Prostota i okraszony lekkim dowcipem styl znany z poprzedniej części sprawdziły się także w tym przypadku. Kilkudniowa wycieczka nieoczekiwanie zmienia się w wyprawę życia, a historyjka pozornie oscylująca gdzieś między Musierowicz i Nienackim odkrywa wzruszająco mądre drugie dno. Odwieczne prawdy, reguły "bycia dobrym człowiekiem, uznawane powszechnie za truizmy, niby wszystkim nam są dobrze znane, a jednak w praktyce zadziwiająco rzadko się nimi kierujemy. Nieważne, czy pochodzą z Biblii, Koranu czy Księgi Pastafarianizmu, naprawdę mogą zmienić życie na lepsze - nasze i innych.

Prostota i okraszony lekkim dowcipem styl znany z poprzedniej części sprawdziły się także w tym przypadku. Kilkudniowa wycieczka nieoczekiwanie zmienia się w wyprawę życia, a historyjka pozornie oscylująca gdzieś między Musierowicz i Nienackim odkrywa wzruszająco mądre drugie dno. Odwieczne prawdy, reguły "bycia dobrym człowiekiem, uznawane powszechnie za truizmy, niby...

Fajny obraz ojca i córki.Jak po rozwodzie rodziców,to które rzadiej się widuje z dzieckiem nic o nim nie wie,nie rozumie wieku,nie umie czasem nic doradzić,nawet jeśli ojciec jest redaktorem jak ten Matyldy.Tutaj to tak naprawdę córka mądrzejsza jest od ojca,wie,że trzeba chodzić do spowiedzi,nawet musi przygotować ojca do zostania ojcem chrzestnym.Mimo wszystko Matylda uświadamia,że jeżeli chcemy,to dogadamy się nawet z najbardziej zacofanym ojcem.Rodzice nigdy nie powinni być przez nas nie doceniani,jak oni się martwią,kiedy jesteśmy chorzy,nie wracamy do domu,nie chcemy powiedzieć o swoich problemach,popadamy w tarapaty,w niewłaściwe towarzystwo-to już oczywiście moja nadinerpretacja tekstu:-)

Fajny obraz ojca i córki.Jak po rozwodzie rodziców,to które rzadiej się widuje z dzieckiem nic o nim nie wie,nie rozumie wieku,nie umie czasem nic doradzić,nawet jeśli ojciec jest redaktorem jak ten Matyldy.Tutaj to tak naprawdę córka mądrzejsza jest od ojca,wie,że trzeba chodzić do spowiedzi,nawet musi przygotować ojca do zostania ojcem chrzestnym.Mimo wszystko Matylda...

Dawno nie czytałam tak świetnej książki! I niech ktoś jeszcze powie że "ta dzisiejsza młodzież..."
Matylda to w stu procentach oryginalna nastoletnia osoba, obdarzona wielkim poczuciem humoru i wspaniałym talentem organizacji. Nie chcę napisać, że ta książka jest opowieścią o nawracaniu na dobrą drogę życia, bo na start wszystkich zniechęcę. Jest to opowieść... opowieść o tym, jak łatwo zapomnieć o najważniejszych ludziach i jak trudno docenić ich, póki ich nie stracimy. Opowieść o optymizmie i odwadze. Odwadze do stawienia czoła życiu.
Piękna książka, dziwne, że tak mało znana. Przeczytajcie sami i polećcie innym!

Dawno nie czytałam tak świetnej książki! I niech ktoś jeszcze powie że "ta dzisiejsza młodzież..."
Matylda to w stu procentach oryginalna nastoletnia osoba, obdarzona wielkim poczuciem humoru i wspaniałym talentem organizacji. Nie chcę napisać, że ta książka jest opowieścią o nawracaniu na dobrą drogę życia, bo na start wszystkich zniechęcę. Jest to opowieść... opowieść o...

Całkiem fajna książka... ;)

Całkiem fajna książka... ;)

DAWNO NIE CZYTAŁAM TAK DOBREJ KSIĄŻKI!
Narratorem jest ojciec tytułowej Matyldy,który ukazuje czytelnikom świat widziany oczami zapracowanego ojca.
Według mnie REWELACJA!!

DAWNO NIE CZYTAŁAM TAK DOBREJ KSIĄŻKI!
Narratorem jest ojciec tytułowej Matyldy,który ukazuje czytelnikom świat widziany oczami zapracowanego ojca.
Według mnie REWELACJA!!

"Tylko Matylda" to chyba jedna z najfajniejszych książek, jaką miałam okazję przeczytać w tym tygodniu. Szczególnie podoba mi się to, że książka napisana jest nie z perspektywy trochę pokręconej nastolatki, lecz z perspektywy ojca - prezesa "Szmaciaka". Moim zdaniem autor ukazał tutaj swoje ciekawe spojrzenie, na relację ojca z córką. Czasem naprawdę ciężko jest, przynajmniej mnie, wyobrazić sobie, co czuje mój ojciec podczas jakichkolwiek zaistniałych sytuacji, a przy czytaniu tej książki miałam okazję poznać ojcowski punkt widzenia. Serdecznie polecam! Książka niewielka, lecz posiadająca naprawdę wartą uwagi treść.

"Tylko Matylda" to chyba jedna z najfajniejszych książek, jaką miałam okazję przeczytać w tym tygodniu. Szczególnie podoba mi się to, że książka napisana jest nie z perspektywy trochę pokręconej nastolatki, lecz z perspektywy ojca - prezesa "Szmaciaka". Moim zdaniem autor ukazał tutaj swoje ciekawe spojrzenie, na relację ojca z córką. Czasem naprawdę ciężko jest,...

Świetna!

Świetna!