Miejsce egzekucji

Na czytnik trafiają różne książki. Ta to średniaczek, taki że się nudziłem czytać. Temat nie mój gust.Ale skończyłwem. I więcej nie wrócę .

Na czytnik trafiają różne książki. Ta to średniaczek, taki że się nudziłem czytać. Temat nie mój gust.Ale skończyłwem. I więcej nie wrócę .

Książka skradła moje czytelnicze serce swoim retro klimatem. Mrocznością odizolowanej małej wioski i jej zamkniętą społecznością.

W małej wiosce Scardale znajduje się zaledwie kilka domów, skupionych wokół starego dworu.
W tej maleńkiej miejscowości przewijają się tylko trzy nazwiska, co jest powodem do żartów z mieszkańców Scardale. Podobno taki stan rzeczy utrzymuje się dlatego, że często pobierali się między sobą.
Początek lat 60-tych. Z dworu znika trzynastoletnia Alison, która mieszkała tam wraz z matką, oraz swoim ojczymem.
Szeroko zakrojone poszukiwania nie przynoszą rezultatów. Oprócz strzępek zakrwawionych ubrań, po samej Alison nie ma śladu. Ani żywej ani martwej.
Mniej więcej w tym samym czasie inni nastolatkowie. Czy te sprawy są powiązane? Czy Alison ktoś porwał? skrzywdził? czy może uciekła?
Prasa, policja, jasnowidz. Nikt nie znajduje odpowiedzi. Mimo iż ciało nie zostało odnalezione wszyscy podejrzewają brutalne morderstwo.

Ponad trzydzieści lat później jedna z dziennikarek przybywa do Scardale, by ponownie przyjrzeć się sprawie i zebrać więcej materiałów do książki, którą pisze na temat tamtych wydarzeń.
Im więcej szuka, kopie i rozpytuje tym więcej niepokojących informacji wychodzi na wierzch.
O ile trzydzieści lat wstecz sprawa wydawała się szokująca, o tyle teraz jawi się jak najgorszy sen. Dramat sprzed lat, ma swoje drugie jeszcze mroczniejsze dno.

Jedyny zarzut jaki mam do fabuły, to momentami zbyt rozciągnięte opisy, co mogło czasami nużyć, ale nie pozbawiało książki klimatu.
Myślę, że jakieś 100 stron opisów jest tam zbędne ;). Zaczynając przygodę z tą historią trzeba się liczyć z tym, ze początkowe tempo mimo dramatycznych wydarzeń, jest bardzo powolne, co może trochę zniechęcać.
Jednak mimo to warto sięgnąć po tę pozycję już dla samego retro klimatu lat sześćdziesiątych, wioski na odludziu, zaginięcia dziewczynki i zagadki, którą aby rozwiązać, trzeba rozgryźć relację między mieszkańcami tej małej społeczności.
Mnie książka kupiła.

Książka skradła moje czytelnicze serce swoim retro klimatem. Mrocznością odizolowanej małej wioski i jej zamkniętą społecznością.

W małej wiosce Scardale znajduje się zaledwie kilka domów, skupionych wokół starego dworu.
W tej maleńkiej miejscowości przewijają się tylko trzy nazwiska, co jest powodem do żartów z mieszkańców Scardale. Podobno taki stan rzeczy utrzymuje się...

Pomysł na fabułę i konstrukcję bardzo dobry, wykonanie niestety już mniej. Po obiecującym początku książka zaczyna nudzić i dłużyć się. Po przeskoku czasowym akcja przyspiesza, jest za to na wskroś przewidywalna. Podsumowując: męcząca lektura.

Pomysł na fabułę i konstrukcję bardzo dobry, wykonanie niestety już mniej. Po obiecującym początku książka zaczyna nudzić i dłużyć się. Po przeskoku czasowym akcja przyspiesza, jest za to na wskroś przewidywalna. Podsumowując: męcząca lektura.

@rewi.books

Rok 1963. W zamkniętej wiosce Scardale w północnej Anglii, trzynastoletnia Alison wychodzi na spacer ze swoim psem i już nie wraca. Nikt nie wie co się z nią stało. Śledztwem zajmuje się młody inspektor George Bannet. Mieszkańcy wioski nie ułatwiają mu śledztwa. Niechętnie odpowiadają na wszelkie pytania.
Wszyscy podejrzewają , że doszło do morderstwa. Problemem , jest to że nie znaleziono ciała.
Mieszkańcy tej zamkniętej społeczności są przerażeni wiadomością, że sprawca jest jednym z nich.

Trzydzieści lat później reporterka postanawia napisać książce o tej sprawie. Kontaktuje się z Georgem Bannetem a nawet wyrusza do Scardale. Tam chce ponownie przyglądnąć się sprawie. Odkrywa wiele tajemnic i szokujące wiadomości. Okazuje się , że wydarzenia które wydarzyły się trzydzieści lat temu były zupełnie inne...

