Taka próba polska naśladowania Dana Browna. Niestety, nieudana. Dlaczego? Podstawową kategorią powieści sensacyjnej jest suspens, a tego autor nie potrafi stworzyć. Zdecydowanie nie polecam.

Taka próba polska naśladowania Dana Browna. Niestety, nieudana. Dlaczego? Podstawową kategorią powieści sensacyjnej jest suspens, a tego autor nie potrafi stworzyć. Zdecydowanie nie polecam.

Tajemniczy notes, przez którego wszystko się zaczęło. Wymarłe języki, zagadki, które ciężko pojąć i rozszyfrować. Światowe zamieszanie, a to wszystko przez parę zapisków.

"Artefakt umysłu" jest książką, która czekała w mojej biblioteczce kilka lat, ale w końcu, przy okazji czytania pozycji z mojego stosu wstydu, nadszedł czas na nią. Czy żałuję, że czekała tyle? Raczej nie, książka było dobra, ale według mnie, daleko jej do arcydzieła. Przez większość czasu czytało mi się ją przyjemnie. Tajemnice, wątki historyczne, które mieszają się z współczesnością są czymś co naprawdę lubię.
Zatem co nie pozwala dać mi wyższej oceny? Jest kilka takich rzeczy. Po pierwsze, często dialogi były sztywne, jakby wyprane z emocji, a same zdania często były niezwykle krótkie. Po drugie, miałam wrażenie, że niektóre problemy głównego bohatera są tworzone na siłę. Z jednej strony chciałby współpracować lub zacząć żyć w określony sposób, a kiedy już ma do tego okazję nagle uważa, że jednak nie i zaczyna się wykłócać. Po trzecie, tak właściwie przez całą książkę nie rozumiałam o co chodzi z notesem, czemu nagle wszyscy zaczęli zachowywać się tak, a nie inaczej, pojawiali się bohaterowie, którzy niby coś mieli wnieść, ale ostatecznie średnio się udało.
Nie wiem czy przeczytam kolejne tomy, z jednej strony chciałabym się dowiedzieć o co chodzi z tym wszystkim, a z drugiej mam wrażenie, że będzie to ciągnięcie historii na siłę. Myślę, że gdyby miała może 200 stron więcej wyszłaby z tego całkiem przyjemna jednotomówka, którą myślę, odebrałabym wtedy lepiej.

Tajemniczy notes, przez którego wszystko się zaczęło. Wymarłe języki, zagadki, które ciężko pojąć i rozszyfrować. Światowe zamieszanie, a to wszystko przez parę zapisków.

"Artefakt umysłu" jest książką, która czekała w mojej biblioteczce kilka lat, ale w końcu, przy okazji czytania pozycji z mojego stosu wstydu, nadszedł czas na nią. Czy żałuję, że czekała tyle? Raczej...

Ufffff...jak się cieszę, że już skończyłam tę książkę! Męczyłam ją około dwóch miesięcy i właściwie zmuszałam się do jej czytania, żeby tylko ją skończyć i chociaż dowiedzieć się o co chodzi w tej mocno mętnej historii.

To miała być przygodówka, jednak ciężko mi określić do jakiego gatunku przypisać tę książkę. Dla mnie była ona o niczym. Niby jest jakiś tajemniczy, stary notes z jakimiś kodami, ale nic z tego nie wynika. Główny bohater przez całą książkę mota się jak ślepy w zaułku, po lotniskach i samolotach. Niby ktoś go goni, on niby przed kimś ucieka, kogoś szuka, ale to wszystko jest tak napisane, że ciężko połapać się kto, po co i co w ogóle chodzi. Z dialogów też nic nie wynika. Autor sam nie wie o czym pisze i do czego zmierza.
I może to wszystko jeszcze jakoś bym przełknęła, gdyby nie to, że doczytałam do końca i .... nadal nic nie wiadomo! Zagadka (o ile to można tak nazwać) w ogóle nie została rozwikłana, a autor tylko zachęca do przeczytania drugiego tomu!
Jedna z najgorszych przeczytanych przeze mnie książek.

Ufffff...jak się cieszę, że już skończyłam tę książkę! Męczyłam ją około dwóch miesięcy i właściwie zmuszałam się do jej czytania, żeby tylko ją skończyć i chociaż dowiedzieć się o co chodzi w tej mocno mętnej historii.

