Polska-Dania. Stosunki dwustronne w latach 1945-1968

Książka jest syntetycznym ujęciem polsko-duńskich kontaktów w latach
1945–1968, wyjaśnia również, jakie czynniki determinowały wzajemne
relacje. W tym okresie stosunki między Polską a Danią przechodziły różne
fazy, od stagnacji, czy nawet wrogości, do zbliżenia i współdziałania.
Głównym czynnikiem warunkującym współpracę polityczną, kulturalną czy
gospodarczą był polski węgiel. To duńskie potrzeby gospodarcze
zdecydowały o nawiązaniu współpracy z Polską, a w latach 60. Dania stała
się największym odbiorcą polskiego surowca spośród państw
skandynawskich. Współpraca między Polską a Danią była również
uzależniona od ówczesnej sytuacji międzynarodowej oraz wzrostu napięcia
zimnowojennego. Przynależność obu państw do wrogich obozów wojskowych i
ideologicznych nie wykluczała jednak możliwości kontaktów politycznych.
Polsko-duńskie zbliżenie polityczne rozpoczęte pod koniec lat 50.
przerwała interwencja zbrojna wojsk polskich w Czechosłowacji w sierpniu
1968 r.