Muzeum dzieciństwa

Muzeum dzieciństwa (II)

To miasto jest muzeum.
Stoją tu eksponaty,
a opisy przytwierdza usłużne wspomnienie.
Niektórych obiektów brakuje,
stracone na zawsze,
rzucone w nicość niszczycielską ręką
człowieka, czasu, złośliwej natury.
Inne w dziwacznym świetle, obcym otoczeniu,
to najwyżej dalecy krewni samych siebie.
A jednak kupujesz bilet,
przechodzisz z sali do sali,
oglądasz dom, drzewo, sklep, kawiarnię,
czytasz opisy, one są prawdziwe,
chociaż wspomnienie to nałogowy krzywoprzysięzca.
To miasto jest muzeum
i czasem całe zdaje się pływać
w formalinie.
A przecież śmierć wcale nie bardziej się w nim pyszni
(pawi ogon obłupanych tynków, zacieków, zgnilizny)
niż w tobie.

Hawthornden Castle, 25 IX 2008



Leszek Engelking (ur. w 1955 r. w Bytomiu) – poeta, nowelista, tłumacz, literaturoznawca, Krytyk literacki. Autor zbiorów poetyckich: Autobus do hotelu Cytera (1979),Haiku własne i cudze (1991),Mistrzyni kaligrafii i inne wiersze (1994),Dom piąty (1997),I inne wiersze (2000),monografii Nabokova, dwu książek o literaturze czeskiej, prozatorskiego tomu Szczęście i inne prozy (2007) oraz licznych esejów i artykułów. Wybory jego wierszy ukazały się po czesku, słowacku i ukraińsku, dwa arkusze poetyckie po angielsku. Osiem wierszy z Muzeum dzieciństwa wyszło jako osobna książeczka po hiszpańsku (Museo de la infancia, Saragossa 2010). Tłumaczy z kilku języków, m.in.: E. Pounda, B. Buntinga, V. Nabokova, C. Bukowskiego, G. Beltrana, N. Gumilowa, M. Agiejewa, I. Wernischa, I. Blatnego, D. Hodrową, M. Ajvaza, J. Topola, M. Holuba, E. Bondy’ego, Hviezdoslava i K. Chmela. Jest wykładowcą na Uniwersytecie Łódzkim.