Książka z dreszczykiem pełna niesamowitych, niektórych nawet niemożliwych przygód. Kilka historii i w każdej inny bohater. Fajna książka.

Książka z dreszczykiem pełna niesamowitych, niektórych nawet niemożliwych przygód. Kilka historii i w każdej inny bohater. Fajna książka.

Jeśli szukacie literatury umoralniającej, ale nie w kaznodziejski sposób, tylko bardziej lekkostrawny - "Poppintrokowie" są idealni. Jest tu kilka opowiadań zarówno dla młodszych i starszych dzieci, jak i nastolatków, które w humorystyczny sposób pokazują, jak pokonać m.in. nieśmiałość i czym kończy się brak szacunku i przemoc wobec słabszych.
Może być świetnym punktem otwarcia dyskusji o mądrych i ważnych sprawach bez sztucznej otoczki i pompy.
Z punktu widzenia nauczyciela i początkującego biblioterapeuty opowiadania oceniam jako pomocne i ciekawe. I żeby nie było - wyplenienie zła jest pokazane nie zawsze w "godny i humanitarny" sposób, w końcu to opowiadania z dreszczykiem.

https://bookwszkole.blogspot.com/2020/11/poppintrokowie-zabawne-historyjki-z.html

Jeśli szukacie literatury umoralniającej, ale nie w kaznodziejski sposób, tylko bardziej lekkostrawny - "Poppintrokowie" są idealni. Jest tu kilka opowiadań zarówno dla młodszych i starszych dzieci, jak i nastolatków, które w humorystyczny sposób pokazują, jak pokonać m.in. nieśmiałość i czym kończy się brak szacunku i przemoc wobec słabszych.
Może być świetnym punktem...

Książka Joanny Olech "Poppintrokowie"
ma znaczący podtytuł "Opowiadania z magią i dreszczem".

Gimnazjaliści, nieśmiałość, kompleksy, pasje,
przemoc szkolna, pierwsze zauroczenie,
trochę magii lub nadzwyczajnych mocy,
szczypta humoru i złośliwości.
Operować prostym językiem, zamieszać,
podzielić na 6 długich opowiadań,
doprawić intrygującymi ilustracjami
i tym sposobem przyciągnąć młodszego nastolatka.

Czytałyśmy z córką na zmianę jedno - dwa opowiadania
i przekazywałyśmy tom tej drugiej.
O dziwo, miałyśmy te same wrażenia.
Te same dwa opowiadania uznałyśmy za najlepsze,
a jedno obu nam podobało się najmniej.


https://bajdocja.blogspot.com/2020/06/poppintrokowie.html

Książka Joanny Olech "Poppintrokowie"
ma znaczący podtytuł "Opowiadania z magią i dreszczem".

Gimnazjaliści, nieśmiałość, kompleksy, pasje,
przemoc szkolna, pierwsze zauroczenie,
trochę magii lub nadzwyczajnych mocy,
szczypta humoru i złośliwości.
Operować prostym językiem, zamieszać,
podzielić na 6 długich opowiadań,
doprawić intrygującymi ilustracjami
i tym...

Ta książka nie jest tak przepełniona humorem jak "Dynastia Miziołków" tej samej autorki. Jednak jest równie świetna. Sześć opowiadań, które możemy przeczytać w tej książce dają naprawdę dzieciom dużo do myślenia. Pojawiają się tu problemy typowych dzieci/nastolatków: miłość, strach, brak samoakceptacji, brak szacunku do starszych ludzi czy znęcanie się nad innymi dziećmi. Joanna Olech pokazuje jak może czuć się osoba prześladowana oraz (z przymrużeniem oka) co może stać się z "chojrakami" dręczącymi słabszych lub wyśmiewających starszych ludzi. Bohaterami opowiadań są niby zwykłe dzieci, nastolatki.. ale przygody jakie im się przytrafiają do zwyczajnych na pewno nie należą! Są ciut dziwne, ociupinkę niecodzienne, troszkę mroczne, odrobinkę straszne i bardzo magiczne!

