Pierwszą rzeczą na którą zwróciłem uwagę czytając "Kłopoty Kacperka" był piękny język jakim książka jest napisana. Klimat opowieści troszkę przypominał mi "Hobbita" Tolkiena. Jest taki ciepły, sielski, nawet gdy dzieją się niecne rzeczy to nie traci tej przytulnej atmosfery. Na uwagę zasługują te wszystkie nazwy stworków z ludowych wierzeń: podciepek, piruski, kanapony, igiigi, kluczek, klawiki, awilo. Ciekaw jestem czy wszystkie pochodzą z wierzeń ludowych czy może część została wymyślona przez autorkę. Szkoda też, że większość nie została opisana i musimy się domyślać jak wyglądają. Ma to jednak swój urok i sprawia, że te stworki wydają się jeszcze bardziej tajemnicze.

Pierwszą rzeczą na którą zwróciłem uwagę czytając "Kłopoty Kacperka" był piękny język jakim książka jest napisana. Klimat opowieści troszkę przypominał mi "Hobbita" Tolkiena. Jest taki ciepły, sielski, nawet gdy dzieją się niecne rzeczy to nie traci tej przytulnej atmosfery. Na uwagę zasługują te wszystkie nazwy stworków z ludowych wierzeń: podciepek, piruski, kanapony,...

Podciepek! Aż wygooglałam:)
Zupełnie niesamowita, czerpiąca z ludowych wierzeń opowieść o skrzacie (czy też właśnie podciepku) Kacperku i kłopotach w jakie się biedak wpakował. Okraszona naprawdę oryginalnymi rysunkami, wciągnęła bez reszty mnie i moje dzieci. Nigdy nie spotkałam się z nią w mojej młodości, chociaż sfatygowany egzemplarz dostał mi się w spadku po Babci...
Polecam, chociaż dla spokoju można przeczytać najpierw samemu w razie jakby dzieci były wrażliwe... chociaż w dzisiejszych czasach to chyba już dla nich wyłącznie folklor.

Podciepek! Aż wygooglałam:)
Zupełnie niesamowita, czerpiąca z ludowych wierzeń opowieść o skrzacie (czy też właśnie podciepku) Kacperku i kłopotach w jakie się biedak wpakował. Okraszona naprawdę oryginalnymi rysunkami, wciągnęła bez reszty mnie i moje dzieci. Nigdy nie spotkałam się z nią w mojej młodości, chociaż sfatygowany egzemplarz dostał mi się w spadku po Babci......

To niesamowite, że baśnie się nie starzeją. Pamiętam Kacperka z mojego dzieciństwa i trochę się bałam przeczytać go ponownie razem z moimi maluchami, czy nie okaże się jakiś nudny i archaiczny. Ale nie! Dzieciom bardzo spodobała się historia o małych, niewidzialnych współmieszkańcach ludzkich domostw, które bronią je przed złem. Biegają teraz po domu i szukają naszych domowych skrzatów. A tak w ogóle - to piękny pomysł, że domy mają swoich skrzacich "aniołów stróżów"

To niesamowite, że baśnie się nie starzeją. Pamiętam Kacperka z mojego dzieciństwa i trochę się bałam przeczytać go ponownie razem z moimi maluchami, czy nie okaże się jakiś nudny i archaiczny. Ale nie! Dzieciom bardzo spodobała się historia o małych, niewidzialnych współmieszkańcach ludzkich domostw, które bronią je przed złem. Biegają teraz po domu i szukają naszych...

Jedna z ulubionych bajek mojego dzieciństwa. Napisana ślicznym językiem i bardzo klimatyczna.

Niestety, mimo kilku pobytów w Ustroniu nie udało mi się dotrzeć do Górek. Wszystko przede mną.

Kiedy byłam mała, bałam się ilustracji. W pierwszym wydaniu z 1958 roku, które posiadam są ilustracje Adama Kiliana, piękne, ale mocno niepokojące. Jeśli ktoś będzie miał okazję, radzę obejrzeć.

Jedna z ulubionych bajek mojego dzieciństwa. Napisana ślicznym językiem i bardzo klimatyczna.

Niestety, mimo kilku pobytów w Ustroniu nie udało mi się dotrzeć do Górek. Wszystko przede mną.

Kiedy byłam mała, bałam się ilustracji. W pierwszym wydaniu z 1958 roku, które posiadam są ilustracje Adama Kiliana, piękne, ale mocno niepokojące. Jeśli ktoś będzie miał okazję, radzę...

Jako, że to książka o przygodach Kacperka zamieszkałego w dworze Kossaków (teraz ruin),obok którego przejeżdżam codziennie do szkoły, to przeczytałem ją kilka razy. A Zebrzydkę oglądam zawsze z okien klasy. :)

Jako, że to książka o przygodach Kacperka zamieszkałego w dworze Kossaków (teraz ruin),obok którego przejeżdżam codziennie do szkoły, to przeczytałem ją kilka razy. A Zebrzydkę oglądam zawsze z okien klasy. :)

Książka jest fantastyczna, postacie pięknie wymyślone z jasnym podziałem na Dobro i Zło.

Dla małych dzieci troszkę za straszna. My czytaliśmy w wieku 4 lat, delikatnie cenzurując parę fragmentów.

Książka jest fantastyczna, postacie pięknie wymyślone z jasnym podziałem na Dobro i Zło.

Dla małych dzieci troszkę za straszna. My czytaliśmy w wieku 4 lat, delikatnie cenzurując parę fragmentów.