Spodziewałem się więcej po tej książce. Ładna, twarda okładka, wyraźny druk, poręczny format. Tymczasem niewiele w niej treści merytorycznej. Trudno uznać ją za biografię, a co najwyżej za zbiór lepiej lub gorzej wybranych wspomnień osób pamiętających Irenę Jarocką. Wypowiedzi mocno rozproszone, nie wiadomo według jakiego klucza zostały dobrane. Chyba najbardziej przejmująca była wypowiedź Alicji Majewskiej dotycząca ostatniego okresu piosenkarki. Niestety mało tutaj wkładu własnego autorki, gdyż w publikacji dominują przedruki z czasopism. Myślę, że przeczytanie tej pozycji ma jednak sens uzupełniający, jeżeli lekturę połączy się z rzetelną monografią tej artystki.

Spodziewałem się więcej po tej książce. Ładna, twarda okładka, wyraźny druk, poręczny format. Tymczasem niewiele w niej treści merytorycznej. Trudno uznać ją za biografię, a co najwyżej za zbiór lepiej lub gorzej wybranych wspomnień osób pamiętających Irenę Jarocką. Wypowiedzi mocno rozproszone, nie wiadomo według jakiego klucza zostały dobrane. Chyba najbardziej...

2/10 - spodziewałam się wiele i bardzo się zawiodłam.
Piękna postać, piękna historia, piękna muzyka.. szkoda że Pani Volga poszła na aż tak łatwiznę, której nie spodziewałabym się po żadnym autorze.
Książka stworzona na bazie wypowiedzi innych, które są bardzo mało wnoszące i mam wrażenie, że dwie z nich wyłącznie zainteresowały i wystarczyłyby, żeby podsumować te książkę.
Kilka wypowiedzi osób znających Irenę J. + album zdjęciowy + wklejenie kilku wywiadów nie powinno mieć miana książki.

2/10 - spodziewałam się wiele i bardzo się zawiodłam.
Piękna postać, piękna historia, piękna muzyka.. szkoda że Pani Volga poszła na aż tak łatwiznę, której nie spodziewałabym się po żadnym autorze.
Książka stworzona na bazie wypowiedzi innych, które są bardzo mało wnoszące i mam wrażenie, że dwie z nich wyłącznie zainteresowały i wystarczyłyby, żeby podsumować te...

Książkę otrzymałam przez pomyłkę. Osoba przygotowująca do wysłania moje zamówienie, zamiast książkę o Irenie Adamowicz zapakowała o Irenie Jarockiej. No cóż, zdarza się – mawiają. Skoro ją otrzymałam, to i przeczytałam.
Wg mnie ta lektura, to takie kompendium wiedzy o tym, jak napisać książkę, szczególnie w przypadku, gdy się chce napisać o kimś, kogo się nie zna, nawet ze słyszenia! A robi się to tak:
1. Należy nawiązać kontakt z osobami, które znają/znały bohaterkę/bohatera danej książki i spisać ich wspomnienia. Im więcej tych osób-wspomnień, tym lepiej – to daje jakieś 3/4 książki.
2. Dołączyć zdjęcia do książki. Fotografie bohatera książki, jak najwięcej zdjęć. Nawet te najgorszej jakości, na których niewiele widać. Zawsze można to wytłumaczyć, jak zresztą uczyniła to autorka tej książki: „chcąc zachować autentyczność publikacji nie odważyłam się „poprawić” ich cyfrowo”.
3. Na koniec - liczne wywiady z samą bohaterką zaczerpnięte z różnych czasopism.
Voila, książka gotowa!

Książkę otrzymałam przez pomyłkę. Osoba przygotowująca do wysłania moje zamówienie, zamiast książkę o Irenie Adamowicz zapakowała o Irenie Jarockiej. No cóż, zdarza się – mawiają. Skoro ją otrzymałam, to i przeczytałam.
Wg mnie ta lektura, to takie kompendium wiedzy o tym, jak napisać książkę, szczególnie w przypadku, gdy się chce napisać o kimś, kogo się nie zna, nawet ze...