Lemingi to przecudowna książka, dla ludzi z poczuciem humoru. Z pewnością, nie każdy zrozumie żarty, oraz stereotypizacje bohaterów. Od momentu rozpoczęcia pracy w korporacji bawi jeszcze bardziej. Młodzi, wykształceni, z wielkich ośrodków, jedzący jedynie kiełki sushi.

Lemingi to przecudowna książka, dla ludzi z poczuciem humoru. Z pewnością, nie każdy zrozumie żarty, oraz stereotypizacje bohaterów. Od momentu rozpoczęcia pracy w korporacji bawi jeszcze bardziej. Młodzi, wykształceni, z wielkich ośrodków, jedzący jedynie kiełki sushi.

Książka rzekomo o ludziach z korporacji. Sęk w tym, że nijak, kompletnie nijak ma się ona do pracy w powyższych (a pracuję w siódmej z kolei w ciągu ok. 14 lat, więc wiem od kuchni jak sytuacja się przedstawia). Owszem - kilka dowcipów nawet bylo zabawnych, ale "rzecz powtórzona nie śmieszy", niektóre żarty to wariacje na temat tych samych pomysłów, odgrzewane jak kotlet po niedzielnym obiedzie.
Pracowników korporacji, specyficzną mentalność niektórych, bo różni ludzie się w nich trafiają, można wyśmiać. Jasne, można by nawet zrobić to zabawnie, ale tutaj... Wyszło czerstwo. Szkoda czasu.

Książka rzekomo o ludziach z korporacji. Sęk w tym, że nijak, kompletnie nijak ma się ona do pracy w powyższych (a pracuję w siódmej z kolei w ciągu ok. 14 lat, więc wiem od kuchni jak sytuacja się przedstawia). Owszem - kilka dowcipów nawet bylo zabawnych, ale "rzecz powtórzona nie śmieszy", niektóre żarty to wariacje na temat tych samych pomysłów, odgrzewane jak kotlet po...

Książka satyryczna. Mocno przerysowana opowieść o młodych ludziach pracujących w korporacji na umowach śmieciowych, którym życie upływa na piciu kawy ze Starbucksa, jedzeniu tofu z kiełkami, robieniu jajecznicy bez jajek, pisaniu hejtów w Internecie, lajkowaniu postów na Facebooku, czytaniu GW i Newsweeka, a także rozmowach o tym jak odsunąć PiS od władzy (akcja dzieje się w 2014 roku!) i jak być wege.
Na początku książka mnie bawiła, ale po jakimś czasie ciągłe powtarzanie tych samych żarów stało się denerwujące. Pomimo tego, że to pozycja satyryczna to świadomość tego, że gdzieś w korporacjach pracują ludzie podobni do bohaterów tej książki napawa mnie przerażeniem. Jedyne co zapamiętam z tej książki to określenie kobiety (osoba waginododatnia, lub waginopozytywna),a mężczyzny (fallicznie uposażony osobnik) i osobozwierzę (np. osobokomar, o którym jest cały rozdział) pojawia się również.
Jak dla mnie niestety rozczarowanie. Nie polecam.

Książka satyryczna. Mocno przerysowana opowieść o młodych ludziach pracujących w korporacji na umowach śmieciowych, którym życie upływa na piciu kawy ze Starbucksa, jedzeniu tofu z kiełkami, robieniu jajecznicy bez jajek, pisaniu hejtów w Internecie, lajkowaniu postów na Facebooku, czytaniu GW i Newsweeka, a także rozmowach o tym jak odsunąć PiS od władzy (akcja dzieje się...

Książka satyryczno-polityczna. Wyśmiewa najbardziej popularne stereotypy o obu stronach PiS vs PO. Kilka razy bardzo śmieszna, punktuje brak wiedzy niektórych ludzi. Przejaskrawia pewne sytuacje i poglądy.

Książka satyryczno-polityczna. Wyśmiewa najbardziej popularne stereotypy o obu stronach PiS vs PO. Kilka razy bardzo śmieszna, punktuje brak wiedzy niektórych ludzi. Przejaskrawia pewne sytuacje i poglądy.

Czytając niektóre recenzje dochodzi się do wniosku, że brak poczucia humoru to jednostka chorobowa.

Czytając niektóre recenzje dochodzi się do wniosku, że brak poczucia humoru to jednostka chorobowa.

Ciężko się to czytało. Jedna z nielicznych książek, w których ciężko było dotrwać do końca.

Ciężko się to czytało. Jedna z nielicznych książek, w których ciężko było dotrwać do końca.

Szalenie życiowe.

Szalenie życiowe.

Polecam, bardzo trafne spostrzeżenia - aż nie wiadomo czy śmiać się, czy płakać...

Polecam, bardzo trafne spostrzeżenia - aż nie wiadomo czy śmiać się, czy płakać...

Zabawna lektura, choć prcując w korpo coraz wyraźniesze jest takie "nowe" podejście do życia niektórych ludzi. Zmiana znacenia słów, pojęć, oczyajów, przez z pozoru niewinne, łagodne nazwy...
"wigilia świecka, humanistyczna i neutralna światopoglądowo, czyli pozbawiona elementów katolickich." "osoby waginopozytywne"
" związki tożsame płciowo"
itp.

Zabawna lektura, choć prcując w korpo coraz wyraźniesze jest takie "nowe" podejście do życia niektórych ludzi. Zmiana znacenia słów, pojęć, oczyajów, przez z pozoru niewinne, łagodne nazwy...
"wigilia świecka, humanistyczna i neutralna światopoglądowo, czyli pozbawiona elementów katolickich." "osoby waginopozytywne"
" związki tożsame...

Zapowiadało się nieźle, a "wyszło jak zwykle". Mając poglądy z prawej strony sceny politycznej (tak, też jestem "z Podkarpacia", mimo że z lubuskiego) szybko nabiera się sympatii do tej książki, gdy zacznie się ją czytać. Treścią książki jest bowiem bezlitosne kopanie leżących i taplających się w kałuży poprawności politycznej "lewaków i im podobnych". Problem polega na tym, że do młócki autor używa wciąż tych samych kilku cepów. Czytając po raz pięćdziesiąty żarty o "kiełkach sushi", o tym, że coś jest "prawem, a nie towarem", o "piwerku ze sprajtem" (i jeszcze raptem parę innych notorycznie powtarzanych wstawek) lektura zaczyna zwyczajnie męczyć. Mnie ta książka bawiła do ok. 1/3 objętości, około 1/2 zobojętniała, a w 2/3 postanowiłem wykorzystując siłę inercji ją skończyć. Nawet kopanie leżącego należy zrealizować z finezją. Mam drugą część. Nie wiem, kiedy nabiorę odwagi "na zaliczenie".

Zapowiadało się nieźle, a "wyszło jak zwykle". Mając poglądy z prawej strony sceny politycznej (tak, też jestem "z Podkarpacia", mimo że z lubuskiego) szybko nabiera się sympatii do tej książki, gdy zacznie się ją czytać. Treścią książki jest bowiem bezlitosne kopanie leżących i taplających się w kałuży poprawności politycznej "lewaków i im podobnych". Problem polega...