Bardzo ciekawa i godna polecenia. Warto wiedziec co się je, jaka jest obecna wiedza na temat konkretnych dodatkow. Wszystko bardzo naukowo podane. Duzo odniesien do produktow z rynku niemieckiego ale sa zbiezne z rynkiem polskim. Polecam

Bardzo ciekawa i godna polecenia. Warto wiedziec co się je, jaka jest obecna wiedza na temat konkretnych dodatkow. Wszystko bardzo naukowo podane. Duzo odniesien do produktow z rynku niemieckiego ale sa zbiezne z rynkiem polskim. Polecam

Wspaniała książka dzięki , której można żyć dłużej i zdrowo. Każdy konserwant jest szczegółowo omówiony. Bardzo dobre źródło wiedzy.
Polecam

Wspaniała książka dzięki , której można żyć dłużej i zdrowo. Każdy konserwant jest szczegółowo omówiony. Bardzo dobre źródło wiedzy.
Polecam

Książka napisana na wysokim poziomie. W sposób przyziemny charakteryzuje wszystkie dodatki do żywności. Pisana prostym językiem naukowym, autor wiele rzeczy upraszcza nie tracąc na merytoryce. Znalazłam w niej wiele cennych informacji.

Książka napisana na wysokim poziomie. W sposób przyziemny charakteryzuje wszystkie dodatki do żywności. Pisana prostym językiem naukowym, autor wiele rzeczy upraszcza nie tracąc na merytoryce. Znalazłam w niej wiele cennych informacji.

Przyznaję się otwarcie, że jeszcze jakiś czas temu nie zwracałam uwagi na to co jem, nie czytałam składów, nie starałam się szukać zdrowszych zamienników dla wysoce napakowanych chemią produktów. Można powiedzieć wprost, że traktowałam swój organizm jak śmietnik. Dziś wygląda to trochę inaczej - chociaż nie mam na tym punkcie bzika staram się jeść jak najmniej żywności wysoko-przetworzonej pozwalając sobie od czasu do czasu na małe lub większe "grzeszki". Tak czy siak, gdy tylko przeczytałam opis tej książki zainteresowałam się nią błyskawicznie i równie błyskawicznie zaraz po tym jak wpadła w moje ręce zaczęłam się z nią coraz to silniej zaznajamiać. Książka napisana przystępnym językiem i przyjazną dla oczu czcionką. Autorem książki ,,Chemia w pożywieniu" jest Dr Hans-Ulrich Grimm niemiecki dziennikarz i autor wielu bestsellerów. Z książki dowiemy się jak szkodliwy wpływ na nasze zdrowie mają dodatki do żywności uważane przez przedsiębiorców za bezpieczne. Rozdziały od 1-6 dostarczają sporą porcję wiedzy na temat różnych zachowań znanych na całym świecie firm, autor bez ogródek zdradza nam sztuczki i egoistyczne podejście koncernów a także pisze o tym dlaczego problem szkodliwych dodatków w pożywieniu zostaje przemilczany przez media i koncerny. Bardzo zaskoczyła mnie informacja na temat tuczących właściwości kurkuminy, gdyż związek ten do tej pory kojarzył mi się jedynie z pozytywnymi cechami. Znalazłam jeszcze mnóstwo różnych ciekawostek, których nie będę zdradzać aby nie odebrać nikomu przyjemności samodzielnego zapoznawania się z treścią książki i towarzyszących temu emocji.

Rozdział 7. jest zdecydowanie moim ulubionym i najbardziej przydatnym na co dzień. To dzięki niemu sięgam po książkę bardzo często. Znajduje się w nim leksykon dodatków do żywności, posegregowanych kolejno od E 100 aż do E 1521. Z ciekawości zaczęłam przeglądać swoje zapasy w kuchni wertując przy tym składy na opakowaniach i właśnie ten rozdział książki. Na szczęście nie było tak źle i odetchnęłam z ulgą. Warto zwrócić uwagę na to, że w składach możemy znaleźć dodatki, które nie są podane jako E xxx, tylko ich pełne nazwy. Tutaj może się pojawić problem, bo ciężko jest znaleźć dany składnik sugerując się jego prawdziwą nazwą. Wystarczy jednak wejść w wprawę. Znam coraz to więcej E xxx wraz z pełną nazwą i działaniem opisanym w leksykonie na pamięć - jest to efekt uboczny częstego zaglądania do książki ;)

Ostatni rozdział jest uzupełnieniem poprzedniego. Zawiera informacje na temat dodatków nieoznaczonych ,,E" takich jak często występujący w przetworzonej żywności syrop glukozowo-fruktozowy czy też ekstrakt drożdżowy.
"Chemia w pożywieniu" to kolejna książka z wydawnictwa Vital, która mnie zaciekawiła i pozytywnie zaskoczyła.

Przyznaję się otwarcie, że jeszcze jakiś czas temu nie zwracałam uwagi na to co jem, nie czytałam składów, nie starałam się szukać zdrowszych zamienników dla wysoce napakowanych chemią produktów. Można powiedzieć wprost, że traktowałam swój organizm jak śmietnik. Dziś wygląda to trochę inaczej - chociaż nie mam na tym punkcie bzika staram się jeść jak najmniej żywności...