"Dżolly i s-ka to opowieść nietypowa. Przede wszystkim główną bohaterką historii jest mała hiena, a także jej towarzysze: kózka Białka, lamparcica Kleo, lew Kali i Dora – łaciaty dog. Autorka i narratorka w jednym – Antonina Zabińska (żona dyrektora Warszawskiego Ogrodu Zoologicznego w latach 1929-1950) – opisuje kolejno pojawianie się nowych zwierząt w jej domu, a także perypetię z tym związane. (...)

Książka zdecydowanie warta przeczytania, komu ją jednak polecić? Przede wszystkim miłośnikom zwierząt, bowiem będą mogli dowiedzieć się sporo o tym jak funkcjonował jeden z największych ogrodów zoologicznych w Polsce. Jest to zarazem pierwszy tom serii wspomnień, która przeniesie czytelnika w najtrudniejsze i najcięższe lata w historii naszego kraju. Ja z pewnością sięgnę po kolejne „Opowieści z zoo”, gdyż poznanie losów Dżolly dostarczyło mi sporo wzruszeń i chętnie poznam pozostałych mieszkańców tego nietuzinkowego miejsca."
Całość mojej recenzji dostępna na: qfant.pl

"Dżolly i s-ka to opowieść nietypowa. Przede wszystkim główną bohaterką historii jest mała hiena, a także jej towarzysze: kózka Białka, lamparcica Kleo, lew Kali i Dora – łaciaty dog. Autorka i narratorka w jednym – Antonina Zabińska (żona dyrektora Warszawskiego Ogrodu Zoologicznego w latach 1929-1950) – opisuje kolejno pojawianie się nowych zwierząt w jej domu, a także...

Kolejny kadr z życia państwa żabińskich. Antonina Żabińska opiekuje się niespełna rocznym synkiem Rysiem. Nie jest to jedyny jej obowiązek. Jest żona dyrektora ZOO, absorbują ją także zwierzęce dzieci, w tym malutka, odrzucona przez matkę pasiasta hiena Dżolly, lew Kali, jaguar Kleo.
Dużym wysiłkiem jest utrzymanie pozbawionego matki zwierzęcego noworodka.
Małą hienkę udaje się wychować. Jeździ z panią Żabińską na wakacje. Dżolly zaprzyjaźnia się z innymi zwierzętami towarzyszącymi - kózką Białką, suczką Dorą.
Wśród mieszkańców wsi znana jest jako "niby wilk, niby pies, ale który nie szczeka". Umie przychodzić na zawołanie. Lubi samotne włóczęgi w pobliskim lesie. W czasie jednego ze spacerów o mało nie ginie pogryziona przez psa. Drugi raz pani Żabińska ratuje jej życie.
Niestety, książka kończy się smutno, ponieważ Dżolly ginie pod kołami pociągu :(

Kolejny kadr z życia państwa żabińskich. Antonina Żabińska opiekuje się niespełna rocznym synkiem Rysiem. Nie jest to jedyny jej obowiązek. Jest żona dyrektora ZOO, absorbują ją także zwierzęce dzieci, w tym malutka, odrzucona przez matkę pasiasta hiena Dżolly, lew Kali, jaguar Kleo.
Dużym wysiłkiem jest utrzymanie pozbawionego matki zwierzęcego noworodka.
Małą hienkę udaje...