"Hiszpankę" bardzo chciałam obejrzeć, ale zanim tak się stało natknęłam się na malutką książeczkę w bibliotece o tym samym tytule. Ta nowela filmowa, jak ja określono, to fantastyczna, naładowana emocjami i zwrotami akcji historia. Przeczytałam ją niemalże z wypiekami na twarzy w jeden dzień :)

"Hiszpankę" bardzo chciałam obejrzeć, ale zanim tak się stało natknęłam się na malutką książeczkę w bibliotece o tym samym tytule. Ta nowela filmowa, jak ja określono, to fantastyczna, naładowana emocjami i zwrotami akcji historia. Przeczytałam ją niemalże z wypiekami na twarzy w jeden dzień :)

Nie obejrzałam jeszcze filmu "Hiszpanka", ale książka, która powstała na podstawie scenariusza, nie rzuciła mnie na kolana.
Odniosłam wrażenie, jakby był to skrót czegoś większego, pobieżny konspekt, w którym autor starał się ograniczyć treść do minimum.

Owszem, jest tu element napięcia i wyczekiwania, są intrygi, realne wydarzenia przeplatają się z wyimaginowanymi scenami, jest trochę dramatyzmu, ale wszystko to pokazane zostało jakoś chaotycznie.

Interesujący jest zabieg ze snem, którego sens poznajemy dopiero w zakończeniu. Za plus uważam też elementy humorystyczne (np. w scenach z męskimi podwiązkami),ale to wszystko za mało, bym mogła ocenić tę książkę wysoko.
Być może autor scenariusza nie powinien brać się za pisanie książki na jego podstawie - to przecież zupełnie inna forma, rządząca się odmiennymi środkami wyrazu. Zabrakło mi tu literackiego zacięcia, dlatego daję tylko pięć gwiazdek.

Nie obejrzałam jeszcze filmu "Hiszpanka", ale książka, która powstała na podstawie scenariusza, nie rzuciła mnie na kolana.
Odniosłam wrażenie, jakby był to skrót czegoś większego, pobieżny konspekt, w którym autor starał się ograniczyć treść do minimum.

Owszem, jest tu element napięcia i wyczekiwania, są intrygi, realne wydarzenia przeplatają się z wyimaginowanymi...

Łukasz Barczyk polski scenarzysta i reżyser. Jest absolwentem wydziału reżyserii łódzkiej filmówki. Zadebiutował rok po ukończeniu studiów filmem pt. „Patrzę na ciebie Marysiu”, za który otrzymał nagrodę na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni. Poza wcześniej wspomnianym filmem „Patrzę na ciebie Marysiu” jest również reżyserem i scenarzystą „Przemiany”, „Nieruchomy Poruszyciel”, Italiani” oraz „Hiszpanka”.

„Hiszpanka” przedstawia, jak sam autor podkreśla, fikcyjną opowieść przed wybuchem Powstania Wielkopolskiego. Głównym bohaterem jest tutaj m.in. Ignacy Jan Paderewski polski pianista i polityk. Książka opowiada historię grupy jasnowidzów i spirytystów: Anne B, Doktora Manfreda Abuse i Rudolfa Funka. Doktor Abuse, który służy dla Armii Pruskiej chce zaszkodzić polskiemu narodowi, poprzez mentalny atak, na samego Ignacego Jana Paderewskiego, natomiast Anna B oraz Rudolf Funk, z pomocą Towarzystwa, chcą „Mistrza” ochronić i sprowadzić bezpiecznie do Polski.

„Postacie to może nierzeczywiste, lecz ich pierwowzory żyły wtedy w Polsce i znaleźć się mogły w centrum Powstania.”

„Hiszpanka” jest powieścią wielowątkową, historia przedstawiona jest z punktu widzenia różnych postaci, co dało, że dosłownie wcielałam się w danego bohatera. Książka jest ciekawie napisana, mnie wciągnęła w swój świat. Nie żałuję, że po nią sięgnęłam, bo miło spędziłam z nią czas. Szczerze dziwię się, że ma niską ocenę, ale ile ludzi tyle opinii, trzeba się z tym liczyć. „Hiszpanka” ma zaledwie 100 stron, więc szybko ją pochłonęłam. Jest ładnie wydana, na końcu książki znajdują się zdjęcia postaci, które grały główne role w filmie. Dzięki tej książce zobaczyłam w internecie zwiastun filmu, szczerze powiedziawszy bardzo mnie zaintrygował i jeśli tylko będzie mi dane, to nie zaprzepaszczę okazji i go obejrzę. Polecam.

Recenzja na blogu: http://nhoryzonty.blogspot.com/

Łukasz Barczyk polski scenarzysta i reżyser. Jest absolwentem wydziału reżyserii łódzkiej filmówki. Zadebiutował rok po ukończeniu studiów filmem pt. „Patrzę na ciebie Marysiu”, za który otrzymał nagrodę na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni. Poza wcześniej wspomnianym filmem „Patrzę na ciebie Marysiu” jest również reżyserem i scenarzystą „Przemiany”, „Nieruchomy...

Łukasz Barczyk jako reżyser znany jest przede wszystkim z filmów "Przemiany" i "Patrzę na ciebie, Marysiu". W 2015 roku na ekranach kin pojawiło się jego kolejne dzieło – "Hiszpanka". Premierze filmu towarzyszyło wydanie noweli filmowej o tym samym tytule.

"Hiszpanka" to fikcyjna opowieść o zabarwieniu historycznym. Jednym z głównych bohaterów jest sam Mistrz Ignacy Jan Paderewski, który udaje się do Poznania w przeddzień wybuchu powstania wielkopolskiego. Niestety jego przyjazd jest poważnie zagrożony – doktor Abuse zrobi wszystko, aby Mistrz nie dotarł do celu podróży. W tym celu sprawia, że Mistrzowi wydaje się, że choruje na hiszpankę.

