Wielokrotnie w trakcie lektury czułem się znudzony, a nawet zażenowany widząc jak autorka gimnastykuje się aby zapchać słowną watą kilkaset zakontraktowanych stron. Moje nastawienie zmieniłem dopiero po ostatnich akapitach, w których wyjaśnia, że pisanie książki było rodzajem psychoterapii. W takim kontekście pozornie nic nie wnoszące do opowiadanej historii wspomnienia nabrały racji bytu.

Wielokrotnie w trakcie lektury czułem się znudzony, a nawet zażenowany widząc jak autorka gimnastykuje się aby zapchać słowną watą kilkaset zakontraktowanych stron. Moje nastawienie zmieniłem dopiero po ostatnich akapitach, w których wyjaśnia, że pisanie książki było rodzajem psychoterapii. W takim kontekście pozornie nic nie wnoszące do opowiadanej historii wspomnienia...

Historia Betty i Mahtob Mahmoody doprowadziła do zmiany prawa w Stanach Zjednoczonych i stała się orężem w walce o odzyskanie porwanych dzieci w wielokulturowych małżeństwach.
Dziewczynka Mahtob Mahmoody jest wesołą, rezolutną, miłą czterolatką. Ma ojca wykształconego anestezjologa, który jest lekarzem. Po pewnym czasie wszystko zaczyna się kończyć, rozpoczyna się gehenna ojciec tyranizuje swoją rodzinę, mąż kobiety zmienia się w tyrana jest nie do poznania, w domu panuje chaos, zostają uwięzione matka z córką, może to się skończyć nawet morderstwem.

Matka z córką postanawiają uciec z Iranu, od niego, zacząć nowe życie na nowo.

Jest to poruszająca, życiowa prawdziwa historia uprowadzonej Irańskiej dziewczynki bardzo wzruszyła mnie do łez, zasmuciła bardzo.
Wciągnęła od początku, do końca trzymała w napięciu, fabuła dobra,,,akcja wartka.
Bardzo mi się podobała książka, przeczytałam szybko, poruszyła moje serce.

Historia Betty i Mahtob Mahmoody doprowadziła do zmiany prawa w Stanach Zjednoczonych i stała się orężem w walce o odzyskanie porwanych dzieci w wielokulturowych małżeństwach.
Dziewczynka Mahtob Mahmoody jest wesołą, rezolutną, miłą czterolatką. Ma ojca wykształconego anestezjologa, który jest lekarzem. Po pewnym czasie wszystko zaczyna się kończyć, rozpoczyna się gehenna...

W pierwszej chwili czułam się rozczarowana tą książką. Spodziewałam się relacji o dzieciństwie spędzonym w Iranie z ojcem tyranem. Tymczasem o samym Iranie w opowieści Mahtob Mahmoody jest niewiele. Nie można się temu jednak dziwić, biorąc pod uwagę, że wspomnienia 6-letniego dziecka, mimo że traumatyczne, bywają raczej ulotne. W "Nareszcie wolna" Mahtob opowiada o życiu o powrocie do Stanów, któremu towarzyszy wieczny strach przed odwetem psychopatycznego ojca, o zmaganiu się z chorobą autoimmunologiczną, o sile wiary i przebaczenia. Momentami opowieść wydawała mi się trochę szkolna i naiwna, ale mimo to jest to ciekawe, warte przeczytania uzupełnienie "Tylko razem z córką".

W pierwszej chwili czułam się rozczarowana tą książką. Spodziewałam się relacji o dzieciństwie spędzonym w Iranie z ojcem tyranem. Tymczasem o samym Iranie w opowieści Mahtob Mahmoody jest niewiele. Nie można się temu jednak dziwić, biorąc pod uwagę, że wspomnienia 6-letniego dziecka, mimo że traumatyczne, bywają raczej ulotne. W "Nareszcie wolna" Mahtob opowiada o życiu o...

