serial świetny ale książka jeszcze lepsza

serial świetny ale książka jeszcze lepsza

To wydanie urzekło mnie samą grafiką na okładce i naprawdę dopracowanym wydaniem. Nie będę się jednak rozpisywał na temat fabuły, bo każdy ją raczej zna z książki, czy serialu. To naprawdę dobra odpowiedź na: "Przeminęło z wiatrem" Margaret Mitchell i rzecz jasna wygrywa z nim. Może też dlatego, że tutaj mamy naprawdę szczątkowo wręcz pokazaną historię Ameryki. Walki o wolność i miłości, która wcale nie jest ckliwa, a trafiona w punkt.
Bohaterowie mnie urzekli i sam nie wiem, kto najbardziej przypadł mi do gustu: George, Orry, Charles czy Billy. I oczywiście cudny, czarny charakter Elkanah Bent.
Tą wspaniałą naprawdę warto przeczytać, a gdy się przeczyta ciężko zabrać się potem za coś innego. Ta historia żyje w nas.

To wydanie urzekło mnie samą grafiką na okładce i naprawdę dopracowanym wydaniem. Nie będę się jednak rozpisywał na temat fabuły, bo każdy ją raczej zna z książki, czy serialu. To naprawdę dobra odpowiedź na: "Przeminęło z wiatrem" Margaret Mitchell i rzecz jasna wygrywa z nim. Może też dlatego, że tutaj mamy naprawdę szczątkowo wręcz pokazaną historię Ameryki. Walki o...

Fajna książka. Wydaje się trochę lepsza od pierwszej części. Akcja wyraźnie przyśpieszyła.

Fajna książka. Wydaje się trochę lepsza od pierwszej części. Akcja wyraźnie przyśpieszyła.

Zdecydowanie więcej wojny niż miłości. Działania bitewne opisywane dość drobiazgowo od znaczących starć, po drobne potyczki. Dla Amerykanina zapewne wyraz dumy narodowej i nieprzeciętnego patriotyzmu, dla czytelnika innej nacji czasem przydługie i nudnawe.
W warstwie fabularnej jedna, moim zdaniem niepotrzebna, przypadkowa scena, która wcale nie musiała się wydarzyć, ale została napisana pod konkretną tezę. Niestety Autor nie wykorzystał potencjału sytuacji i konsekwencje wynikające z niej albo zbagatelizował, albo zminimalizował, czy wręcz pominął., To co jeszcze rozwlekało fabułę, to deliberowanie Charlesa, który przez 3/4 książki podejmuje decyzję, którą w stosunkowo krótkim czasie zmienia. O dojściu do decyzji Autor rozpisuje się szczegółowo, przytaczając w kółko te same argumenty, zmianę decyzji, kwituje jednym zdaniem.
Opowieść nadal polecam nie tylko wielbicielom wojny secesyjnej i tematyki rasowej. Ja zamierzam kontynuować ze względu na zapowiedź ciekawego rozwoju wątków fabularnych, a także, a może przede wszystkim, w związku z różnicami między powieścią, a oglądanym przeze mnie kiedyś serialem.

Zdecydowanie więcej wojny niż miłości. Działania bitewne opisywane dość drobiazgowo od znaczących starć, po drobne potyczki. Dla Amerykanina zapewne wyraz dumy narodowej i nieprzeciętnego patriotyzmu, dla czytelnika innej nacji czasem przydługie i nudnawe.
W warstwie fabularnej jedna, moim zdaniem niepotrzebna, przypadkowa scena, która wcale nie musiała się wydarzyć, ale...

Wysłuchałam audiobooka i było to bardzo przyjemne, trochę sentymentalne spotkanie.

Wysłuchałam audiobooka i było to bardzo przyjemne, trochę sentymentalne spotkanie.

