Mercy. Miłosierna

Nie wiem jak mozna bylo nie wydac dalszych tomow ksiazka byla swietna ma potencjal polecam

Nie wiem jak mozna bylo nie wydac dalszych tomow ksiazka byla swietna ma potencjal polecam

Pokaż mimo to

To było smutne. Bardzo smutne :(( Życie jest niesprawiedliwe.

*Są następne części?! :o

To było smutne. Bardzo smutne :(( Życie jest niesprawiedliwe.

*Są następne części?! :o

Pokaż mimo to

Jest to kolejna książka o "wypożyczaniu ciała", którą miałam okazję przeczytać w ostatnim czasie. Co prawda książka jest dość przewidywalna, ale czytało się ją bardzo szybko. Nawet jestem ciekawa jak potoczyły się dalcze losy głównej bohaterki, zwłaszcza, że w powieści zostały wspomniane inne, tajemnicze anioły. Niestety pozostałe części nie są przetłumaczone ja język polski, co jest rozczarowujące i zniechęca do sięgnięcia po "Mercy".
W tej książce istotą, która przejmuje życie innej osoby jest anioł, który był przez wiele lat różnymi osobami. Tym razem została młodą szkolną chórzystką, która na swej drodze spotyka czarującego i pełnego rozpaczy Ryana. Obiecywała sobie, że nie będzie już ingerować w czyjeś życie, będzie wiodła je schematycznie, jednak Ryan zmienia jej postrzeganie. Teraz Mercy pragnie pomóc Ryanowi odzyskać zaginioną siostrę. Ale czy angaż w tą sprawę jest na pewno bezpieczny?

Jest to kolejna książka o "wypożyczaniu ciała", którą miałam okazję przeczytać w ostatnim czasie. Co prawda książka jest dość przewidywalna, ale czytało się ją bardzo szybko. Nawet jestem ciekawa jak potoczyły się dalcze losy głównej bohaterki, zwłaszcza, że w powieści zostały wspomniane inne, tajemnicze anioły. Niestety pozostałe części nie są przetłumaczone ja język...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Bardzo ciekawy pomysł na fabułę :) z chęcią przeczytam kolejne tomy

Bardzo ciekawy pomysł na fabułę :) z chęcią przeczytam kolejne tomy

Pokaż mimo to

Mercy. Miłosierna uwiodła mnie ciekawą opisem… Książka młodzieżowa z nutą wątku kryminalnego – czemu nie! Początkowo jednak byłam nieco rozczarowana bardzo powolną akcją, a pierwsze rozdziały wprowadzały więcej chaosu i znaków zapytania, co do dalszych wydarzeń w książce niż zachęcały do kontynuowania lektury… Dopiero w chwili, gdy na horyzoncie zdarzeń pojawia się owo tajemnicze zaginięcie, akcja zaczyna powoli nabierać rozpędu, by mniej więcej w połowie książki wciągnąć czytelnika i sprawić, by niecierpliwie czekał na rozwój wydarzeń i… na spektakularne zakończenie.

Styl Rebeki Lim początkowo jest nieco ciężkawy i nużący. Niemniej to tylko pierwsze wrażenie, które skutecznie zaciera się po zagłębieniu się w historię Mercy i rozwiązywanie zagadki zniknięcia Lauren… Wówczas lektura zaczyna sprawiać czytelnikowi ogromną frajdę i pojawia się żal, że tak szybko dobrnęło się do końca.


Bohaterowie powieści to zwykli nastolatkowie - gros młodych ludzi, uczniów szkół, będących członkami chórów… choć obecność Mercy nieco tą „zwykłość” zaburza, ona bowiem posiada paranormalne zdolności…
Relacje panujące pomiędzy główną bohaterką a Ryanem oraz pozostałymi członkami chóru, oddają bardzo realnie obraz współczesnej młodzieży… Wszędzie panuje i zawiść i przyjaźń, niektóre nastolatki zazdrosną innym tego, czy tamtego… jedni nie chcą się wyróżniać, drudzy wyróżniają się aż nadto… jedni są faworyzowani przez nauczycieli, inni wyśmiewani i piętnowani przez grupę… konkludując – współczesna młodzież.