Grupka polskich spirytystów dowiaduje się o planie doktora Abuse. Rozpoczynają więc walkę z czasem poświęcając swoje życie, by ocalić Paderewskiego i umożliwić mu, ten jakże ważny, przyjazd do Poznania.

Łukasz Barczyk stworzył historię niebanalną, oryginalną i zdumiewającą. Przedstawienie na pozór historycznych wydarzeń w nieco fantastycznej formie sprawia mylne wrażenie, że takie zdarzenia faktycznie miały miejsce. Czytelnik może poczuć się częścią tajemniczego spisku, o którym wie tylko on, Barczyk i bohaterowie. Nowela filmowa jest napisana w bardzo realistyczny sposób. Z tego powodu autor dwukrotnie podkreślił, że "Hiszpanka" to fikcja literacka.

Historia jest wielowątkowa. Pisana z punktu widzenia różnych postaci, których w noweli pojawia się bardzo dużo. Zabieg ten sprawia, że opowieść staje się dynamiczna. Nie oznacza to jednak, że będzie ona dla nas nieprzewidywalna. Wręcz przeciwnie, Barczyk tak poprowadził akcję, aby pomóc czytelnikowi w rozumieniu jego autorskiej koncepcji wydarzeń przed wybuchem powstania wielkopolskiego, tworząc fikcję przewidywalną. Jednak tą przewidywalność zachował w rozsądnych granicach, tak aby pozostawić ciekawą historię, którą czyta się z przyjemnością.

Każdy egzemplarz "Hiszpanki" wzbogacono w zdjęcia aktorów grających poszczególne postaci w filmie. Fotografie umieszczone są na końcu książki, więc nie przeszkadzają czytelnikowi w tworzeniu własnych wyobrażeń, które może porównać ze zdjęciami, dopiero po zakończeniu lektury.

Podsumowując "Hiszpanka" to intrygująca historia, która jest doskonałym sposobem na umilenie sobie czasu. Fakty historyczne mieszają się tutaj z fikcją, dając zupełnie nowy obraz, który zainteresuje nawet najbardziej wybrednego czytelnika. Polecam!

Więcej moich recenzji na:
http://life-is-short-make-it-happy.blogspot.com/

Łukasz Barczyk jako reżyser znany jest przede wszystkim z filmów "Przemiany" i "Patrzę na ciebie, Marysiu". W 2015 roku na ekranach kin pojawiło się jego kolejne dzieło – "Hiszpanka". Premierze filmu towarzyszyło wydanie noweli filmowej o tym samym tytule.

"Hiszpanka" to fikcyjna opowieść o zabarwieniu historycznym. Jednym z głównych bohaterów jest sam Mistrz Ignacy Jan...

Zapytacie - co mnie podkusiło? Ciekawość. To na pewno. Bo, że "Hiszpanka" jest zła to się nieco spodziewałam. Dostałam książkę w prezencie, jest skromnych rozmiarów - ryzykowałam co najwyżej zmarnowanie popołudnia. Temat interesował mnie też lokalnie, jestem poznanianką, interesuję się historią i sposobem wydawania publicznych pieniędzy (film, jak i konkurs na nowelę, która miała być jego kanwą, był sponsorowany przez Marszałka Województwa Wielkopolskiego).

Jest to opowieść absolutnie dziwna, nieprawdopodobna, wręcz absurdalna. Wydawca na okładce informuje o mieszance prawdy historycznej, fikcji i mistycyzmu, sensacyjnej intryce z udziałem spirytystów, którzy ratują mistrza Ignacego Paderewskiego przed medium na usługach armii niemieckiej. Opowiadanie zostało wybrane przez jury, które uzasadniło ten fakt oryginalnością, odwagą, ciekawą i niebanalną formą. Produkcja miała przedstawić masowemu widzowi historię Powstania Wielkopolskiego w przystępnej formie. Cel zacny, ciekawy i potrzebny. Jednak jak to w naszym pięknym kraju bywa - wyszło jak wyszło. Powstanie - piszę to jako osoba świadoma historycznie, poznanianka od pokoleń - mimo ogromnego znaczenia w dziejach regionu i Polski, było po prostu za mało romantycznym wydarzeniem. Dodawanie mu kolorytu w postaci medium, przyzywania duchów jest po prostu karykaturalne.

Trudno oceniać mi warstwę literacką nowelki, bo to przecież opowiadanie będące szkicem dla filmu. Zniechęca mnie jednak fabuła, która jest śmieszna i co najwyżej prowadzi do gromkich wybuchów śmiechu i zażenowania. Nie chcę, żeby publiczne pieniądze były wydawane na tak kiepską i nieprzemyślaną historię. Mucha-szpieg, Hindus lubujący się w polskiej literaturze, przesyłanie wirusów tytułowej hiszpanki myślami - nie czuję, żebym musiała cokolwiek dodać.

Żadna siła nie zmusi mnie do obejrzenia filmu. Powstrzymuje gorzkie słowa. Trzymajcie się od tego z daleka!

Opinia ukazała się uprzednio na moim blogu:
http://bazgradelko.blogspot.com

Zapytacie - co mnie podkusiło? Ciekawość. To na pewno. Bo, że "Hiszpanka" jest zła to się nieco spodziewałam. Dostałam książkę w prezencie, jest skromnych rozmiarów - ryzykowałam co najwyżej zmarnowanie popołudnia. Temat interesował mnie też lokalnie, jestem poznanianką, interesuję się historią i sposobem wydawania publicznych pieniędzy (film, jak i konkurs na nowelę,...