"Zdarzały się w dziejach ludzkości fazy niesamowitego przyspieszenia, których fragmenty z perspektywy czasu układają się w logiczną całość. Prowadzącą przez taki labirynt nicią - czasem widoczną, czasem ukrytą - jest potęga. To ona jest osnową dziejów, to ona wyznaczała i nadal wyznacza porządek świata".

O potędze dyskutowano od dawna, od dawna znano jej klasyczne determinanty. Warto zwrócić jednak uwagę na dynamikę zjawisk zachodzących na świecie, a także na to w jaki sposób wpływają one na sytuację międzynarodową. Co za tym idzie - mają wyraźny wpływ na kształtowanie porządku na świecie.

Jaka jest moja ocena na temat tej książki? Muszę szczerze powiedzieć, że spodziewałem się czegoś innego. Nie ulega wątpliwości, iż Pierre Buhler starał się przeanalizować ewolucję pojęcia "potęgi" na podstawie najbardziej aktualnych wydarzeń na arenie międzynarodowej - i to można uznać za ogromną zaletę. Jednak odnoszę wrażenie, że autor zestawił ze sobą klasyczne determinanty potęgi z aktualnymi wydarzeniami ze świata i nie wyciągnął zbyt dalece idących wniosków.

O potędze w XXI wieku - czyli o tym, w jaki sposób "potęga" może się zmieniać na przestrzeni kolejnych lat. Owszem, prognozowanie przyszłości w tak dynamicznie zmieniającym się świecie jest bardzo trudne. Autor książki, w epilogu, niejako podsumowuje swoje rozważania i przedstawia pewne perspektywy.

Moim zdaniem, w kolejnych latach o potędze danego państwa będą decydowały zarówno zmiany zachodzące na arenie międzynarodowej, jak i sama reakcja tych państw na ewolucję porządku światowego.

"Zdarzały się w dziejach ludzkości fazy niesamowitego przyspieszenia, których fragmenty z perspektywy czasu układają się w logiczną całość. Prowadzącą przez taki labirynt nicią - czasem widoczną, czasem ukrytą - jest potęga. To ona jest osnową dziejów, to ona wyznaczała i nadal wyznacza porządek świata".

O potędze dyskutowano od dawna, od dawna znano jej klasyczne...

Bardzo zawiodłem się na tej pozycji. Rozumiem, że przewidywanie przyszłości to nie jest łatwa sprawa, ale w przypadku tej pozycji mamy bardziej podsumowanie stanu obecnego, niż próby pójścia dalej (jednym z wyjątków jest kwestia demografii narodów). Niestety autor próbuje wnioski rozmyć w gąszczu "naukowego lania wody". Nie żebym miał coś przeciwko nauce, ale książka mogłaby być o połowę cieńsza (albo i bardziej) gdyby autor nie powtarzał kilka razy tych samych stwierdzeń używając innych zwrotów (zasób słów godny pochwały, ale na płynność czytania to nie wpływa pozytywnie).
Oprócz rozwlekłego pisania, zraziła mnie jeszcze jedna rzecz. Mimo, że publikacja powstała w 2014 roku, już po aneksji Krymu (co jest odnotowane w książce). Hasło "Rosja" pada tak samo często jak "Brazylia", a to tylko dlatego że w historii Rosja miała swoje dosyć istotne miejsce, ani słowa o jej wpływaniu na świat w XXI wieku. Jest to tym bardziej dziwne, że autor podnosi tezę, że to siła (power) ma wpływ na "pozycję" państwa i umowy międzynarodowe które je wiążą.
Nie polecam.

Bardzo zawiodłem się na tej pozycji. Rozumiem, że przewidywanie przyszłości to nie jest łatwa sprawa, ale w przypadku tej pozycji mamy bardziej podsumowanie stanu obecnego, niż próby pójścia dalej (jednym z wyjątków jest kwestia demografii narodów). Niestety autor próbuje wnioski rozmyć w gąszczu "naukowego lania wody". Nie żebym miał coś przeciwko nauce, ale książka...