PRZESZŁOŚĆ ZACZYNA WRACAĆ

Już poprzedni tom „Karnevala” był bardziej dynamiczny od kilku swoich poprzedników, ale ten znów przyspiesza tempo. Wystarczy zacząć lekturę, a całość połyka się dosłownie na raz i z wielką przyjemnością. Bo autorka, poza zaserwowaniu nam szalonej akcji, włącza do historii całą masę emocji i wreszcie odpowiada na wiele pytań – i to w sposób jak najbardziej satysfakcjonujący.

CYRK podążając tropem varugów trafił do kraju, w którym stworzenia te nie występują, Labelganze. Nikt jednak nie oczekiwał ani nie podejrzewał, do czego może dojść, kiedy planowali misję. Niestety, wszystko przybiera nieoczekiwany obrót i choć wydaje się, że wydarzenia te są szczęśliwe, problem narasta…
Gdy Yogi natrafia na Minai jego serce zaczyna mocniej bić. Czyżby pojawiła się miłość jego życia? Coś innego zaprząta myśli chłopaka, bo dziewczyna budzi w nim sentymentalne uczucia. Ich spotkanie zaczyna przywoływać wspomnienia z dzieciństwa o siostrze. Jego młodszej siostrzyczce Myu Marie, z którą pewnego dnia się poróżnił. Myu w ramach przeprosin poszła nazbierać kwiatów, ale nigdy już nie wróciła, zaatakowana przez bestie. Co to wszystko oznacza? Yogi zaczyna podejrzewać, że Minai jest jego zaginioną siostrą. Jej obrażenia, jej historia i nawet imię, jakim jest tu nazywana, na to wskazują. Dlatego znika wraz z nią, bez wiedzy reszty.
Tymczasem CYRK coraz bardziej niepokoi się jego zachowaniem. Wszystko wskazuje bowiem na to, że Yogi przestał się kontrolować, a co za tym idzie, stał się prawdziwym zagrożeniem. Jeśli pozbył się plastra, nigdy już nie zdoła powrócić do swojej spokojnej formy, a gdy jego moc się przebudzi, wszyscy będą zagrożeni. Nai stara się do niego dotrzeć, jednak nie jest w stanie. Sytuacja z każdą chwilą staje się coraz trudniejsza, a czas ucieka…

Całość recenzji na moim blogu: https://ksiazkarniablog.blogspot.com/2018/12/karneval-18-touya-mikanagi.html

PRZESZŁOŚĆ ZACZYNA WRACAĆ

Już poprzedni tom „Karnevala” był bardziej dynamiczny od kilku swoich poprzedników, ale ten znów przyspiesza tempo. Wystarczy zacząć lekturę, a całość połyka się dosłownie na raz i z wielką przyjemnością. Bo autorka, poza zaserwowaniu nam szalonej akcji, włącza do historii całą masę emocji i wreszcie odpowiada na wiele pytań – i to w sposób jak...

Mogłoby się to już w sumie kończyć, zaczyna się dłużyć. Kreska też nie zachwyca mnie jak na początku, kiedy znałam mało innych tytułów.
W tym tomiku mamy zamknięcie wątku Yogiego, który zaczął się w ostatnim rozdziale 16 tomu. I tyle. Główna historia (za którą nadal uważam drugiego Karoku i Uro) zupełnie pominięta. Mam szczerą nadzieję że od 19 tomu zacznie się finalny arc, bo albo ja wyrosłam, albo autorce zaczyna brakować pomysłów. Serię dokończę głównie z sentymentu.

Mogłoby się to już w sumie kończyć, zaczyna się dłużyć. Kreska też nie zachwyca mnie jak na początku, kiedy znałam mało innych tytułów.
W tym tomiku mamy zamknięcie wątku Yogiego, który zaczął się w ostatnim rozdziale 16 tomu. I tyle. Główna historia (za którą nadal uważam drugiego Karoku i Uro) zupełnie pominięta. Mam szczerą nadzieję że od 19 tomu zacznie się finalny arc,...