To miała być przygodówka, jednak ciężko mi określić do jakiego gatunku przypisać tę książkę. Dla mnie była ona o niczym. Niby jest jakiś tajemniczy, stary...

Sięgnęłam po tę książkę przez ciekawość. Sprowokowała mnie do jej przeczytania inna tego autora. Ponieważ ta rozpoczyna ich trylogię. Spodziewałam się czegoś, co bardziej będzie zbliżone do rodzaju psychologicznego. Jednak, nie zraziła mnie wartka akcja, która szybko mnie wciągnęła. Oficer amerykański Moss wpada w tarapaty, po przejęciu tajemniczego notesu. Staje się ofiarą niezrozumiałej nagonki, która niszczy mu życie. W międzyczasie traci z pola widzenia swego przyjaciela z wojska Novaka. Zostaje sam z problemem, którego przyczyny początkowo nie rozumie. Pomagają mu w tym przełożeni, którzy zwalniają go z armii, a potem rozpoczynająca się na niego nagonka. Chwilami akcja jest tak wartka, że brakuje mi trochę spowolnienia. Jednak "przygodowość" tego thrillera jest jego dużym atutem.

Sięgnęłam po tę książkę przez ciekawość. Sprowokowała mnie do jej przeczytania inna tego autora. Ponieważ ta rozpoczyna ich trylogię. Spodziewałam się czegoś, co bardziej będzie zbliżone do rodzaju psychologicznego. Jednak, nie zraziła mnie wartka akcja, która szybko mnie wciągnęła. Oficer amerykański Moss wpada w tarapaty, po przejęciu tajemniczego notesu. Staje się...

Thriller z elementami przygódówki. Treść nieskomplikowana. Amerykański oficer w czasie wojny w Iraku trafia na ślad tajemniczego notesu ,przez który wpada w wir dramatycznych wydarzeń.. Niestety ,książka napisana na bardzo amatorskim poziomie. Od razu można wyczuć ,że autor wiele razy poprawiał tekst i nie pisał płynnie. Bohater Victor Moss przez 90% ksiązki ucieka przed jakimiś wrednymi typami ,lata samolotami, przemierza kraje,ale jest to tak nudne i powtarzalne ,że ma się wrażenie ,iż czyta się w kółko ten sam tekst. Niby wartka akcja,a autorowi zupełnie nie udało się zbudować napięcia. Szkoda,że autor nie wie .że czasem 1 dobre zdanie w książce jest warte więcej niż 100 rozwlekłych zdań bez stylu, polotu , treści i napięcia.Autor tą pozycją zapoczątkowuje cykl Seton,ale po tym co przeczytałem w pierwszym tomie ,nie sadze bym zdecydował się sięgnąć po kolejne pozycje z tego cyklu.

Thriller z elementami przygódówki. Treść nieskomplikowana. Amerykański oficer w czasie wojny w Iraku trafia na ślad tajemniczego notesu ,przez który wpada w wir dramatycznych wydarzeń.. Niestety ,książka napisana na bardzo amatorskim poziomie. Od razu można wyczuć ,że autor wiele razy poprawiał tekst i nie pisał płynnie. Bohater Victor Moss przez 90% ksiązki ucieka przed...

Mało wciągająca opowieść o bohaterze który podróżując po świecie stoi w miejscu.
Autor kompletnie nie potrafi zbudować napięcia. Mało tego nie potrafi nawet sensownie sklecić spójnej historii. Akcja często jest po prostu nielogiczna albo sztuczna. Suche dialogi, toporna intryga.
Trudno cokolwiek dobrego napisać o tej książce.
Nie polecam. Kompletnie mnie nie zachęciło a wręcz zraziło do sięgnięcia po kolejne tomy.

Mało wciągająca opowieść o bohaterze który podróżując po świecie stoi w miejscu.
Autor kompletnie nie potrafi zbudować napięcia. Mało tego nie potrafi nawet sensownie sklecić spójnej historii. Akcja często jest po prostu nielogiczna albo sztuczna. Suche dialogi, toporna intryga.
Trudno cokolwiek dobrego napisać o tej książce.
Nie polecam. Kompletnie mnie nie zachęciło a...

