruchomych wpada mężczyzna. Gdy Sachs rzuca się na pomoc, podejrzany ucieka. W sprawę angażuje się życiowy partner Sachs, Lincoln Rhyme, ekspert kryminalistyki, który niedawno zakończył współpracę z nowojorską policją. Wkrótce oboje przekonują się, że wypadek był dziełem przestępcy – pierwszym z serii okrutnych ataków. Przebiegły morderca zmienia urządzenia i przedmioty codziennego użytku w śmiertelnie niebezpieczną broń. Wysadza zdalnie kuchenkę mikrofalową. Wywołuje palnikiem gazowym pożar mieszkania. Potrafi też doprowadzić do wielkiej kraksy na Manhattanie. Zespół Rhyme’a rozpoczyna wyścig z czasem, by wytropić sprawcę, zanim ten znów zabije.
Powyższy opis był brzmi jak: „ jestem dobrym thrillerem przeczytaj mnie, a nie pożałujesz”, ja jednak mimo to delikatnie żałuję. Książka liczy ponad 500 stron, więc mogłoby się wydawać, że zmieści się tu ogrom trzymającej w napięciu treści. Niestety w napięciu trzymało ostatnie 100 stron. Pozostała część jest napisana dość ospale, mało ciekawie i wręcz zmuszałam się żeby czytać dalej. Na dużego plusa zasługuje tu jedynie wspomniane wcześniej ostatnie 100 stron historii. Akcja nabiera tutaj niespodziewanie rozpędu i zaskakuje swoim przebiegiem. Jak wcześniej książka mnie nie porwała tak zakończenie mnie zaskoczyło. I to BARDZO. Szkoda, że cała książka nie trzyma tak w napięciu jak samo jej zakończenie. Może to dlatego, że jest to już kolejny, 12 tom serii ?

Niechcący po raz kolejny sięgnęłam po książkę, która okazuje się być częścią jakiejś większej serii. W tym przypadku jest to 12 (!) tom z cyklu, którego głównym bohaterem jest Lincoln Rhyme. Mimo to postanowiłam nie odstawiać jej na bok i przeczytać mimo braku znajomości poprzednich części.
Kiedy w centrum handlowym na Brooklynie detektyw Amelia Sachs próbuje zatrzymać...

Dla mnie rewelacyjna część. Niech mogłam się oderwać

Dla mnie rewelacyjna część. Niech mogłam się oderwać

Niestety, nie skończyłam tej książki. Mój błąd - nie zauważyłam, że jest to któraś z kolei część serii, ale mimo to postanowiłam spróbować.

Generalnie po pewnym czasie można się odnaleźć, aczkolwiek na pewno lepiej byłoby czytać serie od początku.

Jeśli chodzi o samą książkę to... Jakoś mnie nie wciągnęła ani nie przekonała. Niektóre rozwiązania sytuacji banalne, niektóre zabiegi okoliczności zbyt proste, dedukcja czasem dziecinna... Nie trafiały do mnie wydarzenia opisane w historii ani ich rozwiązania.

Relacja między Lincolnem a Amelią wydawała mi się oschła, zdystansowana, a z tego co zrozumiałam to byli oni parą, z tym że tej "pary" w ogóle tutaj nie widziałam. Każde z nich skupiało się na sobie i swoim zadaniu. Być może ta relacja byłaby bardziej zrozumiała po przeczytaniu poprzednich części.

Mi się nie podobało i raczej nie sięgnę po poprzednie tomy.

Niestety, nie skończyłam tej książki. Mój błąd - nie zauważyłam, że jest to któraś z kolei część serii, ale mimo to postanowiłam spróbować.

Generalnie po pewnym czasie można się odnaleźć, aczkolwiek na pewno lepiej byłoby czytać serie od początku.

Jeśli chodzi o samą książkę to... Jakoś mnie nie wciągnęła ani nie przekonała. Niektóre rozwiązania sytuacji banalne, niektóre...