Druga część jest opowiadana przez córkę Betty. Nie ma porównania do części pierwszej.

Druga część jest opowiadana przez córkę Betty. Nie ma porównania do części pierwszej.

Do 11 rozdziału czytamy w jak brutalny sposób obszedł się z bohaterką i jej mamą los. Jest konkretnie i ciekawie. Potem już nasza Mahtob / 32 lata/ opisuje różne etapy swojego życia. Bywają te ciekawsze jak początki w szkole, jak i nudniejsze. Obie razem z matką są przeczulone i boją się czy ich ojciec nie znajdzie ich i nie dotrzyma obietnicy: " Zabije Cie". W miedzy czasie Mathob walczy z poważną chorobą i studiuje. Czuje na plecach oddech ojca, czyżby był w jej mieszkaniu ? Lęki z dzieciństwa nie ustają dopóki na samym końcu książki nasza bohaterka nie przeczyta listu od wujka. Czytałam ciekawsze biografie. Ta książka to przede wszystkim zbawienie dla duszy autorki i bohaterki Mathob. Sama pisze " Ta książka dała mi piękny prezent. Już nie muszę dźwigać wspomnień o cierpieniu i udręce z przeszłości, które dźwigałam przez te wszystkie lata. ... Teraz jestem wolna".

Do 11 rozdziału czytamy w jak brutalny sposób obszedł się z bohaterką i jej mamą los. Jest konkretnie i ciekawie. Potem już nasza Mahtob / 32 lata/ opisuje różne etapy swojego życia. Bywają te ciekawsze jak początki w szkole, jak i nudniejsze. Obie razem z matką są przeczulone i boją się czy ich ojciec nie znajdzie ich i nie dotrzyma obietnicy: " Zabije Cie". W miedzy...

"Moje życie jest tylko kobiercem"*

"Nareszcie wolna" to opowieść Mahtob Mahmoody, która w wieku 5 lat wraz z matką została uwięziona przez ojca w ogarniętym wojną Iranie, a później zdołały uciec z powrotem do USA. Ich dramatyczna historia została utrwalona za sprawą książki napisanej przez matkę, Betty Mahmoody "Tylko razem z córką" - stała się międzynarodowym bestsellerem. Co więcej, dzięki determinacji Betty, powstała organizacja "One world" - walcząca o odzyskanie dzieci porywanych w wielokulturowych małżeństwach i zapobiegająca takim działaniom.

Dzięki książce "Nareszcie wolna" poznajemy na nowo tę historię z perspektywy dziewczynki, która musiała poradzić sobie w obliczu tych wydarzeń, a później, będąc z matką w USA, na nowo ułożyć sobie życie, jednocześnie będąc świadomą niebezpieczeństwa ze strony ojca.
To powieść o pogodzeniu traumatycznej przeszłości z teraźniejszością, o wybaczeniu i wyzbyciu się nienawiści i innych negatywnych emocji. Ale też o budowaniu własnej, niezależnej tożsamości, która nie musi oznaczać negacji kulturowych korzeni i tradycji, które stanowią unikatowe dziedzictwo.

* cytat pochodzący z wiersza "Tkacz" B.F. Franklin

"Moje życie jest tylko kobiercem"*

"Nareszcie wolna" to opowieść Mahtob Mahmoody, która w wieku 5 lat wraz z matką została uwięziona przez ojca w ogarniętym wojną Iranie, a później zdołały uciec z powrotem do USA. Ich dramatyczna historia została utrwalona za sprawą książki napisanej przez matkę, Betty Mahmoody "Tylko razem z córką" - stała się międzynarodowym...