Moss. Victor Moss. To major amerykańskiej armii, który zostaje wciągnięty w zagadkowy wir wydarzeń. Tajemniczy notes to główny powód wielu podróży, czasem nawet niebezpiecznych, a jakże istotnych w celu zdobycia prawdy…

Książki poruszające tematykę wojenną nigdy nie wzbudzały mojego większego zainteresowania (nie licząc tych, które dotykały problemu Holocaustu). Sam tytuł Artefakt umysłu wywołał moje zaciekawienie. Moim zdaniem słowo artefakt i Seton (czyli nazwa trylogii) zwracają dużą uwagę czytelnika. Tytuł i opis książki, w której znaleziony notes staje się głównym bodźcem dla podróży majora amerykańskiej armii, przekonał mnie na tyle, aby przeczytać tę pozycję.

W mojej opinii wskazane jest pokrótce przedstawienie autora, z którym zachęcam się zapoznać. Marian A. Nocoń to polski ekonomista, a z zamiłowania fotograf turystyki górskiej. Pierwsza jego powieść – Wszystko się zmienia – na półkach sklepowych pojawiła się w 2010 roku. Od tego czasu opublikowane zostały dwie następne tj. Czarna biel. Wspomnienia oraz właśnie Artefakt umysłu będący pierwszym tomem trylogii Seton. Artefakt umysłu to pierwsza część cyklu Mariana A. Noconia o przygodach Mossa. Aż chciałoby się rzec, że jego powieść idealnie nadaje się na ekranizację. Zważywszy na fakt, że jest to dopiero pierwsza książkowa odsłona, dodatkowo przemawia to za chęcią obejrzenia przygód Mossa na dużym ekranie.

Główna akcja skupia się na starożytnych tajemnicach. Notatnik z pismem klinowym – to on staje się najważniejszym elementem układanki. Wystarczyło jedno wydarzenie na Bliskim Wschodzie, aby major wszedł w jego posiadanie. To uruchamia całą kaskadę wydarzeń, które doprowadzają do zaginięcia jego przyjaciela, sierżanta Novaka. Major nie wierzy w to, co się stało, więc postanawia odkryć prawdę o jego domniemanej dezercji oraz o tym, co właściwie zawiera notatnik. Pierwotny plan nie okazał się taki prosty i w miarę zagłębiania się w sprawę Moss natrafiał na coraz więcej przeciwności losu.

Pomysł autora na powieść uważam za bardzo udany, a zawrotna akcja przyprawia o ciarki na plecach. Jest to książka dynamiczna (z racji częstej zmiany miejsca pobytu bohatera) i bardzo emocjonalna. Okazuje się, że ktoś za wszelką cenę próbuje usunąć majora z wojska, wobec czego sam decyduje się na opuszczenie armii. Bohater rozpoczyna podróż w różne części świata – do Iraku, Stanów Zjednoczonych, a nawet Polski. Ponadto ktoś podąża jego śladami…

Dotychczas zaglądałam głównie do książek amerykańskich autorów. Ostatnio również polscy pisarze przykuwają moją uwagę w sposób szczególny. Powoli zaczynam doceniać to, że w naszym kraju mamy równie dobrych autorów, co za granicą. Myślę, że zwiększony nacisk na promowanie polskiej literatury to dobry początek dla zwiększenia poziomu czytelnictwa w Polsce.

Artefakt umysłu to wciągająca lektura, która zapewnia zawrotne tempo akcji i wiele przygód. To świat konspiracji, tajemnic, spisków…. Dwa następne tomy trylogii, czyli Niezabliźniona nić oraz Zatokowa dewiacja czekają na swoje wydania. Oby nastąpiło to szybko, bowiem emocje po lekturze Artefaktu umysłu sięgają zenitu.

Moss. Victor Moss. To major amerykańskiej armii, który zostaje wciągnięty w zagadkowy wir wydarzeń. Tajemniczy notes to główny powód wielu podróży, czasem nawet niebezpiecznych, a jakże istotnych w celu zdobycia prawdy…

Książki poruszające tematykę wojenną nigdy nie wzbudzały mojego większego zainteresowania (nie licząc tych, które dotykały problemu Holocaustu). Sam tytuł...