Może i przewidywalna, ale trzyma w napięciu i dobrze się czyta "Pocałunek stali". Nie zgadzam się z niektórymi negatywnymi komentarzami, bo kolejny tom serii z Lincolnem i Amelią trzyma swój poziom, z chęcią sięgnę po kolejną część.

Może i przewidywalna, ale trzyma w napięciu i dobrze się czyta "Pocałunek stali". Nie zgadzam się z niektórymi negatywnymi komentarzami, bo kolejny tom serii z Lincolnem i Amelią trzyma swój poziom, z chęcią sięgnę po kolejną część.

Powiem tak. Już mnie trochę męczy ta seria. Dość przewidywalna, dość prosta. W tej serii Deaver już niczym nie zaskakuje. Coraz bardziej się meczę. Zapewne Ci co czytają, będą dalej czytać. Ale do pierwszych tomów to mocno średnie... Tylko dla tych co czytają całą serie.

Powiem tak. Już mnie trochę męczy ta seria. Dość przewidywalna, dość prosta. W tej serii Deaver już niczym nie zaskakuje. Coraz bardziej się meczę. Zapewne Ci co czytają, będą dalej czytać. Ale do pierwszych tomów to mocno średnie... Tylko dla tych co czytają całą serie.

W porównaniu do poprzednich części Pocałunek stali wypada trochę gorzej. Jednak nie jest to zła pozycja! Z początku ciężko było się wciągnąć - dopiero przy połączeniu dwóch spraw zaczęło się rozkręcać. Bardzo ciekawy wątek stażystki Rhyme'a. Wniosła ona powiew świeżości.

W porównaniu do poprzednich części Pocałunek stali wypada trochę gorzej. Jednak nie jest to zła pozycja! Z początku ciężko było się wciągnąć - dopiero przy połączeniu dwóch spraw zaczęło się rozkręcać. Bardzo ciekawy wątek stażystki Rhyme'a. Wniosła ona powiew świeżości.

Absolutnie genialna seria. Moja ocena to 10 na 10.
Jest tu wszystko: miłość, kryminał, akcja, tajemnice. Jeden z tomów ulokowany został we Włoszech!
Do tego wielki szacunek do autora - to jest czternaście tomów, a nie ma grama nudy. Każdy tom jest inny. Każdy budzi zaciekawienie, wciąga. Przepadłam na ostatnie dwa i pół tygodnia i przeczytałam wszystkie tomy pod rząd.
W tym tygodniu wypatrzyłam w telewizji serial na podstawie pierwszego tomu - "Kolekcjoner kości", jednak nie powalił mnie. W mojej opinii, jest dużo gorszy od powieści. W powieści Amelia jest silną kobietą o niesamowitej osobowości. W serialu wygląda bardziej jak maskotka Rhyme`a. Zdecydowanie bardziej polecam książki.
Czternasty tom został w Polsce opublikowany w 2019 roku i od tego czasu cisza... Szkoda. Nie obraziłabym się za dalsze części cyklu... ;)
Cała serię bardzo polecam!!!

Absolutnie genialna seria. Moja ocena to 10 na 10.
Jest tu wszystko: miłość, kryminał, akcja, tajemnice. Jeden z tomów ulokowany został we Włoszech!
Do tego wielki szacunek do autora - to jest czternaście tomów, a nie ma grama nudy. Każdy tom jest inny. Każdy budzi zaciekawienie, wciąga. Przepadłam na ostatnie dwa i pół tygodnia i przeczytałam wszystkie tomy pod rząd.
W tym...

Próbując zatrzymać podejrzanego w centrum handlowym, Amelia Sachs jest świadkiem wypadku. Mężczyzna zostaje wciągnięty przez mechanizm schodów ruchomych. Amelia próbuje pomóc poszkodowanemu, a w tym czasie podejrzany, którego śledziła ucieka. Okazuje się że obie sprawy są powiązane i poszukiwany jest niebezpieczny przestępca, który upatrzył sobie pewne osoby, na których dokonuje zemsty.

Dwunasty tom serii nie był może najbardziej udaną ze wszystkich części, jednak mam sentyment do bohaterów i pomimo nudnego początku miło spędziłam czas na lekturze.

