Podtrzymuję opinię dodaną przy okazji lektury I tomu, choć muszę przyznać, że ów drugi nieco mi się dłużył, a w pewnym momencie stwierdziłam, że chyba trochę pogubiłam się w ilości wątków, osób i historii. Erudycja autorki wzbudziła mój podziw, a poza tym duży plus za znajomość katolicyzmu, bo zazwyczaj załamuję ręce nad ignorancją większości autorek polskiej literatury obyczajowej;). Zatem - warto czytać, delektować się piękną polszczyzną, poszerzać horyzonty wiedzy z różnych dziedzin i uczyć się polskości, czyli niepopularnego dziś patriotyzmu.

Podtrzymuję opinię dodaną przy okazji lektury I tomu, choć muszę przyznać, że ów drugi nieco mi się dłużył, a w pewnym momencie stwierdziłam, że chyba trochę pogubiłam się w ilości wątków, osób i historii. Erudycja autorki wzbudziła mój podziw, a poza tym duży plus za znajomość katolicyzmu, bo zazwyczaj załamuję ręce nad ignorancją większości autorek polskiej literatury...

LADYMARGOT.PL

Rzadko czytam powieści przeznaczone wyłącznie dla kobiet, ale kiedy już dam im szansę, oczekuję, że zapamiętam je na długo. Nie zliczę, ile razy trafiłam przysłowiową kulą w płot. Spowodowało to, że mam pewien uraz do tego gatunku. Na szczęście w moim czytelniczym życiu zdarzyły się powieści, które przywracały mi wiarę w literaturę kobiecą. Była to, między innymi, seria o Różanach autorstwa Bogny Ziembickiej, której pierwszy tom już dla Was recenzowałam. Dziś przyszedł czas na tom drugi, gdyż historia nie może być niedopowiedziana, prawda? 🙂 A ta, zdecydowanie zasługuje na to, by zaprezentować Wam jej wszystkie części.

Tak więc, do dzieła!

***

POSTACI

Zofia – mieszkanka tytułowych Różan.
Eryk – ukochany Zosi.
Zuzanna – ukochana niania Zosi, a równocześnie jej najlepsza przyjaciółka.
Joachim – dawna miłość Zuzanny.

FABUŁA

„Tylko dzięki miłości” to trzecia część serii i od niej właśnie zaczynamy drugi tom. Poznajemy nareszcie rozbudowaną historię Zuzanny, byłej niani Zosi i równocześnie mojej ulubionej postaci.
Ogromnie spodobał mi się zabieg autorki, do którego początkowo nie mogłam się przekonać, a mianowicie fabułę tej serii przedstawiają dwa przeplatające się ze sobą pamiętniki: Zuzanny i zakochanego w niej Joachima, Niemca, przebywającego w Afryce. Historia Polki i Niemca zawsze budzi mocne uczucia, tak jest i tym razem, mamy bowiem do czynienia z przecudną miłością w przededniu drugiej wojny światowej. Pokochałam opis życia w latach trzydziestych i dosłownie chłonęłam każdą stronę tej części, każdy najkrótszy opis. To zdecydowanie moja ulubiona historia.

„Bądź przy mnie” czyli czwarta część serii to dalsze losy Zuzanny i Joachima, widziane jednak z punktu widzenia mężczyzny. Bycie Niemcem w czasie wojny, przynosi niechęć i nienawiść z każdej możliwej strony. Muszę przyznać, że swoimi zabiegami autorka cudownie wybrnęła z monotonni, którą moglibyśmy odczuć czytając non stop historię tych samych postaci. Kiedy mamy do czynienia z różnymi punktami widzenia tych samych zdarzeń, lektura robi się wyjątkowo smakowita! I ta ich miłość…

„Na zawsze Różany” to piąta i zarazem ostatnia część tej przecudnej serii. Jej akcja toczy się głównie w czasach współczesnych, nie zabrakło jednak moich ulubionych retrospekcji, losów Zosi przeplatających się z losami Zuzanny, które dobitnie pokazują, jak podobne były do siebie te dwie kobiety. Zofia szykuje się do ślubu z Erykiem. Któregoś dnia przypadkowo odnajduje notatnik niani wraz z nazwiskami i adresami osób, z którymi Zuzanna korespondowała w przeszłości. Dziewczyna postanawia zaprosić je na tę ważną uroczystość. Nie przypuszcza nawet, jak emocjonujące będą rezultaty tego spotkania.

