Jesteśmy społecznością, która kocha książki

✨ W powieści "Confessio" poznajemy oskarżycielkę z wieloletnim doświadczeniem. Można powiedzieć, że wiele już w życiu widziała i nie skrzywi się z byle powodu, ale jednak przyjeżdżając na miejsce zbrodni musi odwrócić na moment wzrok, bo jakim potworem trzeba być, żeby zamordować małe, niewinne dziecko 😶? Szybko wychodzi na jaw, że chłopczyk był chory na..... , które sprawiało, że był niczym kukiełka. Znalazła go matka, z którą jednak ciężko się porozumieć, bo zostaje zabrana do szpitala psychiatrycznego.
⠀
✨ Wątek rozwiązywania tej sprawy to jedynie część powieść, ponieważ skupiamy się również na prywatnym życiu prokurator Pauliny. Mierzy się ona na co dzień z samotnym wychowywaniem synka chorującego na autyzm. .... nie potrafi dostosować się do najprostszych poleceń, bije, szarpie i dodatkowo wciąż nie potrafi mówić, mimo 5. roku życia. Czytając o tym z perspektywy Pauliny potrafimy ją zrozumieć i nie dziwią nas jej konkretne reakcje lub ich brak, nie każdy jednak jest do tego zdolny. Ludzie szybciej oceniają książkę po okładce niż im się to wydaje. Bo łatwiej uznać, że dziecko jest rozpuszczone, a matka choć niby jest poważną panią prokurator to nie potrafi zając się dzieckiem, niż zwyczajnie zaproponować pomoc.
⠀
✨ Książka zyskuje na autentyczności, dzięki temu, że autorka rzeczywiście jest prokuratorką (i matką dziecka z autyzmem). Nie czytamy więc o pościgach i wybuchach, nie szukamy odcisków palców na każdym najmniejszym elemencie. W polskich realiach na badania DNA czeka się miesiącami a papierologia i biurokracja jest tak duża, że brakuje czasu na konkretne zajęcie się sprawami.
⠀
✨ Jeśli szukasz kryminału, który maluje rzeczywistość taką jaka jest i nie koloryzuje życia na żadnej płaszczyźnie to serdecznie polecam Ci "Confessio" 🔥.

Jeżeli chcesz zobaczyć więcej to zapraszam Cię na mojego książkowego Instagrama @ksiazka_z_pazurkiem https://www.instagram.com/p/C4nmdXitQQ6/ :)!

✨ W powieści "Confessio" poznajemy oskarżycielkę z wieloletnim doświadczeniem. Można powiedzieć, że wiele już w życiu widziała i nie skrzywi się z byle powodu, ale jednak przyjeżdżając na miejsce zbrodni musi odwrócić na moment wzrok, bo jakim potworem trzeba być, żeby zamordować...

Rozwiń

Zwiń

✨ Byłam pozytywnie nastawiona, bo książka opowiada o dziewczynie, która wyrywa się z wielkiego miasta na wieś, by pomóc w opiece nad swoim ukochanym dziadkiem chorującym na Alzheimera i spotyka tam kolegę ze starej klasy. Brzmi to ciekawie, nieprawdaż?
⠀
✨ Czytając obyczajówki raczej spodziewamy się, że główni bohaterowie w końcu się ze sobą zejdą, ale tutaj było to zdecydowanie zbyt szybkie i zbyt cukierkowe. Od przesłodzonych tekstów wręcz przechodziły mnie ciarki, bo gdyby tak zwracał się do mnie non stop mój chłopak to zaczęłabym się martwić czy nie zdziecinniał i nie zaczął oglądać bajek o księżniczkach i królewiczach. Ale dobra, to jeszcze jestem w stanie zdzierżyć. Gorzej, że na początku główna bohaterka jest w związku ze swoim toksycznym narzeczonym. Jeszcze w trakcie jego trwania spotyka wspomnianego kolegę z klasy (Pawła) i rozmawiają ze sobą ze 3-4 razy. Przyklaskujemy jej, bo zakańcza starą relację, ALE... Jednocześnie po tych kilku spotkaniach z Pawłem już zapewniają się o bezkresnej miłości i rozmawiają o wspólnych dzieciach 😶... Może i takie coś zdarzyłoby się w prawdziwym życiu, ale dla mnie osobiście wpadanie od razu z toksycznej relacji w nowy związek i zawierzanie wszystkiego tak naprawdę obcej osobie jest po prostu głupie i infantylne 🫠.
⠀
✨ Podsumowując, zbyt wiele się w tej powieści nie dzieje, a "szokujący" wątek z kradzieżą w warsztacie jest tak naciągany, że aż mnie to boli. Pokazał mi jedynie, że główny bohater także jest głupiutki, więc obydwoje są siebie warci.

Jeżeli chcesz zobaczyć więcej to zapraszam Cię na mojego książkowego Instagrama @ksiazka_z_pazurkiem https://www.instagram.com/p/C4chfdmtwV5/ :)!

✨ Byłam pozytywnie nastawiona, bo książka opowiada o dziewczynie, która wyrywa się z wielkiego miasta na wieś, by pomóc w opiece nad swoim ukochanym dziadkiem chorującym na Alzheimera i spotyka tam kolegę ze starej klasy. Brzmi to ciekawie, nieprawdaż?
⠀
✨ Czytając obyczajówki raczej spodz...

Rozwiń

Zwiń

✨ Książka opowiada o Frances - z pozoru nudnej i cichej kujonce, która nie ma żadnego hobby prócz nauki. Tak się jednak składa, że w zaciszu swojego pokoju (i na profilu Tumblr) rozwija ona swój talent malarski. Wszystkie prace bazuje na ukochanym podcaście, którego autora nikt nie zna. Ale co jeśli znajduje się on/ona bliżej niż mogłoby się zdawać? Co się stanie, gdy jego tożsamość wyjdzie na jaw?
⠀
✨ ,,Radio Silence” jest przede wszystkim skierowana do młodzieży i uważam, że to fantastyczny zabieg, ponieważ uczy ona wielu mądrych rzeczy, choć z pozoru napisana jest językiem prostym i przyjemnym (nie wiadomo wręcz kiedy umykają kolejne strony). Świetne jest zaznaczenie na początku powieści, że między główną bohaterką a nowo poznanym przyjacielem nie powstanie relacja miłosna- bo w końcu nie zawsze tak to się musi kończyć!
⠀
✨ Spotkasz tu za to inne miłostki, a także wagę znajdywania własnego „ja”, pozytywnej i negatywnej relacji z rodzicem, spełniania marzeń wbrew oczekiwaniom tłumu i wielu wielu innych. Ważne dla mnie jest również to, że mimo iż pewną znaczącą rolę gra wątek LGBT to jest on wpleciony zupełnie naturalnie, co bardzo cenię, bo nie udaje się to większości autorów 🏳️‍🌈.

Jeżeli chcesz zobaczyć więcej to zapraszam Cię na mojego książkowego Instagrama @ksiazka_z_pazurkiem https://www.instagram.com/p/C39m0r6tsd8/ :)!

✨ Książka opowiada o Frances - z pozoru nudnej i cichej kujonce, która nie ma żadnego hobby prócz nauki. Tak się jednak składa, że w zaciszu swojego pokoju (i na profilu Tumblr) rozwija ona swój talent malarski. Wszystkie prace bazuje na ukochanym podcaście, którego autora nikt nie zna. Al...

Rozwiń

Zwiń