Chętnie sięgam po literaturę opartą na faktach. Szczególnie poruszają mnie historie, których punktem wyjścia są małżeństwa z różnych kultur. Książka Nareszcie wolna wydawnictwa Znak Literanova, to świadectwo owocu miłości takiego małżeństwa. Mała Mahtob przyszła na na świat i wiodła spokojne życie - czuła się szczęśliwa i bezpieczna, zupełnie tak samo jak jej mama, zakochana w jej ojcu. Wszystko diametralnie się zmieniło w momencie gdy obie wyjeżdżają do Iranu, by poznać bliżej kraj ukochanego mężczyzny. Nikomu na myśl by nie przyszło, że to uknuty plan, plan który z góry zakładał że kobiety nigdy już nie opuszczą Iranu. Dziewczynka patrzy jak z dnia na dzień razem z matką zostają obdarte z wolności i godności, a ukochany tata staje się tyranem i potworem, niosącym tylko cierpienie. Poczucie codziennego zagrożenia ciągle im towarzyszy. I pomimo, że dzięki pomocy obcych osób udaje się im uciec z piekła to wydarzenia mają wpływ na ich dalsze losy, odbije się nie tylko na zdrowiu fizycznym ale także na niejednokrotnie irracjonalnych decyzjach dotyczących ich życia, już po powrocie z Teheranu.
Książka jest jakby rozliczeniem Mathob z tym co ją spotkało, i pomimo ogromu cierpienia jakie zaznała próbuje przebaczyć ojcu. Nie bez znaczenia jest tutaj wiara chrześcijańska, Mathob podkreśla rolę Bożej Opaczności.
Książka poruszająca, obrazująca trudne relacje i różnice kulturościowe na pewno jest ciekawą lekturą, po którą warto sięgnąć.

Chętnie sięgam po literaturę opartą na faktach. Szczególnie poruszają mnie historie, których punktem wyjścia są małżeństwa z różnych kultur. Książka Nareszcie wolna wydawnictwa Znak Literanova, to świadectwo owocu miłości takiego małżeństwa. Mała Mahtob przyszła na na świat i wiodła spokojne życie - czuła się szczęśliwa i bezpieczna, zupełnie tak samo jak jej mama,...

Zawsze interesowały mnie obce kultury, ale w ostatnich czasach w związku z napływem imigrantów moje zainteresowanie wzrosło. Dlatego właśnie powieść "Nareszcie wolna" trafiła w moje ręce. Powieść oparta na faktach.

Mahtob Mahmoody opowiada nam swoją historię. Jako 32-latka przeprowadzała się 32 razy, nigdzie nie czując się bezpiecznie.
Życie maleńkiej Mahtob było szczęśliwe i poprawne, niestety tylko do ukończenia przez nią czwartego roku życia. Mieszkała z rodzicami w USA. Matka Amerykanka o imieniu Betty, ojciec Sajjed Irańczyk, lekarz anestezjolog, wykształcony w Stanach Zjednoczonych. Kiedyś troskliwy mąż i ojciec, nagle zmienia się w tyrana, wroga Ameryki. Zabiera żonę i córkę do Teheranu celem odwiedzenia rodziny. Po dwóch tygodniach pobytu w Iranie Sajjed oświadcza, że do USA już nigdy więcej nie wrócą. Czasy są bardzo niespokojne. Wojna panująca w Iranie daje się we znaki, powtarzające się naloty, ginący ludzie, a do tego upokarzający i maltretujący żonę Sajjed. Betty i Mahtob przechodzą piekło. Obce w tym nieznanym, strasznym świecie. Muszą się z niego wyrwać, wiedząc, że będzie to dopiero jeden z etapów trudnej i niebezpiecznej drogi.

"Nareszcie wolna" to bardzo wzruszająca powieść, pokazująca przede wszystkim różnice kulturowe. Będąca przestrogą dla młodych kobiet zakochujących się w mężczyznach z innych kultur. By zrozumieć choćby w części bezkompromisowość, wręcz fanatyczność religijną należy poznać warunki w jakich dorastają wyznawcy islamu. Autorka ukazała w swej powieści to bardzo dokładnie. Różnimy się jak białe i czarne, trzeba by wielu pokoleń muzułmanów, by to choć trochę zmienić, o ile w ogóle jest to możliwe. Integracja kulturowa, słowa powtarzane w obecnych czasach bardzo często. Niestety trzeba zdać sobie sprawę, że lepiej byłoby dla nas, gdybyśmy nie musieli żyć obok siebie.

