Czasami w nasze ręce wpadają książki całkowicie zapomniane przez ludzi. Egzemplarz, który nabyłem w antykwariacie, choć wydany w 1949 roku nie był nawet rozcięty... Smutne to, kiedy książka pomimo upływu półwiecza nie natrafi na żadnego czytelnika. A trzeba wiedzieć, że lata powojenne obfitowały w wiele dobrych tytułów biograficznych. Dość wymienić historyczne opracowania dotyczące Kazimierza Wielkiego, Władysława Łokietka czy Bolesława Krzywoustego. Do tego grona zalicza się również niniejsza biografia królowej Bony. Nierówno zszyte karty, kartonowa oprawa, lekko pożółkły i kruszący się papier, a mimo wszystko zachęca do czytania. Tym bardziej, że autor – długoletni kustosz Biblioteki Jagiellońskiej - tworzył tę monografię w ciężkich latach wojny.
Temat: Bona Sforza d’Aragona jest o tyle ciekawy, ze dotyczy prawdziwej osobowości, postaci wyrazistej, która w Polsce nie doczekała się najlepszej opinii. Z obecnej perspektywy nie można odmówić jej zaangażowania oraz dalekowzroczności. Co ciekawe, pomimo upływu tylu lat osoba królowej nie doczekała równie obszernego opracowania naukowego, zaś wiedza na jej temat bierze się głównie z pamiętnego serialu, nakręconego na bazie książki Pani Haliny Auderskiej „Smok w herbie”. Z tego co pamiętam, spisane dzieje królowej doczekały się nawet nagrody ministerialnej. Dodatkowa wartość książki to zwrócenie większej uwagi nie tylko na ludzi, ale i specyficzną epokę, w jakiej przyszło im żyć. Język może obecnie razić archaizmem, ale dla miłośników historii może to stanowić wręcz zaletę.

Czasami w nasze ręce wpadają książki całkowicie zapomniane przez ludzi. Egzemplarz, który nabyłem w antykwariacie, choć wydany w 1949 roku nie był nawet rozcięty... Smutne to, kiedy książka pomimo upływu półwiecza nie natrafi na żadnego czytelnika. A trzeba wiedzieć, że lata powojenne obfitowały w wiele dobrych tytułów biograficznych. Dość wymienić historyczne opracowania...