Miłość i Wojna. Część druga

Cudowna opowieść o wojnie secesyjnej. Wielkie uznanie dla autora za bardzo wierne odwzorowanie tła historycznego. Piękny język, bohaterowie, którzy mierzą się z nie małymi problemami sprawiają, że bardzo przyjemnie się czyta te książkę. Szczerze polecam .

Cudowna opowieść o wojnie secesyjnej. Wielkie uznanie dla autora za bardzo wierne odwzorowanie tła historycznego. Piękny język, bohaterowie, którzy mierzą się z nie małymi problemami sprawiają, że bardzo przyjemnie się czyta te książkę. Szczerze polecam .

Wybucha wojna secesyjna. Zaprzyjaźnione i spowinowacone ze sobą rodziny Mainów i Hazardów muszą stanąć po przeciwnych stronach barykady. Pochodzący z Północy Billy pozostawia młodą żonę Brett i rusza walczyć o jedność Unii, podczas gdy bracia jego żony służą w wojskach Konfederacji. Virgilia Hazard dalej zażarcie walczy o prawa czarnoskórych, a Ashton Main wdaje się w romans z jednym z czołowych południowych polityków. W tym czasie Orry Main i jego ukochana Madeline planują wspólne życie, na którym może się jednak położyć cieniem przeszłość i pochodzenie kobiety. Z kolei Charles, kuzyn Orry’ego, wie, że nie chce wiązać się w czasie wojny i może sobie pozwolić jedynie na przelotne romanse. Jego podejście zaczyna się jednak chwiać, gdy poznaje młodą wdowę Augustę.

Jakes po raz kolejny udowadnia swój sznyt do tematów historycznych, politycznych i wojennych. Bardzo dobrze zostały tu opisane wszelkie działania polityczne i wojenne, a przede wszystkim bez stereotypów. Autor wyraźnie pisze, że niewolnictwo nie było jedyną przyczyną wojny, równie, jeśli nie bardziej, ważna była chęć Południowców do większej swobody poszczególnych stanów. Zwraca uwagę na to, ze prezydent Lincoln nigdy nie chciał całkowitej emancypacji czarnoskórych, za co był potępiany przez abolicjonistów. Jednocześnie pisze z wielką sprawiedliwością historyczną – chociaż czytelnik wie, że prawdziwym sposobem na równość jest edukacja Afroamerykanów, poglądy reprezentowany przez Brett i Madeline, Jakes nie udaje, że bardzo niewielka liczba Amerykanów uważała dwie rasy za równe sobie, także na Północy. Mimo to bohaterów nie da się nienawidzić, a fanatyczna abolicjonistka Virgilia budzi raczej odrazę, niż podziw.

Niestety, nadal moją bolączką są tu wątki miłosne. Jak wspominałam, gdy para jest już razem, Jakesowi raczej udaje się opisywać intymność, bliskość, chemię. Jednak zdecydowanie nie chce mu się pisać o powstawaniu tej miłości, każda jego relacja rozpoczyna się od pierwszego wejrzenia i nie wyraża się to w fascynacji – bohaterowie z miejsca wiedzą, że są sobie pisani i będą o tą miłość walczyć. Zdecydowanie lepiej wypadają relacje rodzinne czy przyjacielskie, gdzie autor pozwala sobie na bardziej skomplikowane emocje, docieranie się postaci, ich konflikty… Chociaż mam wrażenie, że paradoksalnie najmniej jest tu przyjaźni George’a i Orry’ego.

Chociaż nie jestem już tak zauroczona tą trylogią jak dawniej, to nadal ogromnie ją polecam.

,, Długotrwałe wojny zmieniają ludzi(…). Niszczą ich. Ludzi, nawet jeśli nie zginą od kuli, zabije rozpacz.”

Wybucha wojna secesyjna. Zaprzyjaźnione i spowinowacone ze sobą rodziny Mainów i Hazardów muszą stanąć po przeciwnych stronach barykady. Pochodzący z Północy Billy pozostawia młodą żonę Brett i rusza walczyć o jedność Unii, podczas gdy bracia jego żony służą w wojskach Konfederacji. Virgilia Hazard dalej zażarcie walczy o prawa czarnoskórych, a Ashton Main wdaje się w...

Cóż by tu powiedzieć o tej powieści... Teoretycznie wystarczyłoby stwierdzić, że jest po prostu wybitna, ale to by było zbyt mało.