DLA KOGO

Podobnie jak miało to miejsce w przypadku pierwszego tomu, serię tę polecam przede wszystkim romantycznym duszom, tęskniącym za piękną miłością. Wrażliwcom, którzy podczas lektury lubią uronić łzę wzruszenia. Czytelniczkom, które kochają szczęśliwe zakończenia 🙂

PODSUMOWANIE

I to już koniec, moje Kochane. Tak bardzo zżyłam się z tą serią, najpierw czytając ją, a następnie opowiadając Wam o niej. Po kryminałach, thrillerach, pozycjach przyciężkawych, lektura „Różan” Bogny Ziembickiej to jak balsam na skołatane serce. Zbliżają się wakacje, widzę, że niektóre z Was już rozpoczęły urlop i szczerze? Nie wyobrażam sobie, by jakakolwiek inna seria pozwoliła Wam tak cudownie się zrelaksować 🙂 Jeśli polecam Wam ją ja, osoba, która wielokrotnie zraziła się płytkimi, nic nie wnoszącymi do życia „babskimi” czytadłami, to musi to oznaczać, że te książki są naprawdę wyjątkowe.

Zaufajcie mi 🙂

LADYMARGOT.PL

Rzadko czytam powieści przeznaczone wyłącznie dla kobiet, ale kiedy już dam im szansę, oczekuję, że zapamiętam je na długo. Nie zliczę, ile razy trafiłam przysłowiową kulą w płot. Spowodowało to, że mam pewien uraz do tego gatunku. Na szczęście w moim czytelniczym życiu zdarzyły się powieści, które przywracały mi wiarę w literaturę kobiecą. Była to, między...

Szczerze przyznam, że cała historia bardzo pozytywnie mnie zaskoczyła. Nie sądziłam, że kiedykolwiek natknę się na polską sagę, która wywoła tyle emocji oraz pozostaje na długo w pamięci. W połączeniu z kubkiem gorącej herbaty lub kawy, „Różany” są genialnym zestawem na długie, jesienne wieczory.

Recenzja w całości: http://mamao.pl/rozany-bogna-ziembicka/

Szczerze przyznam, że cała historia bardzo pozytywnie mnie zaskoczyła. Nie sądziłam, że kiedykolwiek natknę się na polską sagę, która wywoła tyle emocji oraz pozostaje na długo w pamięci. W połączeniu z kubkiem gorącej herbaty lub kawy, „Różany” są genialnym zestawem na długie, jesienne wieczory.

Recenzja w całości: http://mamao.pl/rozany-bogna-ziembicka/

"Tylko dzięki miłości":

Kiedy zaczęłam czytać "Tylko dzięki miłości" przeżyłam szok. Nie spodziewałam się, że całość będzie jedynie fragmentami pamiętników, konstrukcją zgrabnie przeplatanych zapisków chronologicznych bohaterów. Liczyłam na kontynuację losów Zosi! Początkowo zupełnie nie mogłam się wdrożyć, ale potem - jak w każdej powieści obyczajowej - z niepokojem wyczekiwałam na kolejne stronice niosące informacje o losach ulubionych postaci.

To czego brakowało mi w dwóch poprzednich tomach, czyli rozbudowanej historii życia niani - otrzymałam teraz. Ze szczegółami poznawałam jej ból po stracie bliskich, trudne początki w krakowskiej szkole z nowymi koleżankami, które nie były jej zbyt przychylne. Dlatego Zuza często powraca we wspomnieniach do Penzanki i miłej atmosfery angielskiej szkoły. Bardzo dużo miejsca w życiu bohaterki zajmuje muzyka oraz kino. Bogna Ziembicka doskonale wprowadza czytelnika w ówczesny świat kultury i sztuki.
Jak wiele zmieniło się u Zuzanny i jej babci wraz z wybuchem wojny? Czy wyjazd najlepszej przyjaciółki - Wiery - nie osłabi jej woli walki o lepsze jutro? Jak potężne jest jej uczucie do mężczyzny, którego już nie ma?

Koniecznie sprawdźcie osobiście jakie przeszkody stawiało życie na drodze tej sympatycznej dziewczyny z warkoczami. Jakie targały nią uczucia i emocje względem sytuacji w kraju i w sercu. Z radością będziecie towarzyszyć jej w chwilach radości i smutku a zwiedzanie urokliwych miejsc oderwie na chwilę Wasze myśli o pragnieniu poznania dalszych wydarzeń z powieści "Wiosna w Różanach" :)

"Tylko dzięki miłości" to niezwykła historia Polki i Niemca, których łączy cieniutka nić porozumienia, ale nadchodzące nad Europę widmo wojny może ją przedwcześnie zerwać. Bo przecież we wrześniu 1939 roku nie będą już podlotkami z marzeniami o wolności, szczęściu czy miłości tylko dwójką wystraszonych i doświadczonych przez wojenny czas ludzi, stojących po przeciwnych stronach barykady. To na tym skupiła się Ziembicka - na uczuciach, które mają ogromne znaczenie w naszym życiu, ale bledną w obliczu tak mocnych wydarzeń historycznych. Ciekawym zabiegiem jest uzupełnienie dzienników bohaterów wycinkami z gazet, które bardziej szczegółowo opisują, wspomniane przez młodych jedynie symbolicznie, wydarzenia.