Tak jak wspomniałam wcześniej, akcję podkręca wątek kryminalny – poszukiwania zaginionej przed laty młodej sopranistki. W chwili, gdy Mercy i Ryan zagłębiają się w „śledztwo” i czytelnik spodziewa się, że oczywistego rozwiązania zagadki… bum… Autorka zaskakuje…
Podsumowując: Mercy. Miłosierna to ciekawa młodzieżówka z wątkiem kryminalnym i elementami fantastyki, która jest przyjemną i lekką lekturą… z zaskakującym zakończeniem. Jedyną chyba wadą, maleńką, jest to, że w Polsce ukazał się tylko jeden tom cyklu Mercy, więc zakończenie pierwszego tomu pozostawia pewien niedosyt i znak zapytania – co dalej? Ale, ale… jeśli macie ochotę na powieść o aniołach, w dodatku upadłych, z pewnością ten tytuł Was zaciekawi i spędzicie z nim kilka ładnych godzin…

Polecam!

Mercy. Miłosierna uwiodła mnie ciekawą opisem… Książka młodzieżowa z nutą wątku kryminalnego – czemu nie! Początkowo jednak byłam nieco rozczarowana bardzo powolną akcją, a pierwsze rozdziały wprowadzały więcej chaosu i znaków zapytania, co do dalszych wydarzeń w książce niż zachęcały do kontynuowania lektury… Dopiero w chwili, gdy na horyzoncie zdarzeń pojawia się owo...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Poniższa recenzja ukazała się również na moim blogu Świat według Lilii:
http://swiatwedluglilii.pl/ksiazka/badz-milosierna-jak-mercy/

Mercy jest istotą nie z tej Ziemi. To byt, który przybierając cielesną powłokę, pokutuje za swe wcześniejsze przewinienia. Przynajmniej tak jej się wydaje. Przybierając formę młodych kobiet, przez pewien czas staje się częścią ich życia, lokatorem funkcjonującym w cudzym ciele. Pojawia się niezapowiedzianie, w przełomowych momentach, pomagając podjąć trudne decyzje, po czym znika, zmieniając kolejną ,,żywicielkę”.

Jej pamięć nie wybiega daleko w przeszłość. Dlatego też Miłosierna[i] pielęgnuje cudem ocalałe wspomnienia, niecierpliwie oczekując każdej nocy, podczas której we śnie odwiedza ją ukochany, z którym została rozdzielona.

W jakim celu przejęła tożsamość utalentowanej chórzystki Carmen?

Czy tym razem obejdzie się bez jej nadnaturalnej ingerencji i tajemnicza Mercy postanowi przeczekać czas do kolejnej przemiany?



To zaskakujące, że osoby niezwiązane zawodowo z literaturą potrafią konstruować przykuwającą uwagę fabułę i mogą poszczycić się przyzwoitym warsztatem twórczym. Być może wynika to z faktu, że pisanie jest dla nich odskocznią od rzeczywistości, wciągającym hobby, nieobliczonym na materialny zysk, a jedynie dającym ogromną satysfakcję. Rebecca Lim zdecydowanie należy do wspomnianego grona. Australijska artystka swego czasu piastowała poważny urząd, zarabiając na życie jako prawniczka. Echa minionego etatu delikatnie przedzierają się przez tekst omawianej lektury. O elokwencji i erudycji autorki świadczą przytaczane w powieści odniesienia, porównania, omówienia oraz metafory.

Mercy Miłosierna łączy w sobie kilka gatunków. To utwór wpisujący się w nurt Young Adult, paranormal romance, w którym pojawiają się elementy zaczerpnięte z fantasy, Biblii, a także kryminalne wątki. O ile koncepcja uczynienia z głównej bohaterki upadłego anioła, cierpiącego na magiczną amnezję i usiłującego naprawić życie kobiet, w których ciałach przebywa, jest dosyć ciekawa, tak już nagromadzenie prześladujących ją demonów, atakujących moralizatorskimi tekstami, uważam za grubą przesadę. Autorkę ewidentnie poniosła wyobraźnia, a tak jak wiadomo, spuszczona ze smyczy może narobić więcej szkody niż pożytku.
,,Emocje są bytami tak nieprzewidywalnymi, mają skłonność do pryskania, chlapania na wszystkie strony i naznaczania ludzi jak krople kwasu”.[ii]