"Ten, kto ma dostęp do algorytmu i potrafi odczytać prawdziwy sens zapisków z notesu, może znaleźć klucz do miejsca, które poszukiwane jest od stuleci".


Niektórzy potrafią w taki sposób napisać książkę, że od razu chciałoby się zobaczyć ją w filmowym wydaniu. Dokładnie tak jest w przypadku pierwszego tomu tryptyku "Seton", który zabiera czytelnika w wir niebezpiecznych wydarzeń. Uff, przy lekturze tej książki można poczuć się jak podczas jazdy rollercoasterem – jest szybko, jest niebezpiecznie i są turbulencje.

Marian Andrzej Nocoń, rocznik 1959 to z zawodu ekonomista. Autor mieszka w Katowicach, w 2010 r. wydał swoją debiutancką powieść pt. "Wszystko się zmienia", która stała się swoistą inspiracją do jego dalszych działań twórczych. W 2016 r. została wydana jego druga książka pt. "Czarna biel. Wspomnienia", oparta na prawdziwych wydarzeniach.

Podczas rutynowego patrolu w irackiej wiosce, ginie mężczyzna. Znalezionym przy nim notesem z dziwnymi zapiskami, opiekują się major amerykańskiej armii Victor Moss oraz sierżant Novak. Gdy więc niespodziewanie Novak znika, Victor próbuje odnaleźć przyjaciela, podążając tropem notesu od Iraku poprzez inne kraje. Tymczasem, jego zawartością zaczyna interesować się coraz więcej osób.

"Artefakt umysłu" jest pierwszym tom tryptyku, który swoją fabułę i akcję skupia wokół tajemnic starożytności, jakie mnie osobiście zawsze przyprawiają o szybsze bicie serca. W książce pełnej tajemnic i niedomówień, autor umiejętnie dozuje elementy wątku przewodniego, jakim jest tajemnicza zawartość notesu. Summa summarum, czytelnik po lekturze pierwszego tomu posiada więcej pytań niż odpowiedzi, co niewątpliwie zaostrza apetyt na kolejną część w temacie starożytnych cywilizacji i czegoś, co dzisiaj nazywa się "zakazaną archeologią".

Marian Andrzej Nocoń skonstruował bardzo dynamiczną fabułę swojej powieści, przy której początkowo można poczuć małe zagubienie. Tempo akcji jest bowiem nad wyraz szybkie – główny bohater przemieszcza się z miejsca na miejsce, będąc stale ścigany i osaczany przez ludzi różnej maści. Ktoś chce go zabić, ktoś schwytać, a ktoś zniechęcić do sprawy, na której skupia swoje wszystkie siły. Są zwroty akcji i spore emocje, więc jak przystało na dobrą powieść sensacyjną i thriller, jest całkiem ciekawie.

Dwa kolejne tomy tego tryptyku pt. "Niezabliźniona nić" i "Zatokowa dewiacja" mają zostać wydane jeszcze w tym roku, więc nie będę musiała zbyt długo czekać na kontynuację prywatnego śledztwa Victora Mossa. Jestem bardzo ciekawa, czym okaże się nić setonu i jaką tajemnicę starożytności skrywają wielcy tego świata.

http://www.subiektywnieoksiazkach.pl

"Ten, kto ma dostęp do algorytmu i potrafi odczytać prawdziwy sens zapisków z notesu, może znaleźć klucz do miejsca, które poszukiwane jest od stuleci".


Niektórzy potrafią w taki sposób napisać książkę, że od razu chciałoby się zobaczyć ją w filmowym wydaniu. Dokładnie tak jest w przypadku pierwszego tomu tryptyku "Seton", który zabiera czytelnika w wir niebezpiecznych...

Podczas rutynowego patrolu przeprowadzanego w jednej z irackich wiosek przez zespół majora Victora Vossa, dochodzi do incydentu, w wyniku którego ginie przypadkowy mężczyzna. Znaleziony przy nim notes, zawierający dziwną mieszankę zarówno starych, jak i nowych zapisków, staje się powodem zniknięcia jednego z ludzi majora, sierżanta Novaka. Jako dowódca, oraz bliski przyjaciel sierżanta, Victor czuje się zobligowany do znalezienia swojego człowieka. Fascynuje go także zawartość notesu, którym zaczyna się interesować coraz więcej osób. Wkrótce Voss zostaje zmuszony do rezygnacji ze służby a jego życie staje się ucieczką przed szpiegami. Rozszyfrowanie zawartości notesu oraz poszukiwania Novaka, rzucają byłego majora w różne zakątki świata. Czy faktycznie treść zapisków może dotyczyć biblijnej Mezopotamii?

