Świetna monografia świetnego autora.

Świetna monografia świetnego autora.

Zdecydowanie jeden z lepszych tomików serii. Naprawdę spora bibliografia i wciągający styl jasno wskazują, że pisał to pasjonat epoki. Mimo upływu lat ze świecą szukać rodzimych prac o wojnach śląskich, które dorównałyby poziomem obu HB-kom Roberta Kisiela.

Zdecydowanie jeden z lepszych tomików serii. Naprawdę spora bibliografia i wciągający styl jasno wskazują, że pisał to pasjonat epoki. Mimo upływu lat ze świecą szukać rodzimych prac o wojnach śląskich, które dorównałyby poziomem obu HB-kom Roberta Kisiela.

Pozycje pana Kisiela cechuje profesjonalizm. Tak było przy Strzegomiu, tak jest i przy Pradze. Autor lubi liczby, ale co jeśli nie liczby najrzetelniej oddaje realia historyczne? Mamy więc szczegółowe wyliczenia, porównania, statystyki, procenty... Ustawienie i manewry nawet najmniejszych oddziałów wojskowych przedstawiono wnikliwie i bardzo szczegółowo. Nie należy jednak wyciągać z tego wniosków, że książka jest siermiężna w odbiorze i przeznaczona dla fascynatów wojskowości. Nic bardziej mylnego! Pióro autor ma lekkie, a szczegóły przeplata ciekawostkami i dygresjami (jak analogie z innych bitew czy uczestnictwo Polaków w starciu i wojnie siedmioletniej). Czuć, że jest dydaktykiem z zawodu, bo wiedzę "sprzedać" potrafi.

Pozycje pana Kisiela cechuje profesjonalizm. Tak było przy Strzegomiu, tak jest i przy Pradze. Autor lubi liczby, ale co jeśli nie liczby najrzetelniej oddaje realia historyczne? Mamy więc szczegółowe wyliczenia, porównania, statystyki, procenty... Ustawienie i manewry nawet najmniejszych oddziałów wojskowych przedstawiono wnikliwie i bardzo szczegółowo. Nie należy jednak...

Trzeba przyznać autorowi, że już od pierwszych stron potrafi przykuć czytelnika do książki. Niemal jak rasowy numerolog podkreśla wagę rozstrzygnięć i wydarzeń mających, przez przypadek, miejsce co 12 lat w XVIII wieku (daty 1709, 1721, 1733, 1745, 1757, 1769, 1781, 1793 i 1805).
Autor w przekonywujący sposób podkreśla wagę i znaczenie wojny siedmioletniej, w ciekawy sposób rozprawia się z cechami osobowościowymi (nazywanie słabych żołnierzy obrzydliwą hołotą) i doktrynami Fryderyka Wielkiego (pruski dryl, walka na bagnety zamiast strzelecka, batalia wyniszczająca zamiast strategii wyczerpania) i podkreśla wkład wojujących stron w rozwój wojskowości (wpływ na wojny napoleońskie, taktykę Prus w wojnach z Austrią i Francją w latach 60tych XIX wieku, a nawet na doktrynę wojenną Niemiec w I wojnie światowej).
Autor analizując działania podczas wojny siedmioletniej podkreśla użyteczność dział 12funtówek (Austriacy),kawalerii lekkiej na polu bitwy (pruskich huzarów),jeszcze bardziej użytecznych i rozpowszechnionych w czasie wojen napoleońskich (zresztą autor często oddaje głos kolejnym pokoleniom oceniającym (w tym Napoleonowi) różne posunięcia Fryderyka Wielkiego). Opisy bitew barwne i ciekawie porównywane z innymi wielkimi historycznymi zwycięstwami (Kanny, Farsalos). Autor podkreśla ogromny poziom strat w bitwie pod Pragą (w tym straty wśród generałów: Schwerin i Browne).
Z ciekawostek - na stronie 64 można znaleźć ciekawy fryderycjański ranking jakości wojska pruskiego wg pochodzenia rekruta (Pomorzanie górą)

Trzeba przyznać autorowi, że już od pierwszych stron potrafi przykuć czytelnika do książki. Niemal jak rasowy numerolog podkreśla wagę rozstrzygnięć i wydarzeń mających, przez przypadek, miejsce co 12 lat w XVIII wieku (daty 1709, 1721, 1733, 1745, 1757, 1769, 1781, 1793 i 1805).
Autor w przekonywujący sposób podkreśla wagę i znaczenie wojny siedmioletniej, w ciekawy...

Swietna pozycja, o mniej znanym starciu wojen Fryderyka Wielkiego. Zawiera takze skrocony opis bitwy pod Kolinem.

Swietna pozycja, o mniej znanym starciu wojen Fryderyka Wielkiego. Zawiera takze skrocony opis bitwy pod Kolinem.