Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Dobry wieczór. Nie mogłam rozstać się tą książką, obiecałam sobie, że opowiem o niej wszystkim, którzy nieopatrznie zapytają - co dobrego ostatnio czytałam.
To opowieść o człowieku, naukowcu, zakochanym w matematyce. Niestety wskutek wypadku jego pamięć rejestruje tylko przeszłość i 80 minut teraźniejszości. Żyje on jakby zatrzymany w czasie, co nie przeszkadza mu snuć opowieści o liczbach, rozwiązywać kolejne równania. Widzimy go oczami głównej bohaterki, która zostaje zatrudniona jako sprzątaczka. Między nimi oraz jej synem, nawiązuje sie niesamowita więź, porozumienie dusz, pomimo, że każdego dnia kobieta musi na nowo przedstawiać się i odpowiadać na te same pytania, które zadaje jej profesor. Odnajduje w nieznajomym, ekscentrycznym człowieku ogromne ciepło, wrażliwość i poczucie bezpieczeństwa.
Matematyka brzmi w tej powieści autorstwa Ogawy jak poezja, chciałabym opowiadać tak o literaturze jak ten profesor, który swoją pasją oświetla drogę innych ludzi.
„Liczby były dla niego tym, czym dla innych wyciągnięcie ręki na powitanie. Jednocześnie byt też płaszczem ochronnym.” (S.13).
Ogromną wdzięczność za wydanie tej japońskiej powieści kieruję w stronę wydawnictwa Tajfuny oraz przekazuję wielkie podziękowania dla tłumaczki Anny Horikoshi💚 Ta historia budzi nadzieję i daje tak wiele ciepła.
PS. Dużo w tej książce magii, bo tak jak profesor i narratorka zostali związani ze sobą niewidzialną siecią liczb, tak i ja odnalazłam bliską mi liczbę 28(dzień moich urodzin)💜, która wiele razy pojawiała się jako liczba wyjątkowa. To jedna z niesamowitych, przedziwnych zbieżności, które dzieją się gdy czytam książki. I wiem, że niektórzy bardzo mocno doświadczają tego przyciągania 💙

Dobry wieczór. Nie mogłam rozstać się tą książką, obiecałam sobie, że opowiem o niej wszystkim, którzy nieopatrznie zapytają - co dobrego ostatnio czytałam.
To opowieść o człowieku, naukowcu, zakochanym w matematyce. Niestety wskutek wypadku jego pamięć rejestruje tylko przeszłość i 80 minut teraźniejszości. Żyje on jakby zatrzymany w czasie, co nie przeszkadza mu snuć...

Przez ostatnie dni sierpnia wsłuchiwałem się w kobiece historie, które spięła Magdalena Kostyszyn, a wydało Wydawnictwo W.A.B.. „Też tak mam” to głos wsparcia dla każdej kobiety, która styka się z krytyką, wykorzystywaniem, brakiem pewności siebie, porównywaniem, przytłoczeniem codziennością. Autorka pokazuje jak łatwo wkładamy kobiety do szufladek stereotypów, z jaką łatwością przychodzi kobietom krytykowanie, komentowanie i budowanie pięter poczucia winy w drugiej kobiecie. Rozmówczynie, które odsłaniają swoje historie, opowiadają jak trudno powiedzieć o swoich prawdziwych uczuciach, rozczarowaniach, złości, walce o siebie, gdy jednak pojawiają sie podobne doświadczenia czy zrozumienie innej słuchającej, pojawia się przestrzeń szczerości. W przestrzeni „Też tak mam” usłyszmy głosy mocne, szczere, ludzkie, to czasami krzyk wołający o szacunek i wolność wyboru.
Może gdy kolejny raz bliska lub nieznajoma kobieta obdarzy mnie zaufaniem, nie będę próbowała narzucać swojej perspektywy czy oceniania, filtru szufladkowania, ale wsłucham się w jej świat, a na końcu spotkania podsunę jej książkę „Też tak mam”. Bo nie jesteśmy same

Przez ostatnie dni sierpnia wsłuchiwałem się w kobiece historie, które spięła Magdalena Kostyszyn, a wydało Wydawnictwo W.A.B.. „Też tak mam” to głos wsparcia dla każdej kobiety, która styka się z krytyką, wykorzystywaniem, brakiem pewności siebie, porównywaniem, przytłoczeniem codziennością. Autorka pokazuje jak łatwo wkładamy kobiety do szufladek stereotypów, z jaką...

Dzień dobry. Debiutancka książka Pauliny Molickiej to dobra lektura do plecaka, na samotny wieczór w towarzystwie zachodzącego słońca. Wzruszyła mnie prostotą i szczerością, melodią jaką wybrzmiewają w nas marzenia. To opowieść o miłości do książek i ludzi, którzy potrafią jednym słowem, rozmową otulić popękane wnętrze, ujarzmić chaos emocji, tworząc przestrzeń tajemniczego porozumienia dusz. Tylko zakochani w książkach to potrafią, tylko oni wiedzą jak wiele siły można czerpać z literatury.

„Księgarenka” to również opowieść o przeszłości, popełnieniu błędów, wychodzeniu z własnych ograniczeń i przyzwyczajeń. Życie to przeplatanka burz i wschodów słońca i bohaterowie tej książki doskonale wiedzą, że aby pójść dalej potrzebne są zmiany.

Dużo w tych historiach pokory, spokoju, podkreślenia jak ważne są małe radości, drobne gesty, codzienność.

Tak, to urocza pochwała codzienności, w której towarzyszy nam książka i nadzieja, że w człowieku zawsze drzemie ta dobra strona, tęskniąca za uważnością, dotykiem, wspierającym słowem…
Piękny debiut 💚

Paulina Molicka - strona autorska

Dzień dobry. Debiutancka książka Pauliny Molickiej to dobra lektura do plecaka, na samotny wieczór w towarzystwie zachodzącego słońca. Wzruszyła mnie prostotą i szczerością, melodią jaką wybrzmiewają w nas marzenia. To opowieść o miłości do książek i ludzi, którzy potrafią jednym słowem, rozmową otulić popękane wnętrze, ujarzmić chaos emocji, tworząc przestrzeń tajemniczego...