Książka składa się z licznych opisów psychologicznych postaci, stara się przedstawić to co nimi kieruje podczas podejmowania decyzji życiowych. Łatwo się z nimi utożsamić co jest często przyjemne ale czasami też smutne :)

Książka składa się z licznych opisów psychologicznych postaci, stara się przedstawić to co nimi kieruje podczas podejmowania decyzji życiowych. Łatwo się z nimi utożsamić co jest często przyjemne ale czasami też smutne :)

Joseph ROTH - „Rodzina Bertheimów” (1929 – „Rechts und links”
UWAGA!!! NIE WIEM DLACZEGO, LECZ NA PEWNO KSIĄŻKA NIEDOCENIONA
„WOLNE LEKTURY” REWELACYJNIE WYWIĄZUJĄ SIĘ Z EDUKACYJNEJ MISJI. DZIĘKUJĘ! Dostępne na:
https://wolnelektury.pl/katalog/lektura/roth-rodzina-bernheimow/
https://wolnelektury.pl/katalog/lektura/rechts-und-links/
Przepisuję z mojej recenzji „Hioba”:
Joseph Roth (1894 – 1939) – austriacki pisarz i dziennikarz żydowskiego pochodzenia. Wikipedia:
"...Joseph Roth jest autorem trzynastu powieści, m.in. 'Hotel Savoy' (1924, 'Hiob' (1930),;Marsz Radetzky'ego' 1932) i 'Krypta Kapucynów' (1938),'Legenda o świętym pijaku', ośmiu tomów opowiadań, esejów i artykułów prasowych. W konwencji realizmu psychologicznego (kontynuacja francuskich i rosyjskich prozaików dziewiętnastowiecznych) ironicznie, ale i z melancholią, przedstawiał znane sobie z czasów swego dzieciństwa środowisko żydowskie wschodniej Galicji na historycznym tle schyłku i upadku monarchii austro-węgierskiej...."
Notka redakcyjna „Wolnych Lektur”:
„Paweł Bernheim, kobieciarz i znawca sztuki, przejmuje kierownictwo banku po ojcu i styka się z przybyszem z ogarniętej rewolucją Rosji, Nikołajem Brandeisem, który zdaje się mieć mroczną przeszłość i wyjątkowe szczęście w interesach.
Tymczasem lekkomyślny brat Pawła, Teodor, angażuje się w konspiracyjną działalność nacjonalistyczną, chociaż drży, by towarzysze nie odkryli żydowskiego pochodzenia jego matki.
Powieść Josepha Rotha, popularnego w latach 20. niemieckiego pisarza i dziennikarza, zaprzyjaźnionego z polskim poetą Józefem Wittlinem, obnaża mechanizmy zdobywania bogactwa i wpływów. ‘Rodzina Bernheimów’ pokazuje panoramę społeczną Niemiec pogrążonych w kryzysie po I wojnie światowej, w czasach szalejącej inflacji, która rujnowała uczciwych ludzi, ale dawała wielkie zyski spekulantom. Opisuje tworzącą się klasę średnią i ścierające się ideologie. Oddaje też ducha swoich czasów, fascynację młodością i przyszłością, przy czym futurystyczne hasło przybiera tu postać: „masa - miasto - machina finansowa”.
Notka na wielu portalach m.in.: https://virtualo.pl/ebook/rodzina-bernheimow-i217883/
„Asymilacja i proces utożsamiania się człowieka z obcą ojczyzną ukazane z dwóch perspektyw: przez Nikolaja Brandeisa, który usilnie stara się nie być zaszufladkowany, oraz Pawła Bernheima, żyda, który utracił własną tożsamość.”
Dlaczego żyd, a nie Żyd - nie wiem. No to jeszcze Google:
https://books.google.ca/books/about/Right_and_Left.html?id=pkghAQAAIAAJ&redir_esc=y
„Joseph Roth has been described as one of the greatest writers in German of this century ("The Times"). With tragic foresight, "Right and Left," first published in 1929, evokes the nightlife, corruption, political unrest, and economic tyranny of Berlin in the twenties, the same territory covered trenchantly in Roth's reportage, recently published as "What I Saw: Reports from Berlin 1920-33." After serving in World War I, Paul Bernheim returns to Berlin to find himself heir to his recently deceased father's banking empire. Increasingly beset by skyrocketing inflation, and dismayed by his brother's infatuation with the brownshirts, Bernheim turns to an outsider for help a profiteering Russian migr whose advice proves alternately advantageous and disastrous. Too late to change his fate, he realizes he has been decieved by a master in the craft of manipulation.”
Oceniam „Rodzinę Bertheimów” jako przykład realizmu psychologicznego, który wyjaśniony jest na: http://aleklasa.pl/c187-pojeciownik/r/realizm-psychologiczny
„Realizm psychologiczny – nurt dojrzałego realizmu, którego przedstawiciele kładli szczególny nacisk na przedstawianie ludzkich działań w kontekście ich motywacji psychologicznej. Realiści II połowy XIX w. sądzili, że postępowaniem ludzi rządzi nie tylko intelekt – człowiek robi przecież nie tylko to, co sobie postanowił lub co opłacałoby mu się. Także to, co podpowiada mu podświadomość! Uwaga! Za czasów Dostojewskiego nie znano jeszcze pojęcia podświadomości, zawdzięczamy je dopiero Zygmuntowi Freudowi. Realiści psychologiczni byli pionierami! Zamiast o podświadomości mówili oni jednak o „głębinach duszy”, zamiast o superego – o „nakazach moralnych”…”
No i sobie czytam to niedocenione dzieło (docenione zostały tylko o rok późniejszy „Hiob” i o trzy lata - „Marsz Radetzky’ego),zachwycam się opisem epoki i początków nazizmu, a nie mogę powstrzymać się od wynotowania ładnego porównania (s.106 e-book):
„..Wszystkie nieprzyjemne myśli przychodziły z samotności, jak pociągi przychodzące z oddali..”
Recenzja trywialna: barwna opowieść o Żydach ukrywających swoje pochodzenie.
Dygresja: na ten temat pisałem w eseju „Plica Polonica” dostępnym na: https://wgwg1943.blogspot.com/2016/09/plica-polonica.html
„….. Wywnioskowałem, że na ŻYDÓW najbardziej plują ŻYDZI udający Polaków, myśląc, że w ten sposób odsuną od siebie podejrzenie o żydostwo. I tu przechytrzyli, bo wkrótce, i Polacy, i Żydzi rozpoznawali Żyda po zbyt ostentacyjnym antysemityzmie. Mało to, gra toczyła się dalej. Polacy gadali do Żydów na Żydów, aby przekonać rozmówców, że oni manifestując antysemityzm przekonali tychże, że nie są Żydami. Dam przykład.
Prawie w każdą niedzielę ok. 11 pojawiali się w ojca „gabecie” prof. historii S, mały pokurczony redaktor R i.. .. redaktor G; wszyscy – pochodzenia mojżeszowego. Po długiej dyspucie, ktoś jako pierwszy opuszczał towarzystwo; natychmiast pozostali obgadywali już nieobecnego jako „wrednego żydka”, powtarzało się to po wyjściu i drugiego, a nawet i ostatniego gościa, z tym, że po tym ostatnim komentarze gospodarz wygłaszał do nas, tj rodziny…”
Bo „Żyd to wieczny tułacz”, więc go wszędzie pełno. A w książce Żyd słaby zostaje, a mocny - odchodzi
Może nieskładnie, lecz właściwie wszystko już powiedziałem, więc tylko dodam, że „jestem pod wrażeniem”, myśli mnie trudno pozbierać, czego i Państwu życzę, bo lektura to „porażająca”, której odpuścić nie wolno. 9/10