Nie mogę nie wspomnieć o pięknym wydaniu tej książki! Twarda oprawa (co w książkach dla dzieci jest szczególnie ważne),piękne ilustracje Anny Wilebut i cudowna, wpisująca się w atmosferę książki szata graficzna dodają jej niesamowitego uroku. Wszystkie ilustrację są utrzymane w czerwieni, bieli, szarości i czerni.

https://maobmaze.blogspot.de/2017/08/poppintrokowie-opowiadania-z-magia-i.html

Ta książka nie jest tak przepełniona humorem jak "Dynastia Miziołków" tej samej autorki. Jednak jest równie świetna. Sześć opowiadań, które możemy przeczytać w tej książce dają naprawdę dzieciom dużo do myślenia. Pojawiają się tu problemy typowych dzieci/nastolatków: miłość, strach, brak samoakceptacji, brak szacunku do starszych ludzi czy znęcanie się nad innymi dziećmi....

Książki spod pióra Joanny Olech zdobywają serca najmłodszych czytelników bezpośrednim humorem i niebanalnymi historiami. Jej najnowszy zbiór opowiadań o zagadkowym tytule „Poppintrokowie. Opowiadania z magią i dreszczem” to historie dla młodzieży, pisane żywym językiem, traktujące o sytuacjach niezwykłych, pełnych fantazji, niosących pod warstwą magii mądre przesłania, pełne otuchy i humoru. Tym razem sięgnęłam nie po książkę, ale po audiobooka. Opowiadania Joanny Olech w tej wersji czyta Jan Peszek i jego interpretacja, modulacja głosu, sprawiają, że słucha się tych historii z rumieńcami na twarzy. Do wysłuchania mamy sześć opowiadań takich jak: Lamusy, Anyżkowe bliźniaki, Magik, Parasolnicy, Mucha i Bombka.

Bohaterami wspomnianych historii są młodzi ludzie w wieku gimnazjalnym. Często są oni prześladowani, wyzywani, poniżani przez silniejszych ze względu na wygląd, dobre wyniki w nauce czy nieśmiałość. „Lamusami” zostają przezwani nastolatkowie, którzy dobrze się uczą. Tymon i Kornelia trzymają się na uboczu. Są prześladowani przez szkolnego osiłka Pajdę. Pewnego dnia chłopak i dziewczyna odkrywają, że posiadają nietypowe talenty, które być może pomogą dać nauczkę Pajdzie. Podobny los spotyka Kornela, bohatera opowiadania „Anyżkowe bliźniaki”, który zmuszony przez trójkę dręczycieli, musi udać się w nocy na cmentarz. W mrocznym miejscu, gdzie wyobraźnia snuje najczarniejsze scenariusze, chłopak spotyka siostrę i brata ubranych w harcerskie mundurki, którzy wysłuchawszy jego historii postanawiają mu pomóc. Kim są bliźnięta przebywające w nocy na cmentarzu? Jeszcze dziwniejsza przygoda spotyka Eryka i Dominika, którzy przypadkiem trafiają na dziwne przyjęcie, w którym uczestniczy dziadek Kostek. Emerytowany staruszek zdaje się skrywać pewną tajemnicę związaną z niejakim Malcolmem Tycią Łapką. Opowiadanie „Parasolnicy” to przestroga przed niewłaściwym zachowaniem wobec osób starszych. Miśka i Aleks podczas jazdy autobusem szydzą z pary staruszków. Nie zdają sobie sprawy, że są to tajemniczy i pamiętliwi Poppintrokowie, którzy dają nauczkę nastolatkom w postaci „senioryzacji”. Młodzi ludzie będą mogli się przekonać na własnej skórze jak wygląda starość. A gdyby kosmita pod postacią muchy został połknięty przez nieśmiałą i zakompleksioną nastolatkę? Opowiadanie „Mucha” prezentuje kolonizację kosmicznego zwiadowcy w organizmie nastoletniej Franki. Pod wpływem nietypowego lokatora bohaterka zaczyna wierzyć w siebie, znajduje przyjaciela i spuszcza lanie szkolnemu łobuzowi . W ostatnim opowiadaniu „Bombka” kryje się wzruszająca historia o podróży w przeszłość. Znudzony Kajtek dostrzega w choinkowej bombce odbicie wnętrza pokoju ale sprzed wielu lat. Chłopak postanawia zapytać babcię o dawne czasy. Czy szklana bombka jest w stanie zmienić bieg wydarzeń?



