"Widziałam i pisałam"to przejmujący pamiętnik pani Krystyny Ostrowskiej,która opisała swoje przeżycia z zsyłki syberyjskiej.Są to wspomnienia spisane przez niesłyszącą nastolatkę a potem jako młodą kobietę.
Pani Krystyna jako 10-letnia mała dziewczynka traci słuch,wskutek powikłań po szkarlatynie.Ojciec nie może sobie poradzić psychicznie z chorobą córki, wozi po szpitalach szukając ratunku.Kiedy po operacji zorientował się ,że córka nadal nie słyszy pozwolił sobie tylko na łzy.
Pani Krystyna już jako nastolatka zostaje wywieziona z rodziną w głąb Syberii i tam zamknięta w świecie ciszy zaczyna pisać pamiętniki,które potem musiała zniszczyć,gdyż nie mogła nic zabierać co by mogło pogrążyć Rosję.Pani Krystyna jednak doskonale odtworzyła go z pamięci.Jak na niesłyszącą nastolatkę,w piękny sposób opisała otaczający ją świat.To pisanie jej dało również jej pewien azyl,gdyż gdyby nie była głucha trafiłaby do ciężkiej pracy w mroźnej Syberii.Pamiętnik ten był dla pani Krystyny wszystkim gdzie mogła podzielić się swoimi wrażeniami,smutkami ale też była w nim wiara w Boga ,w to ,że nadejdzie lepsze jutro.
Pamiętnik pani Krystyny mogłabym porównać trochę do pamiętnika Anny Frank,z tym,że jedna z nich nie przeżyła wojny,druga wyszła z wojny z ranami na duszy.Polecam.

"Widziałam i pisałam"to przejmujący pamiętnik pani Krystyny Ostrowskiej,która opisała swoje przeżycia z zsyłki syberyjskiej.Są to wspomnienia spisane przez niesłyszącą nastolatkę a potem jako młodą kobietę.
Pani Krystyna jako 10-letnia mała dziewczynka traci słuch,wskutek powikłań po szkarlatynie.Ojciec nie może sobie poradzić psychicznie z chorobą córki, wozi po...