Joseph ROTH - „Rodzina Bertheimów” (1929 – „Rechts und links”
UWAGA!!! NIE WIEM DLACZEGO, LECZ NA PEWNO KSIĄŻKA NIEDOCENIONA
„WOLNE LEKTURY” REWELACYJNIE WYWIĄZUJĄ SIĘ Z EDUKACYJNEJ MISJI. DZIĘKUJĘ! Dostępne na:
https://wolnelektury.pl/katalog/lektura/roth-rodzina-bernheimow/
https://wolnelektury.pl/katalog/lektura/rechts-und-links/
Przepisuję z...

Ta książka może zniechęcić do pisarza, bo w gruncie rzeczy robi wrażenie typowej środkowoeuropejskiej historii, z której niewiele wynika (a nad neświadomymi bohaterami unoszą się cienie obu wojen światowych). Rothowi zależało na stworzeniu bohaterów niesympatycznych, mieszczan w każdym calu - tacy są Bernheimowie, ale utrudnia to lekturę. Daleko mu w mówieniu o ludziach do Heinricha Bolla czy Siegfrieda Lenza. Ale jest kilka dobrych scen, a wątki romantyczne Roth rozegrał ciekawie i zaskakująco nowocześnie.
Uwaga: ebook został niezbyt dobrze przygotowany pod względem interpunkcyjnym.

Ta książka może zniechęcić do pisarza, bo w gruncie rzeczy robi wrażenie typowej środkowoeuropejskiej historii, z której niewiele wynika (a nad neświadomymi bohaterami unoszą się cienie obu wojen światowych). Rothowi zależało na stworzeniu bohaterów niesympatycznych, mieszczan w każdym calu - tacy są Bernheimowie, ale utrudnia to lekturę. Daleko mu w mówieniu o ludziach do...