Spotkały się dwie czarownice, jedna czaruje słowami, druga uwodzi czytelnika ilustracjami. Z prostych słów, przyjemnego w dotyku kremowego papieru, przygaszonych kolorów i aury vintage powstała nieco senna, surrealistyczna historia z poetyckimi obrazami i melancholijnym klimatem. Picture book zachwycający pod względem edytorskim i graficznym. To dwie historie współgrające ze sobą, ale dziejące się niezależnie od siebie. Każda artystka ma swoja własną wizję czarownicy. Obie ujmujące.

Trochę ta czarownica niedzisiejsza, jakby utkwiła w innym wymiarze, a czas się dla niej zatrzymał. Mieszka tam, gdzie baśń spotyka się z rzeczywistością, a jednorożec z… damskim trzewikiem. Pozornie te światy do siebie nie przystają a jednak wszystko pasuje. Ta kraina jest nieco tajemnicza, nieoczywista, jak stary album ze zdjęciami i gdzieś z zakamarków pamięci wyszperane rzeczy. To właśnie świat czarownicy.

W „Czarownicy” nie ma wyraźnego podziału na warstwę ilustracyjną i tekstową, obie są jednakowo ważne. Pomysły Iwony Chmielewskiej zaskakują, jej ilustracje „przechodzą” z jednej strony na drugą, jest awers – to i rewers się znajdzie. Wiersz Kazimiery Iłłakowiczówny jest po części zagadką dla czytelnika: można się doszukiwać co też autorka miała na myśli? Ale może lepiej zinterpretować po swojemu, tkwiąc w zachwycie. Tekst i niebanalne obrazy znakomicie ze sobą współgrają tworząc nowe sensy, zachęcając do tropienia wątków i wielokrotnego czytania i oglądania.

Bo też nie jest to książka do użytku jednorazowego, że się tak niepoetycko wyrażę. Tu wręcz wskazana jest kontemplacja poszczególnych niuansów, filozoficzna zaduma i niespieszne czytanie. Przenikają się obraz ze słowem, tańczą niezwykły liryczny taniec, kuszą wielowątkowością. A czytelnik tkwi między młotem i kowadłem, między słowem i obrazem, ale to nie tortura, to przyjemność obcowania z niezwykłą twórczością.

I nie jest to zwyczajna ilustrowana opowieść. Jest w niej fascynacja przeszłością, baśniowością, zagadką. I tym co powszednie, odkrywaniem cudowności w zwykłości. Obraz spotyka się ze słowem i powstaje reakcja a jej efekty zapierają dech. Tu nic nie jest przypadkowe a szukanie ukrytych sensów przynosi dziecięcą radość tworzenia i odkrywania. Zachwyca bogatą metaforyką, subtelną poetyką, ukrytymi emocjami. Może to właśnie zawieszenie w czasie sprawia, że książka staje się ponadczasowa? Niby prosta historia a tyle można z niej wyczytać!

Przyda się wyobraźnia i patrzenie ze zrozumieniem, albo tylko przyglądanie się dla samego oczarowania. Oryginalne obrazy w połączeniu ze słowami pozwalają tę książkę po swojemu doczytać i za każdym razem odkrywać na nowo. Komu? Dzieciom, dorosłym, wrażliwym na poezję, czarownicom, które jeszcze nie wiedzą, że nimi są. Czarodziejski picture book nikogo nie pozostawi obojętnym, bo Iwona Chmielewska jak inny umie opowiadać obrazami a Kazimiera Iłłakowiczówna wie, jak poruszyć czułe struny w duszy.

Magdalena Świtała