Próbując zatrzymać podejrzanego w centrum handlowym, Amelia Sachs jest świadkiem wypadku. Mężczyzna zostaje wciągnięty przez mechanizm schodów ruchomych. Amelia próbuje pomóc poszkodowanemu, a w tym czasie podejrzany, którego śledziła ucieka. Okazuje się że obie sprawy są powiązane i poszukiwany jest niebezpieczny przestępca, który upatrzył sobie pewne osoby, na których...

Ona - genialna policjantka, która nie wiedzieć czemu co chwilę pędzi swoją czerwona torpedą w gęstym ruchu, często po chodnikach ( do tego: bo właśnie dowiedziała się, że w kwartale zatłoczonych centrów widziano podejrzana osobę). On - genialny kryminolog, były policjant, któremu cała policja nowojorska co chwilę coś zawdzięcza. a to sprytna bazę identyfikacyjna, która nikomu nie przyszła do głowy a on - właśnie- stworzył. Ioddał policji, niech mają. Do tego w swoim prywatnym mieszkaniu (domu) ma laboratorium kryminalistyczne tak doskonałe, nowoczesne - o jakich policja może co najwyżej śnić. Czyta się ale co trochę - zwłaszcza jak nadchodzą kolejne objawienia genialnych umysłów, takie ot, z biczego, - pojawia się wrażenie nierealnego bajania. , zwłaszcza gdy z kolei przestępca też ma dar jasnowidzenia, bez przerwy, bez najmniejszych trudnościodkrywa najbardziej tajemnicze, osobiste sprawy i sekrety śledczych, niezagrożony bywa w ich domach, szykuje im śmiertelne zasadzki (które mimo wszystko jednak nie są do końca skuteczne). No i przewrotny finał, w którym zabrakło nieco logicznych związków dowodowych ale skutecznie zastąpiła je intuicja.

Ona - genialna policjantka, która nie wiedzieć czemu co chwilę pędzi swoją czerwona torpedą w gęstym ruchu, często po chodnikach ( do tego: bo właśnie dowiedziała się, że w kwartale zatłoczonych centrów widziano podejrzana osobę). On - genialny kryminolog, były policjant, któremu cała policja nowojorska co chwilę coś zawdzięcza. a to sprytna bazę identyfikacyjna, która...

Lektura też książki była dla mnie prawdziwą udręką. W ostatnich miesiącach nie mogłam narzekać na nadmiar wolnego czasu, a niestety tytuł ten od samego początku mnie zniechęcił, więc większość wolnych chwil poświęcałam na inne zainteresowania. Z pewnością gdyby książka okazała się lepsza, czasu na czytanie znalazłabym 10 razy więcej. To co zabiło jakąkolwiek chęć czytania tej pozycji to brak balansu między natłokiem rzeczowych informacji, a akcją. Do tej pory autorowi przeważnie udawało się tę równowagę w mniejszym bądź większym stopniu zachować. Dobija mnie, że z każdym tomem Rhyme i Sachs są coraz bardziej oddaleni od postaci, które zostały wykreowane w pierwszych częściach. W tym cyklu jeśli fabuła nie do końca do mnie trafiała, to zawsze ratował książkę wyżej wymieniony duet. Teraz autor co chwilę wymienia główne cechy bohaterów, którzy nie rozwijają się zbytnio wraz z upływem czasu, a wręcz są coraz bardziej spłycani. Całość pogrąża mało błyskotliwa łamigłówka kryminalna i zbyt wiele wątków pobocznych. Ja po kilku stronach miałam dość i do książki powracałam z przerwami. Więcej niż 3 gwiazdki dać nie mogę.

Lektura też książki była dla mnie prawdziwą udręką. W ostatnich miesiącach nie mogłam narzekać na nadmiar wolnego czasu, a niestety tytuł ten od samego początku mnie zniechęcił, więc większość wolnych chwil poświęcałam na inne zainteresowania. Z pewnością gdyby książka okazała się lepsza, czasu na czytanie znalazłabym 10 razy więcej. To co zabiło jakąkolwiek chęć czytania...