Książka zachwalana, opisywana jako wybitny kryminał. Po takim opisie aż ciężko się nie skusić. Na jej podstawie został nakręcony nawet mini serial. Taki dobry kryminał , przecież trzeba przeczytać.

Niestety książka nie zachwyciła mnie. Nie uważam jej za wybitny kryminał.
Historia przedstawiona w książce jest ciekawa a koniec książki nawet zaskakujący. Niestety książka bardzo się dłuży. Całe śledztwo jest tak szczegółowo opisane, że momentami miałam ochotę tę książkę odłożyć. Dotrwałam jednak do końca.

https://www.instagram.com/p/CXEjcR2snWk/?utm_medium=copy_link

@rewi.books

Rok 1963. W zamkniętej wiosce Scardale w północnej Anglii, trzynastoletnia Alison wychodzi na spacer ze swoim psem i już nie wraca. Nikt nie wie co się z nią stało. Śledztwem zajmuje się młody inspektor George Bannet. Mieszkańcy wioski nie ułatwiają mu śledztwa. Niechętnie odpowiadają na wszelkie pytania.
Wszyscy podejrzewają , że doszło do morderstwa....

Historia Alison pochłonęła mnie od pierwszych stron. Niesamowite, jak autorka świetnie opisała bohaterów, ich wygląd, sposób w jaki mówili, jak wyglądała ich codzienność. Podobnie miejsce wydarzeń. Jakbym razem z policjantami przemierzała wioskę Scardale. Uwielbiam historie, które dzieją się w różnych zakątkach Anglii, być może dlatego dałam się porwać tej powieści. Zakończenie było szokujące, zwłaszcza wątek dotyczący Alison i Helen, co do Hawkina... No cóż, podejrzewałam, że nie jest winny wszystkich zarzutów. Niemniej usatysfakcjonowało mnie zakończenie jego losów.

Historia Alison pochłonęła mnie od pierwszych stron. Niesamowite, jak autorka świetnie opisała bohaterów, ich wygląd, sposób w jaki mówili, jak wyglądała ich codzienność. Podobnie miejsce wydarzeń. Jakbym razem z policjantami przemierzała wioskę Scardale. Uwielbiam historie, które dzieją się w różnych zakątkach Anglii, być może dlatego dałam się porwać tej powieści....

bardzo wciągająca historia, świetnie napisana :) mimo dość powolnego tempa i szczegółowo opisanego, drobiazgowego śledztwa (bez zawrotnej akcji), gdzieś tam myślami wracałam do niej w ciągu dnia i miałam ochotę po nią sięgnąć... końcówkę trudno odłożyć na później :)
na minus - strasznie skopane tłumaczenie, strasznie dużo błędów, a szkoda bo psują momentami całą atmosferę :/

bardzo wciągająca historia, świetnie napisana :) mimo dość powolnego tempa i szczegółowo opisanego, drobiazgowego śledztwa (bez zawrotnej akcji), gdzieś tam myślami wracałam do niej w ciągu dnia i miałam ochotę po nią sięgnąć... końcówkę trudno odłożyć na później :)
na minus - strasznie skopane tłumaczenie, strasznie dużo błędów, a szkoda bo psują momentami całą atmosferę :/

Kolejny kryminał, na który patrzyłam z nadzieją i niestety trochę się zawiodłam. Po opiniach wnioskowałam, że może on startować do tytułu wręcz klasyki kryminału. No… dla mnie nie.
Książka przede wszystkim jest za długa - i to sztucznie wydłużona. Pierwsze dni śledztwa to dosłownie opis każdego pierdnięcia George’a Bennetta, dziesięciokrotne przesłuchiwanie wszystkich świadków, którzy nic nie mówią i totalna nuda. Czytałam, czytałam, czytałam i błagałam w myślach „niech coś się wydarzy, niech coś się zacznie”. Ale niestety powtarzałam sobie to przez 400 dłuuugich stron. Z minusów muszę też dodać, że polskie wydanie miało w sobie dużo błędów, które rażą mnie po specjalizacji redaktorskiej i niestety nie potrafię nie widzieć podwójnych spacji, literówek i błędów logicznych (np. George wrócił do pracy na początku lutego, a za chwilę artykuł w nowej gazecie z 6 stycznia; powrót dziennikarki do Scardale po 53 latach zamiast po 35 etc.).
Natomiast końcówka trzymała mnie do 3 w nocy. Nie byłam w stanie odłożyć książki. Kiedy już zamykały mi się oczy i odłożyłam ostatnie 50 stron, za chwilę znów zapaliłam światło i uznałam, że nie zasnę, dopóki nie skończę. Także książkę finalnie oceniam na dobrą, ale nie bardzo dobrą.