Czytelnik staruje z pozycji zbliżonej do Mercy. Wspomniana postać wyprzedza go zaledwie o kilka faktów, wspomnień z niejasnej, umykającej przeszłości. Wraz z bohaterką próbuje rozwiązać zagadkę zaginionej mieszkanki niebiańskiego miasteczka (jego nazwa nie ma nic wspólnego z rajem). Bierze pod lupę kolejnych podejrzanych, łączy fakty i (przynajmniej ja) zmierza ku właściwej tezie, choć Rebecca Lim stara się zwieść odbiorcę historii na manowce.

Zapałałam sympatią do Mercy. Jest typem osoby (a raczej istoty), która wie czego pragnie, potrafi korzystać z chwili i dobro innych stawia nad własne pragnienia. Zasługuje na swe niezwykłe imię, choć do końca nie jest krystalicznie czysta i tak naprawdę nikt nie wie w jaki sposób zgrzeszyła, czym zasłużyła sobie na tak oryginalną pokutę.

Na korzyść powieści przemawia mnogość tajemnic i uciekanie od wyjaśniania czytelnikowi istotnych kwestii, od podawania na talerzu gotowych rozwiązań. Mercy poznajemy tuż po tym, jak zbudziła się w szkolnym autobusie, przebywając w ciele obcej dziewczyny i rozstajemy się z nią, gdy opuszcza ciało Carmen, nie znając dalszych losów, ani szans na odkupienie win. Bardzo, ale to bardzo podoba mi się przewijający przez tekst motyw muzyki, talentu, który wyróżnia ,,żywicielkę” Mercy i jednocześnie staje się pretekstem jej kłopotów.

Niezbyt obszerną powieść bez trudu pochłoniecie w popołudnie, tudzież coraz chłodniejszy wieczór kończącego się lata. Nie jest to utwór wybitny, zasługujący na laury. Jednakże stanowi miłą odskocznię od codzienności, stanowi źródło zapadających w pamięci cytatów i obcowanie z nim nawet prze moment nie męczy, czy też nie grozi nudą.



[i] Z ang. Mercy oznacza miłosierdzie

[ii] Mercy Miłosierna, R. Lim, tłum. G. Komerski, Warszawa 2015, s. 32

Poniższa recenzja ukazała się również na moim blogu Świat według Lilii:
http://swiatwedluglilii.pl/ksiazka/badz-milosierna-jak-mercy/

Mercy jest istotą nie z tej Ziemi. To byt, który przybierając cielesną powłokę, pokutuje za swe wcześniejsze przewinienia. Przynajmniej tak jej się wydaje. Przybierając formę młodych kobiet, przez pewien czas staje się częścią ich życia,...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Czy warto ją przeczytać? Myślę, że tak( o ile lubi się historie paranormalne i fantasy). Mnie wciągnęła, czyta się ją szybko i dość przyjemnie. Język prosty, w sposób naturalny oddający rzeczywistość bohaterów. Proste, jasne w przekazie opisy pozwalające łatwo stworzyć we własnej wyobraźni świat rozgrywającej się historii.
Trochę banalna? Myślę, że tak. Ale dzięki pewnej naturalności języka fajnie się ją czyta. Niema tu irytujących porównań, egzaltowanych, patetycznych opisów jak w innych podobnych i modnych ostatnio historiach o aniołach i innych nieludzkich stworach...
Bardzo złą robotę dla książki czyni opis na okładce.Pierwsze zdanie: "historia upadłego anioła"...I cała tajemnica książki pada!!! No jak można pytam robić coś tak głupiego? Czytający wprowadzony jest do świata bohaterki poszukującej odpowiedzi kim jest, czym jest, do czego zmierza? Fajnie byłoby poszukiwać i snuć domysły razem z bohaterką. Dopiero po jakimś czasie można wysnuć przypuszczenie,że jest aniołem. A, że upadłym to już spoiler z następnych części chyba. Bo jak się okazuje są następne części. I chyba zamierzam je przeczytać. Oczywiście bez wcześniejszego zapoznawania się z opisem na tyle okładki!