"Artefakt umysłu" to chyba pierwsza polska powieść szpiegowsko - przygodowa, jaką miałam okazję przeczytać. Początki z książką nie były łatwe. Wszystko wydawało mi się zbyt chaotyczne, miałam problem z nadążeniem za akcją, która ma tu zawrotne tempo. W miarę przyzwyczajania się do pióra autora czytanie stało się bardziej przyjazna, choć zdarzały się momenty, w których się gubiłam. Autor wrzuca naszego bohatera w wir wydarzeń, który przenosi go z kraju do kraju, wszędzie czyhają niebezpieczeństwa, ciągle ktoś go śledzi, goni, chce zabić. Victor próbuje znaleźć sens w rozgrywających się scenach, rozgryźć zapiski, znaleźć rozwiązanie. Fabuła jest mocno zakręcona, naszpikowana akcją i niedomówieniami. Osławiony notes zawiera w sobie tajemnicę sprzed lat, być może wartą tego, by dla niej zabijać.


Lubię książki, w których cały czas coś się dzieje, przy których można się zrelaksować i przeżyć nową przygodę. Marian A. Nocoń serwuje czytelnikowi niezłą jazdę, jednak znalazłam kilka rzeczy, które trochę psuły mi zabawę. Po pierwsze, wyczyny głównego bohatera są czasami tak karkołomne, tak nierealistyczne, że do lektury zaczęłam podchodzić z dużym przymrużeniem oka. Po drugie, zabrakło mi trochę głębszej charakterystyki bohaterów. Nie ma tu ani jednej osoby, z którą w jakikolwiek sposób można by się zżyć. No i ostatni zarzut, to dialogi pomiędzy Victorem a występującymi tu kobietami. Zdecydowanie najsłabszy punkt powieści to kontakty męsko żeńskie. Dialogi są sztuczne a zachowanie Vossa w obecności kobiet wręcz śmieszne.


Pomimo tych minusów muszę przyznać, że książkę czyta się dobrze. Nie idealnie, ale gdy podejść do lektury na luzie i oddać się tylko przygodzie, to jest nieźle.

Podczas rutynowego patrolu przeprowadzanego w jednej z irackich wiosek przez zespół majora Victora Vossa, dochodzi do incydentu, w wyniku którego ginie przypadkowy mężczyzna. Znaleziony przy nim notes, zawierający dziwną mieszankę zarówno starych, jak i nowych zapisków, staje się powodem zniknięcia jednego z ludzi majora, sierżanta Novaka. Jako dowódca, oraz bliski...

Książka „Artefakt umysłu” jest nie tylko thrillerem, ale też dobrze podaną sensacją w formie przygodowej. Historyczne tło, współczesność akcji, wartkie tempo i intrygująca zawartość, to zapewne atuty tej pozycji. Z czystym sumieniem można by ją postawić na półce z Cobenem. Autor nie wchodzi w złożone relacje międzyludzkie, czy też głębię psychologiczną bohatera. Moim zdaniem, przy tak sprawnym prowadzeniu akcji i jej tempa, by przeszkadzały. Wciągająca lektura podsycająca ciekawość, potrafiąca oderwać czytelnika od codzienności, a to duża zaleta.
W mojej ocenie, to książka warta polecenia. Tym bardziej, że zapowiada dalszą historię, gdzie wszystko jest jeszcze możliwe.

Książka „Artefakt umysłu” jest nie tylko thrillerem, ale też dobrze podaną sensacją w formie przygodowej. Historyczne tło, współczesność akcji, wartkie tempo i intrygująca zawartość, to zapewne atuty tej pozycji. Z czystym sumieniem można by ją postawić na półce z Cobenem. Autor nie wchodzi w złożone relacje międzyludzkie, czy też głębię psychologiczną bohatera. Moim...