Dory, niebieska rybka cierpi od maleńkiego na zanik pamięci krótkotrwałej, czyli zapomina o wszystkim, co wydarzyło się chwilę temu. Ta trudna przypadłość nie ułatwia jej życia, wręcz komplikuje je na każdym możliwym kroku. 
Tym jeszcze trudniej rybce odnaleźć się w nowej sytuacji, kiedy prąd morski ją porywa. Dory znajduje się w Instytucie, w nowym środowisku z innymi zwierzętami. Dory jest bardzo zagubiona, bo choć przypomina sobie o tym, że musi i chce powrócić do bliskiego jej świata, tak zaraz zapomina o tym, a tym bardziej nie wie, do kogo chciałaby powrócić. Na szczęście Dory poznaje zwierzątka wodne, także marzące o zaznaniu wolności. Dzięki tej relacji i wspólnemu celowi udaje się stworzeniom wydostać w stronę znanym wodom. Po wielu przygodach i trudach, Dory łączy się na nowo z tęskniącymi za nią rodzicami oraz przyjaciółmi.

Nie łatwo jest być rodzicem, w szczególności, kiedy ich dziecko zmaga się z chorobą, na którą nikt nie ma wpływu. Trudno jest także pilnować dziecko non stop, bowiem trzeba starać się zachować równowagę życiową na wykonywanie własnych życiowych obowiązków i realizację własnych pragnień oraz pozostawienie przestrzeni dla dziecka, aby ono jak najwięcej czerpało z życia tych przyjemnych i wesołych chwil. 
Tym więc trudniej jest opiekować dzieckiem, które nie posiada świadomości tego, co się dzieje, jak i kiedy, bo ciągle o tym zapomina i nie z jego winy, nie z beztroski, ale z wynikającej choroby. W życiu bywa tak, że kiedy w rodzinie dzieje się tragedia i dotyka ona dziecka, siłą rzeczy, rykoszetem obrywa się rodzicom, oceniając ich zachowanie i wychowanie za nieodpowiednie, karygodne. Ocenę wystawia się na podstawie tego, co się widzi i posłyszy, bez podstaw na to, jak wygląda w środku życie rodziny. 
Trzeba zachować dystans do takiej oceny, pokory i zrozumienia, że rodzice pragną dla dziecka wszystkiego co najlepsze, starają się okazać jak najwięcej miłości, ale należy mieć również nieco empatii na to, że rodzice to też ludzie, którzy pragną cokolwiek uszczknąć dla siebie z tego życia, że także są ludźmi z wadami, ułomnościami. W życiu wystarczy jeden moment, który może zmienić wszystko.
 
Zatem więcej zrozumienia, pokory i mniej oceniania sytuacji, których nie znamy z pierwszej ręki. Każdy rodzic kocha, przynajmniej powinien kochać swoje dziecko, ale wychowanie i opieka dziecka, które zmaga się z jakąś chorobą, niepełnosprawnością jest jeszcze większym wyzwaniem, często niewiadomą i to nieprzewidywalną, z którą każdego dnia zmagają się rodzice. Taki rodzic zasługuje na pełnowartościowy szacunek i ukłon w jego stronę za wszelkie starania i poświecenia, często kosztem siebie, swojego zdrowia i życia.

Dory, niebieska rybka cierpi od maleńkiego na zanik pamięci krótkotrwałej, czyli zapomina o wszystkim, co wydarzyło się chwilę temu. Ta trudna przypadłość nie ułatwia jej życia, wręcz komplikuje je na każdym możliwym kroku. 
Tym jeszcze trudniej rybce odnaleźć się w nowej sytuacji, kiedy prąd morski ją porywa. Dory znajduje się w Instytucie, w nowym środowisku z innymi...