Czy warto ją przeczytać? Myślę, że tak( o ile lubi się historie paranormalne i fantasy). Mnie wciągnęła, czyta się ją szybko i dość przyjemnie. Język prosty, w sposób naturalny oddający rzeczywistość bohaterów. Proste, jasne w przekazie opisy pozwalające łatwo stworzyć we własnej wyobraźni świat rozgrywającej się historii.
Trochę banalna? Myślę, że tak. Ale dzięki pewnej...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Nic nowego nic ciekawego...przeczytane, ale nie polecam szczerze mówiąc. Chociaż pomysł fajny to realizacja nie przypadła mi do gustu...tak bywa.
O czym książka?
O (z tego co wywnioskowałam) upadłym aniele który wypożycza ciała ludzkie aby odkupić swoje winy. Jednak za każdym wcieleniem nie wie czego szuka, kim jest i skąd pochodzi.
Wątek "kryminalny" hmmm i tyle.
Czy czytać? Sami musicie zdecydować.

Nic nowego nic ciekawego...przeczytane, ale nie polecam szczerze mówiąc. Chociaż pomysł fajny to realizacja nie przypadła mi do gustu...tak bywa.
O czym książka?
O (z tego co wywnioskowałam) upadłym aniele który wypożycza ciała ludzkie aby odkupić swoje winy. Jednak za każdym wcieleniem nie wie czego szuka, kim jest i skąd pochodzi.
Wątek "kryminalny" hmmm i tyle.
Czy...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Moim zdaniem tę książkę czyta się przyjemnie (i szybko).
Co prawda wiele rzeczy w niej było dla mnie oczywistych, a z tego powodu nie czułam tego dreszczyku zaskoczenia, czy rozczarowania,(ogółem mało uczuć) ale i tak sądzę, że ocena 8 gwiazdek nie jest naciągana.
Nie jestem pewna dlaczego, ale ostatnia strona podobała mi się najbardziej (to wcale nie z powodu końca tej lektury).
W każdym razie jest to dosyć dobra książka.

Moim zdaniem tę książkę czyta się przyjemnie (i szybko).
Co prawda wiele rzeczy w niej było dla mnie oczywistych, a z tego powodu nie czułam tego dreszczyku zaskoczenia, czy rozczarowania,(ogółem mało uczuć) ale i tak sądzę, że ocena 8 gwiazdek nie jest naciągana.
Nie jestem pewna dlaczego, ale ostatnia strona podobała mi się najbardziej (to wcale nie z powodu końca tej...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Zapraszamy: http://ksiazkozercy9.blogspot.com/