Kolejny kryminał, na który patrzyłam z nadzieją i niestety trochę się zawiodłam. Po opiniach wnioskowałam, że może on startować do tytułu wręcz klasyki kryminału. No… dla mnie nie.
Książka przede wszystkim jest za długa - i to sztucznie wydłużona. Pierwsze dni śledztwa to dosłownie opis każdego pierdnięcia George’a Bennetta, dziesięciokrotne przesłuchiwanie wszystkich...

No naprawdę nie wiem skąd takie wysokie oceny i ogólne zachwyty nad tą książką... dawno tak nie męczyłam książki, no ale zacznijmy od początku. Miejsce Egzekucji to kryminał, którego akcja toczy się pod koniec roku 1963 w Scardale - wiosce w północnej Anglii. Pewnego dnia znika 13-letnia Alison Carter, której nie odnaleziono. I tak naprawdę o tym jest pierwsza część książki. Opis książki mówi nam prawie wszystko o fabule, oprócz jednej kwestii, którą pozostawiam Wam do odkrycia.

Natomiast druga część książki to historia, która toczy się ponad 30 lat po pamiętnym śledztwie. Dziennikarka Catherine Heathcote wyrusza do Scardale i nawiązując kontakt z inspektorem policji biorącym udział w tym pamiętnym śledztwie. Pomijając to, iż odniosłam wrażenie, że śledztwo było dosłownie prowadzone na "ślepo", dosłownie jakby policja nie wiedziała co robić. Ja rozumiem, że akcja toczyła się przeszło 60 lat od czasów obecnych, ale też bez przesady, że tak się naprawdę nic nie działo! A druga część? Nagle pojawia się jakaś kobieta, która po 30 latach szybciej rozwiązała sprawę, której policja od tylu lat nie była w stanie rozwiązać. Czy ktoś mi powie, co się właśnie podziało? Książka ma prawie 600 stron, ponad 400 stron było o śledztwie a 200 o dziennikarce i pisaniu książki.

Dawno tak ciągnącej się historii nie przeczytałam. Naprawdę ciekawiej by było, gdyby autorka zakończyła swoją historię w momencie rozwiązania śledztwa przez policję. I by było ciekawsze zakończenie, i historia mogłaby być bardziej dopracowana. No nie polecam. Myślę, że jakby książce "wyciąć" trochę zbędnych wątków to książka byłaby ciekawsza.

No naprawdę nie wiem skąd takie wysokie oceny i ogólne zachwyty nad tą książką... dawno tak nie męczyłam książki, no ale zacznijmy od początku. Miejsce Egzekucji to kryminał, którego akcja toczy się pod koniec roku 1963 w Scardale - wiosce w północnej Anglii. Pewnego dnia znika 13-letnia Alison Carter, której nie odnaleziono. I tak naprawdę o tym jest pierwsza część...

To było moje pierwsze spotkanie z autorką ale nie ostatnie. Moim zdaniem bardzo dobry kryminał

To było moje pierwsze spotkanie z autorką ale nie ostatnie. Moim zdaniem bardzo dobry kryminał

Pierwsze co przychodzi mi na myśl, to - "ta książka ma coś w sobie".
Czytałam ją już jakiś czas temu, a nadal bez problemu mogę przypomnieć sobie fabułę, to nie jest tak, że dwa dni po człowiek wie, że przeczytał, ale w sumie musi się dobrze zastanowić o czym to było - oj nie. Ze mną treść tej książki została, przemyślenia, śledztwo i trochę emocji.
To nie było też tak, że ta książka mnie porwała w wir wydarzeń, że nie mogłam się od niej oderwać i tu moim zdaniem winą jest jednak zbytnie rozciągnięcie fabuły. Są momenty kiedy czytelnik z zapartym tchem przewraca kolejne strony, aby dowiedzieć się o co w tym chodzi, a są chwilę kiedy fabuła zwalnia, a opisy się dłużą.
Jednak całokształt - atmosfera małej odciętej wsi, zapał młodego policjanta, niepokój, duszna atmosfera - sprawia, że książka jest wyjątkowa. No i zakończenie też daje do myślenia, może zaskakuje, a może nie - musicie się przeknoać.
Polecam, bo to jednak z tych książek, która pozostawia po sobie wspomnienia w głowie - warto :)

Pierwsze co przychodzi mi na myśl, to - "ta książka ma coś w sobie".
Czytałam ją już jakiś czas temu, a nadal bez problemu mogę przypomnieć sobie fabułę, to nie jest tak, że dwa dni po człowiek wie, że przeczytał, ale w sumie musi się dobrze zastanowić o czym to było - oj nie. Ze mną treść tej książki została, przemyślenia, śledztwo i trochę emocji.
To nie było też tak, że...