Zanim powstała powieść Mahtob, jej mama napisała własną "Tylko razem z córką", na podstawie której powstał film. Z pewnością również warto ją przeczytać, choćby dlatego, by poznać inny punkt widzenia tej traumatycznej historii.

Dziękuję Wydawnictwu Znak za udostępnienie mi książki.
Zapraszam na bloga i konkurs http://szaryzjadaczksiazek.blogspot.com/2016/03/konkurs-konkurs-konkurs-konkurs.html

Zawsze interesowały mnie obce kultury, ale w ostatnich czasach w związku z napływem imigrantów moje zainteresowanie wzrosło. Dlatego właśnie powieść "Nareszcie wolna" trafiła w moje ręce. Powieść oparta na faktach.

Mahtob Mahmoody opowiada nam swoją historię. Jako 32-latka przeprowadzała się 32 razy, nigdzie nie czując się bezpiecznie.
Życie maleńkiej Mahtob było...

Przyznam szczerze, że nie czytałam „Tylko razem z córką”, ale historia matki i córki więzionych przez ojca w kraju, który był miejscem działań wojennych jest mi jak najbardziej znana. W książce pt. „Nareszcie wolna” ukazany jest punkt widzenia córki – tej małej dziewczynki, naocznego świadka, uczestnika wydarzeń. Część, w której autorka opisuje wydarzenia z najmłodszych lat swojego życia, włącznie do momentu ucieczki nie jest przesadnie „rozwleczona” czy udramatyzowana. Autorka przede wszystkim skupia się na swoich przeżyciach i sposobie powrotu do normalnego życia po tak trudnym dzieciństwie.
Muszę przyznać, że to, co Mahtob przeżyła w Iraku było przerażające, jednak jej późniejsze życie – egzystowanie w ciągłym strachu, niezliczone przeprowadzki, głuche telefony, wreszcie wyniszczająca choroba – to aż zanadto nieszczęść jak na jedną osobę. Podziwiam ją, za wytrwałość, życiową mądrość i przede wszystkim umiejętność wybaczenia.
Książka miała być swego rodzaju terapią, próbą pogodzenia się z własnym życiem, rozliczeniem z ojcem, uporządkowaniem faktów. Myślę, że to nieszczęście, które spotkało Mahtob i jej mamę, które doświadczyło te kobiety, spowodowało też coś dobrego, właściwie poruszyło „lawinę” zmian w amerykańskim prawie, zapobiegło uprowadzeniu kilkudziesięciu dzieci i przede wszystkim nagłośniło problem porwań rodzicielskich.

Przyznam szczerze, że nie czytałam „Tylko razem z córką”, ale historia matki i córki więzionych przez ojca w kraju, który był miejscem działań wojennych jest mi jak najbardziej znana. W książce pt. „Nareszcie wolna” ukazany jest punkt widzenia córki – tej małej dziewczynki, naocznego świadka, uczestnika wydarzeń. Część, w której autorka opisuje wydarzenia z najmłodszych lat...

Małżeństwo gdzie spotykają się dwie kultury, dwie różne narodowości czy różne religie.

Czy taki związek ma szansę przetrwać w zgodzie i miłości.


W małżeństwie Betty i Moody'ego wszystko wydawało się być sielanką. Ich wielka miłość przypieczętowana została przez więzy małżeńskie i nic nie wskazywało na to, by różnice kulturowe pomiędzy kobietą z Michigan w USA a mężczyzną z Teheranu w Iranie miały jakiekolwiek wpływ na to co zdarzy się w przyszłości.