Wampiry, wilkołaki, czy anioły właśnie… im bardziej nieziemskie, tym lepiej. Zakorzeniły się w kulturze dość mocno, przybierając bardziej lub mniej realne postacie i nic nie wskazuje na to, że mogłyby odejść. Z autopsji wiem, że moje spotkania z nimi zazwyczaj definiowane są jako „porażka”, niekiedy dodatkowo jako „żałosna porażka”, ale nie oszukujmy się – grupa osób (szczególnie nastolatek) pasjonująca się tym gatunkiem – a mowa tu o paranormal romance – jest spora. A nawet bardzo spora. Zazwyczaj daruję sobie sięganie po książki z tej półki, ale kiedy w moje ręce wpadła Mercy. Miłosierna byłam bardziej zaciekawiona niż zdegustowana. Tak więc dałam szansę, spróbowałam i…
Ale zacznijmy od tego, o czym właściwie książka Rebecci Lim jest. Bohaterką jest Mercy, dziewczyna – anioł, która spadła z nieba i odrodziła się w ciele nastoletniej Carmen. Nie ma pojęcia, dlaczego to się stało ani kim jest – wie jedynie, że budzi się w ciele innych osób co jakiś czas. Teraz wiedzie życie dziewczyny, rzucona w natłok zdarzeń i mająca za zadanie jakoś to wszystko rozegrać, tak, żeby nieświadoma Carmen na tym nie ucierpiała. Jedyną pociechą, na którą Mercy może liczyć, jest swego rodzaju „kompas”, postać anielsko cudownego Luca, który towarzyszy jej za każdym razem, gdy ta kładzie się spać. Jednak poza snem życie toczy się dalej. Mercy w ciele Carmen zostaje wysłana na szkolną wymianę międzynarodową, która może przesądzić o dalszym losie śmiertelniczki. Carmen jest bowiem wybitną śpiewaczką, wyjazd ma wyłonić największe talenty i zagwarantować im przyszłą karierę. I właśnie tam Mercy poznaje przystojnego Ryana, który skrywa własne sekrety i boryka się z ogromną stratą, a Mercy może stanowić dla niego niezbędną pomoc.
Główna bohaterka, Mercy, w połączeniu z Carmen stanowi swego rodzaju dziwadło, sprzeczne na każdym froncie. Właściwie to ta postać (ciała Carmen nie biorę pod uwagę) stanowi największy minus książki, w której narracja poprowadzona jest pierwszoosobowo. Obie dziewczyny różnią się pod każdym względem i nie miałabym z tym żadnego problemu, gdyby nie było to podkreślane na każdym kroku. Mercy (dla przypomnienia, anioł) pomimo że ledwo co spadła z nieba ( chociaż tu pewności nie mam), zachowuje się tak, jakby była zdecydowanie lepiej obeznana ze współczesnym światem niż Carmen. Co z tego, że nie wie, czym jest Facebook i nie zna piosenek Madonny – w swoich poprzednich wcieleniach udowodniła, że doskonale wie, jak postępować z chłopakami i, przede wszystkim, jak z nimi kończyć. Każda uwaga Mercy odnośnie męskiego wyglądu jest… Cóż. Właściwie tylko o tym ta dziewczyna myśli. Kiedy to piszę, klawiatura zacina się co sekundę i nic nie mogę na to poradzić, ale w tej kwestii Mercy to poziom niższy od Zmierzchu.
Na początku pomyślałam, że naprawdę zapowiada się jakaś mało schematyczna, całkiem oryginalna powieść, szczególnie patrząc na wizję aniołów, którą wykreowała Rebecca Lim, a nie przypominają one w niczym swoich poprzedników z literatury (słowo anioł powinno kojarzyć się z niebem, ale po tej lekturze łatwo zmienić zdanie). Niestety, ta powieść nie jest oryginalna, szczególnie pod względem kreacji bohaterów, chociaż mam wrażenie, że tak głupie postacie rzadko się tworzy. Fabuła, chociaż nie zaskakuje i można się domyślić dalszego ciągu wydarzeń, wciągnęła mnie. Może to też zasługa bardzo prostego języka stosowanego przez Lim, który zbytnio nie przeszkadza i dlatego Mercy. Miłosierna wydaje się idealną lekturą na wakacyjne leniwe popołudnie. Chociaż niekiedy styl pisania jest nieco przeszarżowany; używanie formy „mej” zamiast „mojej” nie wyszło tej historii na dobre.
Podsumowując, z Mercy uwinęłam się w trymiga. Niejednokrotnie na moich ustach zawitał uśmiech (tak, niekiedy była to reakcją na nieznośną dawkę zażenowania), a czasem zdarzały się nawet salwy śmiechu. Bo Mercy to taka śmieszna (odniosłam wrażenie, że niekiedy nawet celowo) powieść i nie sposób się na nią gniewać czy irytować. Świetna książka na rozluźnienie i idealny zabijacz czasu. Założę się, że fanom paranormal romance i tak przypadnie do gustu, jednak wydaje mi się, że docelową grupą dla tej powieści są dziewczyny w wieku 13-14 lat. Innych może nieco zrazić infantylność Mercy (prawdopodobieństwo bardzo wysokie). Jednak w życiu wszystkiego trzeba spróbować, czyż nie?

Zapraszamy: http://ksiazkozercy9.blogspot.com/

Wampiry, wilkołaki, czy anioły właśnie… im bardziej nieziemskie, tym lepiej. Zakorzeniły się w kulturze dość mocno, przybierając bardziej lub mniej realne postacie i nic nie wskazuje na to, że mogłyby odejść. Z autopsji wiem, że moje spotkania z nimi zazwyczaj definiowane są jako „porażka”, niekiedy dodatkowo jako „żałosna...

więcej

mniej

Pokaż mimo to