Zaskakująca i nietypowa. Nostalgiczna i emocjonalna. Taka jest trzecia powieść z serii Różany, którą serdecznie polecam!

całość recenzji: https://czytelnicza-dusza.blogspot.com/2017/06/bogna-ziembicka-tylko-dzieki-miosci.html


"Bądź przy mnie"
Czwarta część cyklu to opowieść o okresie wojny z perspektywy mężczyzny - Joachima, który czuje się jak trędowaty. Wszyscy uświadamiają mu, że jako Niemiec jest winny wszystkich nieszczęść, bo to przecież jego naród wyrządził ludziom krzywdę. Najbardziej zabolały go jednak słowa pani von Chojnovski, babci Zuzanny, która uświadomiła mu jak wygląda wojna z perspektywy zwykłych ludzi.

W "Bądź przy mnie" autorka ujawniła kilka, nieznanych dotąd faktów z życia panny Hulewicz, których my czytelnicy, nie znaliśmy czytając poprzednie tomy. Choć oczywiście znaczna większość powieści to życie, losy, przygody wojenne i przeżycia Joachima. Ziembicka po mistrzowsku opisała przeprawę bohatera przez afrykańskie tereny. Wielokrotnie powiało grozą - ucieczka na drzewo przed lwami, spotkanie z murzyńską czarownicą a przede wszystkim chwila, gdy został okradziony i ranny. Sępy mnie przeraziły!

Pośród grozy, strachu pojawiło się jednak coś, co wprowadza do książki element rozluźnienia. Myślę, że nikt nie zdołałby odgadnąć co to jest... Pewna Niemka - Ilona - podczas działań wojennych prowadziła dziennik, wpisując tam swoje krótkie notki dotyczące różnych dni i zdarzeń. Nie przypuszczałam, że o tak traumatycznych chwilach można napisać prawdziwie, ale jednocześnie z humorem.

Autorka podarowała nam prawdziwe spojrzenie na czas wojny, nie tylko w Europie i nie tylko z perspektywy Polaków, jak to bywało dotychczas w literaturze. To naprawdę bardzo realny obraz Polski, Niemiec i Afryki w czasie, gdy nikt nie mógł być pewny kto wróg a kto przyjaciel. Gdzie wszystkie chwyty były dozwolone a za odpowiednią liczbę pieniędzy można było sprzedać czy kupić wszystko i każdego.
A w plątaninie uczuć i strachu, pośród wystrzałów i nalotów kwitła miłość Polki i Niemca. Wyśmienicie wykreowani bohaterowie i jakże szczegółowo przedstawione ich myśli oraz uczucia targające zakochanymi sercami. Kogo słuchać? Jakie decyzje podejmować? I jeszcze list mający zaważyć na ich przyszłości...

I to już koniec czwartego tomu sagi z Różanami w tle... Tomu przepełnionego wojną, cierpieniem, głodem, ale i miłością, zdradą i poczuciem odpowiedzialności. Przede mną już tylko piąta - finałowa - część, po którą zamierzam sięgnąć już jutro. Jestem ogromnie zaintrygowana, bowiem nie mam pojęcia co tym razem przygotowała Bogna Ziembicka a nie ukrywam, że jak dla mnie to kilka wątków pozostało jeszcze do wyjaśnienia.

całość recenzji: http://czytelnicza-dusza.blogspot.com/2017/07/bogna-ziembicka-badz-przy-mnie.html

Recenzję "Na zawsze Różany" znajdziecie tutaj: http://czytelnicza-dusza.blogspot.com/2017/08/bogna-ziembicka-na-zawsze-rozany.html

"Tylko dzięki miłości":

Kiedy zaczęłam czytać "Tylko dzięki miłości" przeżyłam szok. Nie spodziewałam się, że całość będzie jedynie fragmentami pamiętników, konstrukcją zgrabnie przeplatanych zapisków chronologicznych bohaterów. Liczyłam na kontynuację losów Zosi! Początkowo zupełnie nie mogłam się wdrożyć, ale potem - jak w każdej powieści obyczajowej - z niepokojem...