Błyskotliwa lektura. Jedna myśli potrafią rozbawić inne skłaniają do przemyśleń. Książka do której się wraca bez końca.

Błyskotliwa lektura. Jedna myśli potrafią rozbawić inne skłaniają do przemyśleń. Książka do której się wraca bez końca.

Lekkie, fajne i przyjemne...
Zawsze można wrócić: w dowolnym czasie i na dowolną stronę - wskoczyć, przeczytać parę linijek, pośmiać się i pomyśleć przez chwilę...
Dobre na prezent i na półkę przy łóżku... :)

Lekkie, fajne i przyjemne...
Zawsze można wrócić: w dowolnym czasie i na dowolną stronę - wskoczyć, przeczytać parę linijek, pośmiać się i pomyśleć przez chwilę...
Dobre na prezent i na półkę przy łóżku... :)

Zachęcony wysoką oceną na LCz postanowiłem przejrzeć to dzieło. Przeczytałem około 1000/4711 aforyzmów, na razie nie planuję kontynuacji. Co do poziomu, myślę, że jest zróżnicowany, od myśli opartych na prostym skojarzeniu, raczej nieciekawych, do aforyzmów błyskotliwych, niebanalnych, zachęcających do refleksji. Być może jest to książka, którą powinno czytać się latami, ograniczając się do jednej myśli dziennie, ja jednak nie jestem tym zainteresowany.

Zachęcony wysoką oceną na LCz postanowiłem przejrzeć to dzieło. Przeczytałem około 1000/4711 aforyzmów, na razie nie planuję kontynuacji. Co do poziomu, myślę, że jest zróżnicowany, od myśli opartych na prostym skojarzeniu, raczej nieciekawych, do aforyzmów błyskotliwych, niebanalnych, zachęcających do refleksji. Być może jest to książka, którą powinno czytać się latami,...

Dzięki tej książce i moje myśli trochę się rozczochrały ;)

Dzięki tej książce i moje myśli trochę się rozczochrały ;)

Arcydzieło geniusza. I więcej już niczego nie napiszę

Arcydzieło geniusza. I więcej już niczego nie napiszę

Dla mnie bomba! Mimo że książka ma ponad 700 stron przeczytałam ją szybko i z zaciekawieniem.

Dla mnie bomba! Mimo że książka ma ponad 700 stron przeczytałam ją szybko i z zaciekawieniem.

Majstersztyk. Nic dodać, nic ująć.

Majstersztyk. Nic dodać, nic ująć.

✨ Chciałabym podzielić się z Tobą moimi ulubionymi fragmentami, które być może zainspirują Cię do przeczytania tejże pozycji .
⠀
🌾 Co trzyma nas na tym globie prócz siły ciążenia?
🌾 Do głębokiej myśli trzeba się wspiąć.⠀
🌾 Jeśliś bez kręgosłupa, nie wyłaź ze skóry! ⠀
🌾 Każdy wiek ma swoje średniowiecze. ⠀
🌾 Żyć jest bardzo niezdrowo. Kto żyje ten umiera.
🌾 Najtrudniej o prawdę w czasach, gdy wszystko może być prawdą. ⠀
🌾 Czasem mnie diabeł kusi, by uwierzyć w boga. ⠀
🌾 Niejednemu zeru wydaje się, że jest elipsą, po której świat się kręci.
🌾 Posiadł wiedzę, ale jej nie zapłodnił. ⠀
🌾 Troglodyta nie był troglodytą. Stał na poziomie ówczesnej cywilizacji. ⠀
🌾 Tradycja- dziedziczne szlachectwo plagiatu.⠀
🌾 Bezsenność- choroba epok, w których ludziom każą zamykać oczy na wiele rzeczy.
🌾 Orły winny być zdolne wykluć się nawet z kukułczego jaja. 🌾 Pamiętajcie, że i niewiara może być czymś najświętszym uczuciem. Nie szargajcie jej. ⠀
🌾 Człowiek zwycięży. Człowieka. ⠀
🌾 Po cóż kłamać, prawda też mało przypomina rzeczywistość.

Zapraszam po więcej na mój książkowy profil na instagramie: @ksiazka_z_pazurkiem https://www.instagram.com/p/CGowfzQhDw4/ :) !

✨ Chciałabym podzielić się z Tobą moimi ulubionymi fragmentami, które być może zainspirują Cię do przeczytania tejże pozycji .
⠀
🌾 Co trzyma nas na tym globie prócz siły ciążenia?
🌾 Do głębokiej myśli trzeba się wspiąć.⠀
🌾 Jeśliś bez kręgosłupa, nie wyłaź ze skóry! ⠀
🌾 Każdy wiek ma swoje średniowiecze. ⠀
🌾 Żyć jest bardzo niezdrowo. Kto żyje ten umiera.
🌾 Najtrudniej o...

Myśli do "przeżuwania". niezwykle trafne i odważne. Dla "każdego cywilizowanego człowieka", wspaniała lektura i stymulacja dla umysłu.

Myśli do "przeżuwania". niezwykle trafne i odważne. Dla "każdego cywilizowanego człowieka", wspaniała lektura i stymulacja dla umysłu.