Każde z opowiadań porusza codzienne problemy młodych ludzi. Autorka zręcznie porusza się po świecie nastolatków, historie wyróżnia język pełen młodzieżowych słów-wytrychów. Magią, z którą stykają się młodzi ludzie rozwiązuje ich problemy albo uczy właściwego postępowania. Autorka pokazuje, że każdy nasz czyn może do nas wrócić w najmniej oczekiwany sposób. I chociaż opowiadaniom blisko jest do formuły baśni, to ukazują one rzeczywisty portret współczesnych nastolatków z całym wachlarzem problemów wśród których przewijają się: znęcanie się nad rówieśnikami, rozwód rodziców, brak szacunku dla starszego pokolenia, poczucie odrzucenia i brak samoakceptacji. Okazuje się, ze ani nauczyciele ani rodzice nie zdają sobie sprawy ze skali przemocy panującej wśród nastolatków. Bohaterowie opowiadań nie mają zaufania do dorosłych, milczą na temat incydentów rówieśników. Swoje problemy próbują rozwiązać na własną rękę lub unikają konfrontacji.


Czasami młody człowiek musi spotkać takiego Poppintroka z czarnym parasolem aby nauczyć się empatii. Joanna Olech nie stara się moralizować, ale pokazuje jak czuje się osoba odrzucona, wyzywana, mająca etykietę szkolnej ofiary. To jedna z lekcji empatii, która przyda się na całe życie.
Dziękuję portalowi SZTUKATER za egzemplarz książki.Tam też pierwotnie ukazała się recenzja - https://sztukater.pl/ksiazki/item/20053-poppintrokowie-opowiadania-z-magia-i-dreszczykiem.html

Książki spod pióra Joanny Olech zdobywają serca najmłodszych czytelników bezpośrednim humorem i niebanalnymi historiami. Jej najnowszy zbiór opowiadań o zagadkowym tytule „Poppintrokowie. Opowiadania z magią i dreszczem” to historie dla młodzieży, pisane żywym językiem, traktujące o sytuacjach niezwykłych, pełnych fantazji, niosących pod warstwą magii mądre przesłania,...

Mój starszy syn to już duży chłopak. Druga klasa, osiem lat - to już nie przelewki, coraz poważniejszy z niego facet ;) Niestety narazie ma jeszcze pewne trudności z czytaniem, choć jest coraz lepiej. Jeszcze niedawno musiałam go zmuszać do ćwiczeń czytania, no musi ćwiczyć inaczej się po prostu nie da. Teraz niby nie skacze na myśl o czytaniu, ale siłą zaciągać do książek go już nie muszę ;)

Moim zdaniem to naprawdę duży sukces. Zawsze miałam nadzieję, że skoro od urodzenia miał styczność z książkami, lubił je przeglądać, lubił słuchać jak ja mu czytam, to jednak jakaś miłość do książek w nim zaowocowała. A tu się okazało, że raczej nie specjalnie czytanie lubi i przyznam, że strasznie mnie to smuci. Ale jest jeszcze iskierka nadziei, że jak zacznie porządnie czytać samodzielnie to coś się w tym temacie zmieni ;) Tak, właśnie tego się trzymam...