Cała ta wielka Trylogia, choć przebrnąłem dopiero przez 2/3, skłoniła mnie do pewnej refleksji nad historią Stanów Zjednoczonych. Jak się tak człowiek zastanowi, to czasem mogą irytować te amerykańskie slogany, których tematem jest walka o wolność. Co takiego tam za oceanem mogą wiedzieć o walce? Kraj, który nigdy nie doświadczył terroru okupacji, który nigdy nie musiał na serio (poza wojną o niepodległość kolonii) walczyć o wolność, którego obywatele nie ginęli w obozach zagłady. Wreszcie kraj, który nigdy nie doświadczył obcej inwazji. No chyba, że za inwazję weźmiemy Pearl Harbor albo World Trade Center. Tyle że w pierwszym przypadku życie straciło nieco ponad 2000 ludzi, a 11 września ten los spotkał prawie 3000 obywateli USA. Z kolei w jednym tylko Katyniu życie odebrano ponad 20 000 Polakom, więc proporcje mówią same za siebie. Krótko mówiąc, dosyć długo byłem zdania, że Amerykanie to specyficzna nacja, a zarazem przemądrzała nacja, która nigdy nie przeżyła piekła na ziemi i która nie wie co to klęska.

Tymczasem największe piekło w swojej historii Amerykanie zgotowali sobie nawzajem i zrobili to w zasadzie bez większego powodu. O przepraszam, powody może były i spore, ale na pewno można było rozwiązać je inaczej, nikt nie musiał sięgać za broń. Naprawdę mocno chwytały za serce opisy przemian, jakie bohaterowie tej powieści przeszli przez najtrudniejsze lata w historii USA. Kolejny przykład, który dobitnie potwierdził, że wojnę rozpętać jest bardzo łatwo, a wystarczy do tego ledwie garstka zaślepionych ideologicznie jednostek. Powstrzymać i zakończyć ją jest jednak o wiele trudniej i co gorsza, nie cierpią na niej jednostki. Cierpią na niej miliony i cierpią przez wiele lat.

Cóż by tu powiedzieć o tej powieści... Teoretycznie wystarczyłoby stwierdzić, że jest po prostu wybitna, ale to by było zbyt mało.

Cała ta wielka Trylogia, choć przebrnąłem dopiero przez 2/3, skłoniła mnie do pewnej refleksji nad historią Stanów Zjednoczonych. Jak się tak człowiek zastanowi, to czasem mogą irytować te amerykańskie slogany, których tematem jest walka o...

Kolejna część znakomitej trylogii Johna Jakes'a. Tym razem fabuła koncentruje się na przebiegu Wojny Secesyjnej. Autor na przykładzie rodziny Mainów z Południowej Karoliny i Hazardów z Pensylwanii w sposób interesujący opisuje ważne i epizodyczne wydarzenia tej wojny. Takie jak zajścia w Richmond i w Nowym Yorku albo prototyp łodzi podwodnej Hunley.

Wiele żmudnej pracy musiało kosztować autora zbieranie materiałów do tej powieści. Mamy tutaj nie tylko wypadki na froncie po obydwu stronach konfliktu, ale też w ciekawy sposób przedstawione nastroje społeczne obydwu stron, elity rządowe i próbę zdobycia poparcia Anglii dla niezależności Konfederacji.
Jest przedstawiona sylwetka prezydenta Lincolna, który jest przez współczesnych uważany za najlepszego prezydenta USA.

Autor opisuje różne postawy bohaterów przedstawionych w książce i ich przemiany pod wpływem przeżyć wojennych. Do najciekawszych postaci należy Charles i Cooper. Najbardziej irytująca jest Virgilia, ale rozpisanie bohatera, który nie budzi sympatii, a jednocześnie chcę się o nim czytać wcale nie jest łatwe.

Powieść jest manifestem przeciwko wojnie, która nigdy nie jest zwycięska dla żadnej ze stron i przeciwko podziałom społecznym, które zawsze występują w społeczeństwie, a konflikty nigdy nie zostają ugaszone. Tlą się czekając na sprzyjające warunki wybuchu z nową siłą. Czy w takiej sytuacji przyjaźń dwóch rodzin po dwóch stornach konfliktu może przetrwać wojenną zawieruchę? Czy podzielone społeczeństwo może stać się jednym narodem?

"Miłość i Wojna" Jakes'a pozostanie w mojej pamięci jeszcze długi czas i powieść zachęciła mnie żeby poznać dalsze losy ulubionych bohaterów.

Kolejna część znakomitej trylogii Johna Jakes'a. Tym razem fabuła koncentruje się na przebiegu Wojny Secesyjnej. Autor na przykładzie rodziny Mainów z Południowej Karoliny i Hazardów z Pensylwanii w sposób interesujący opisuje ważne i epizodyczne wydarzenia tej wojny. Takie jak zajścia w Richmond i w Nowym Yorku albo prototyp łodzi podwodnej Hunley.

Wiele żmudnej pracy...