Czytuję Leca od lat, czasem by się pośmiać z siebie lub do siebie, czasem szukając refleksji, wytłumaczenia zachowania innych ludzi. Tym razem przeczytałem wszystkie "Myśli nieuczesane" na jednym czytelniczym wdechu. Już chyba łapię, w czym tkwi geniusz tych krótkich form. Człowiek, tak przekroczywszy połowę czasowego istnienia, mając już za sobą trochę obserwacji świata i innych wyczytanych lektur, jest gotowy na całość lecowskiego dystansu. Co więcej, może to być teraz ostatnia przeczytana książka, którą można ponownie czytać tuż po jej zakończeniu. Za każdym razem dostaje się, co innego. Raz jakieś trafne zdanie śmieszy, innym razem to samo sformułowanie smuci.

Lec pasuje na każdy czas, nawet na ten nam niepokojąco teraźniejszy, bo "Wszystko jest w rękach człowieka. Dlatego należy je myć często.". Poza tym jego odczytanie fundamentalnie zależy od kontekstu, bo przecież nie miał pojęcia o covid-19, gdy pisał: "Wolność nie jest sprawą organów politycznych, ale oddechowych.". A przy tym jest niepokojąco ponadczasowy, skoro zauważył dawno temu, że "Niektórzy biorą regulamin więzienny za projekt konstytucji." Kto mógł się spodziewać, że już dziś stanęliśmy być może w obliczy realizacji stwierdzenia, że "Rozmowy o pogodzie staną się interesujące przy pierwszych oznakach końca świata."? Tu widać boleśnie, jak Lec miał niestety rację.

Nasz eksportowy aforysta potrafił jak mało kto obnażyć duszę geniusza: "Samowystarczalni umysłowo są jedynie geniusze i głupcy." i jego twórczość: "Z genialnej myśli można usunąć wszystkie słowa.", choć temu słowu nadał dodatkowych wymiarów: "Czas obrodził geniuszami. Miejmy nadzieję, że będzie kilku zdolnych.". Wnikliwie rozpracowywał duszę ludzką i jej egzystencjalne bolączki, więc tu po prostu podam dla mnie głęboko prawdziwe spostrzeżenia:

"Niełatwo jest żyć po śmierci. Czasem trzeba na to stracić całe życie."
"To, że umarł, nie jest jeszcze dowodem, że żył."
"Człowiek we własnym życiu gra zaledwie mały epizod."
"Dokąd zmierza życie? Tam gdzie ty, dopóki idziesz."
"Co robisz z zaoszczędzonym na życiu czasem?"

Lec w sposób 'nieuczesany' dopytywał o boskie interwencje: " Kto stworzył świat? Dotychczas przyznawał się do tego jedynie Bóg." i z filozoficznym wyczuciem niejednoznacznie ocenił nas, istoty zasiedlające Ziemię: " Bardzo mało ludzi przewidywało w XIX wieku, że po nim nastąpi wiek XX.". Najbardziej jednak smutkiem napawał go człowiek w swojej mniej lub bardziej zawinionej niedoskonałości: "Nawet w jego milczeniu były błędy językowe." czy: "Racjonalizacja: żyjemy coraz dłużej i coraz mniej.". Nie lubił pozorów, konformizmu i bezczelności. Może dlatego napisał: "Głupcy nie są tak głupi, zawsze są w większości." i "Raz spojrzałem za kulisy marionetek, przy sznurkach również marionetki. Dalej mnie nie dopuszczono." Zawsze jednak wraca ku cieplejszym barwom opisu nas, bo mamy jeszcze coś, co czyni z człowieka szczerą i naiwnie sympatyczną konstrukcję psychiczną: "To, że nas ciągle na nowo można okłamywać, napawa optymizmem.". Często ma nadzieję, że to, co widać, może jednak być czymś nieco innym: "Z prądem trudniej poznać, kto płynie dobrowolnie."

Stanisław Jerzy Lec miał trudne życie. Kilka razy witał się ze śmiercią, stojąc pod ścianą ulicznej łapanki hitlerowskiej. Mimo to, a może dzięki temu, zachował głęboką potrzebę pytania o człowieczeństwo z optymizmem i swadą. Jak sam napisał:

"Ludzie, śmiałem się z Wami, śmiałem się do Was. Gdy nie byliście ludźmi, śmiałem sie przeciwko Wam. Nigdy nie śmiałem się z Was.".

Powiedzenie, że "Myśli nieuczesane" są ponadczasowe, to bez wątpienia niedomówienie.

ARCYDZIEŁO - 10/10

Czytuję Leca od lat, czasem by się pośmiać z siebie lub do siebie, czasem szukając refleksji, wytłumaczenia zachowania innych ludzi. Tym razem przeczytałem wszystkie "Myśli nieuczesane" na jednym czytelniczym wdechu. Już chyba łapię, w czym tkwi geniusz tych krótkich form. Człowiek, tak przekroczywszy połowę czasowego istnienia, mając już za sobą trochę obserwacji świata i...