Rewelacyjna kontynuacja, która rodzi wiele emocji. Wojna zmienia każdego, z reguły na gorsze, choć zdarzają się wyjątki. Jakes, jak sam napisał, nie skupia się na samych walkach a na skutkach wojny, które dosięgnęły każdego. Nie da się dobrze podsumować tej książki, bo to zrobił już autor w posłowiu, mogłabym tylko powtórzyć jego słowa.
Powiem tylko, że jest to wspaniała powieść a bohaterowie są wyjątkowi (nawet Ci negatywni).
Polecam!!!

Rewelacyjna kontynuacja, która rodzi wiele emocji. Wojna zmienia każdego, z reguły na gorsze, choć zdarzają się wyjątki. Jakes, jak sam napisał, nie skupia się na samych walkach a na skutkach wojny, które dosięgnęły każdego. Nie da się dobrze podsumować tej książki, bo to zrobił już autor w posłowiu, mogłabym tylko powtórzyć jego słowa.
Powiem tylko, że jest to wspaniała...

"(...)Ziemia rodziła dziwne plony: łuski po nabojach, wykrzywione ośki i koła bez szprych, części mundurów, komplety bielizny łatanej do granic używalności, potłuczone brązowe butelki, strzępy papieru jak płatki kwiatów.
Spichrze były puste, zagrody były puste, spiżarnie były puste. Tak jak krzesła zajmowane kiedyś przez wujków, braci, ojców i synów."

"(...)Ziemia rodziła dziwne plony: łuski po nabojach, wykrzywione ośki i koła bez szprych, części mundurów, komplety bielizny łatanej do granic używalności, potłuczone brązowe butelki, strzępy papieru jak płatki kwiatów.
Spichrze były puste, zagrody były puste, spiżarnie były puste. Tak jak krzesła zajmowane kiedyś przez wujków, braci, ojców i synów."

Cudowna .

Cudowna .

Niesamowicie emocjonująca, "wciągająca" w najlepszym tego słowa znaczeniu. Niesłusznie porównuje się tę trylogię ze słynnym "Przeminęło z wiatrem", gdyż ma ona absolutnie więcej do zaoferowania niż książka Mitchell (z całym szacunkiem dla jej twórczości, do której również mam spory sentyment). Mimo wszystko w "Północy i południu", a zwłaszcza w tomie drugim "Miłość i wojna", czytelnik oprócz porywającej fabuły, dostaje także masę niesamowicie ciekawych detali historycznych, książka ta pozwala lepiej zrozumieć żywych bohaterów tamtych czasów, ich motywacje, cele, świętości i demony.

Jestem zwolenniczką tego typu monumentalnych powieści i tutaj nie zawiodłam się pracą pana Johna Jakesa, bez wątpienia wykonał kawał dobrej roboty, ileż to resarchu, godzin poszukiwań materiałów źródłowych, sprawdzania różnorakich szczegółów, kosztowało go stworzenie takiej cudownej "cegiełki", "cegiełek", biorąc pod uwagę, że stojąc z trzema opasłymi tomami w rękach trudno je utrzymać przez dłuższą chwilę :D

Zdecydowanie polecam, zwłaszcza na zbliżające się długie jesienne wieczory...

Niesamowicie emocjonująca, "wciągająca" w najlepszym tego słowa znaczeniu. Niesłusznie porównuje się tę trylogię ze słynnym "Przeminęło z wiatrem", gdyż ma ona absolutnie więcej do zaoferowania niż książka Mitchell (z całym szacunkiem dla jej twórczości, do której również mam spory sentyment). Mimo wszystko w "Północy i południu", a zwłaszcza w tomie drugim "Miłość i...

Nie było tu aż takiej miłości jak przy części pierwszej, czytałam ją o wiele dłużej, ale w ostatecznym rozrachunku to wspaniałe dzieło, z wieloma cennymi refleksjami o ludzkiej naturze i wojnie. Straszne i porażające.

Nie było tu aż takiej miłości jak przy części pierwszej, czytałam ją o wiele dłużej, ale w ostatecznym rozrachunku to wspaniałe dzieło, z wieloma cennymi refleksjami o ludzkiej naturze i wojnie. Straszne i porażające.