Skąd znowu ten mój długi wywód i czemu akurat przy tej książce? Bo książka, którą dzisiaj mam okazję Wam zaprezentować jest książką dla starszych dzieci. A na najwyższej półce w pokoju moich dzieci stoi właśnie spory zapas tego typu książek. Książek idealnych dla starszych chłopaków. I właśnie ta książka do nich dołączy i będzie oczekiwała czasu kiedy Nikodem zechce po nią chwycić. I mam tylko nadzieję, że zarówno ta jak i inne doczekają się tego ;)

Jak zwykle rozpisałam się nieźle, a tak naprawdę jeszcze nic na temat tej konkretnej książki Wam nie napisałam. Ja to już tak mam, lubię sobie po prostu pogadać ;) Ale już nie trzymam Was dłużej w niepewności i zdradzę Wam o czym będziecie mieli okazję tutaj poczytać. Wewnątrz znajdują się opowiadania. Dokładnie sześć dosyć długich opowiadań. Są to różne historie opisujące młodych ludzi i dziwne sytuacje, które ich spotykają. Każde z tych opowiadań opisuje kogoś zupełnie innego i nie ma z poprzednim nic wspólnego, a jednak coś je łączy. Każde zapewnia czytelnikowi dreszczyk emocji, a może i gęsią skórkę ;)

Przeczytamy na przykład o dwójce uczni gimnazjum, którzy odkrywają w sobie niezwykłe i dziwne moce. O chłopcu, który został zmuszony do spędzenia nocy na cmentarzu. O kumplach, którzy trafiają to domu pełnego iluzji gdzie dzieją się przedziwne rzeczy. O dwójce nastolatków, którzy nabijają się z pary staruszków i dostają niezłą, niezwykłą i straszną nauczkę. O dziewczynie, która nabyła się "kosmicznej" infekcji. I na koniec o chłopcu, który podczas świąt spędzanych u babci odkrył coś niesamowitego w jednej z bombek...

Jak widzicie opowieści z tej książki są pełne niezwykłości. Bohaterowie są niby zwykłymi dzieciakami, nastolatkami, a jednak przygody, które ich spotykają z całą pewnością nie mają nic wspólnego ze zwyczajnością. Wręcz przeciwnie, są one przedziwne, niecodzienne i straszne! Tak, tak, to nie jest lektura dla straszków, aby ją przeczytać trzeba mieć odwagę ;) To taki delikatny horror dla dzieci powyżej dziewiątego roku życia. Opowiadania w tej książce są dosyć długie, ale naprawdę niezwykle ciekawe. Powiem Wam, że ja to widziałabym nawet każdą z tych historii osobno w indywidualnej książce. Każda z nich jest na tyle fajna i interesująca, że z pewnością bez problemu dałoby się je rozwinąć.

Wiecie już, że mi się podoba jej treść to teraz powiem Wam, że mi się podoba także jej wygląd. Sztywna "krwista" okładka, zagadkowy tytuł, wewnątrz ładne, idealnie pasujące ilustracje, które od początku do końca utrzymane są w bieli, czerni, czerwieni i szarości. Pasują i tutaj naprawdę świetnie! Strasznie się rozpisałam więc nie będę już przedłużać. Pozostaje mi jedynie polecić Wam ją gorąco!

Mój starszy syn to już duży chłopak. Druga klasa, osiem lat - to już nie przelewki, coraz poważniejszy z niego facet ;) Niestety narazie ma jeszcze pewne trudności z czytaniem, choć jest coraz lepiej. Jeszcze niedawno musiałam go zmuszać do ćwiczeń czytania, no musi ćwiczyć inaczej się po prostu nie da. Teraz niby nie skacze na myśl o czytaniu, ale siłą zaciągać do książek...

Dobra lektura dla młodych. Jest ciekawie, jest zabawnie ale jest też edukacyjnie w sposób nienachalny.

Dobra lektura dla młodych. Jest ciekawie, jest zabawnie ale jest też edukacyjnie w sposób nienachalny.