Gdy na świecie pojawiła się Mahtob, oboje przejęli rolę czułych opiekunów. Dziewczynka żyła w swoim szczęśliwym świecie, w otoczeniu ukochanych maskotek. Wiodła beztroskie życie otaczana miłością przez matkę i ojca, który był szanowanym lekarzem.



Niczego nieświadoma kilkuletnia Mahtob nie miała pojęcia, że dzień jej narodzin przypadł w okresie wybuchu rewolucji w Iranie. Nie była świadoma, że mężczyzna, Irakijczyk i niepraktykujący muzułmanin, za którego wyszła jego matka, w tym okresie stał się fanatycznym obrońcą irańskiego narodu.

Moody został przywódcą i w okresie od narodzin dziewczynki aż do mniej więcej ukończenia przez nią 5 roku życia miał okresy w których szaleńczo brał udział z zamieszkach rewolucjonistów, po których następował czas stagnacji wynikający z ultimatum żony.

Betty zrozpaczona przemianą męża próbowała odwrócić go od niezdrowych pomysłów. Jedyne co na niego działało było zagrożenie, że gdy nie zaprzestanie ich małżeństwo znajdzie kres w rozwodzie.


Tuż przed piątymi urodzinami dziewczynki, cała rodzina udaje się w podróż do Teheranu. Początkowe założenia o dwutygodniowym pobycie stają się horrorem. Przed planowanym wyjazdem ojciec oznajmia, że kobiety nie mogą już wrócić do Stanów, gdyż nie mają ani dokumentów ani prawa decyzji, bo o ich losie może decydować jedynie Moody.

Sprzeciw matki jest tylko przedsionkiem do piekła. Ojciec dotkliwie ją tego dnia pobił a kolejne dni upływały nie tylko w codziennych torturach, lecz znoszeniu obecności nieprzychylnych im ludzi z rodziny ojca. Wszyscy podczas rewolucji mieszkali w ukryciu, mając do dyspozycji tyle powierzchni ile zajmowało miejsce pod stołem.


Mahtob dostrzegła przemianę ojca i odtąd trudno jej było zaakceptować fakt, że jej kochany tatuś stał się katem i pałał nienawiścią do matki. Betty ze względu na swoje pochodzenie stała się głównym wrogiem Moody'ego.


Gdy miałam pięć lat moje życie było pełne strachu - strachu przed ojcem i jego gwałtownym uosobieniem, strachu, że zostanę rozdzielona z mamą, strachu przed bombami, które na pewno spadną, i strachu, że już nigdy nie zobaczę swoich bliskich.


Dzięki uporowi Betty ona i jej córka wydostają się z kraju. Jednak to nie koniec tej wstrętnej międzykulturowej batalii jaką poniosła rodzina Mahmoodych. Ich życie naznaczone jest nie tylko lękiem, przed odnalezieniem kobiet przez ojca, lecz także na ich drodze pojawiają się trudne choroby, które podłoże mają właśnie w tych trudnych wydarzeniach.


Czy kobietom naprawdę uda się żyć prawdziwie chłonąc oddech?


Nareszcie wolna to niesamowicie wzruszająca powieść. Pełne przejmujących emocji świadectwo, które niewyobrażalnie trudno unieść. Pozycja niezwykle ważna i uświadamiająca jak łatwa jest miłość gdy się młodzieńczo kocha a jak trudna gdy opada pryzmat zakochania i dają o sobie znać upodobania polityczno-kulturowe.

Małżeństwo gdzie spotykają się dwie kultury, dwie różne narodowości czy różne religie.

Czy taki związek ma szansę przetrwać w zgodzie i miłości.


W małżeństwie Betty i Moody'ego wszystko wydawało się być sielanką. Ich wielka miłość przypieczętowana została przez więzy małżeńskie i nic nie wskazywało na to, by różnice kulturowe pomiędzy kobietą z Michigan w USA a...