Pięć minut

Strasznie smutna książka. Szkoda mi Diany, Bartka oczywiście tez, ale rodzice byli egoistyczni i slepi na to,że córka potrzebowała ich obecności 😔 a na koniec w ogóle strasznie mnie rozczarowali....

Strasznie smutna książka. Szkoda mi Diany, Bartka oczywiście tez, ale rodzice byli egoistyczni i slepi na to,że córka potrzebowała ich obecności 😔 a na koniec w ogóle strasznie mnie rozczarowali....

Młodzieżowa a jednak poruszyła mnie wyjątkowo. Szybko się czyta do połowy w zasadzie typowe problemy nastolatki do momentu w którym to typowe życie zmienia się w jedną chwilę w życie z ciężarem na sercu z którym ciężko zrobić kolejny krok do przodu.

Przy takich historiach zawszę zastanawiam się co bym zrobiła na miejscu bohaterów książki, np. rodziców Diany, czy zachowałabym się tak samo?
A może byłabym w stanie zachować się inaczej....
Przykro się czytało niektóre fragmenty.

Młodzieżowa a jednak poruszyła mnie wyjątkowo. Szybko się czyta do połowy w zasadzie typowe problemy nastolatki do momentu w którym to typowe życie zmienia się w jedną chwilę w życie z ciężarem na sercu z którym ciężko zrobić kolejny krok do przodu.

Przy takich historiach zawszę zastanawiam się co bym zrobiła na miejscu bohaterów książki, np. rodziców Diany, czy...

Smutna historia.Zmaganie dziecka z odtrąceniem przez rodziców, samotnością stratą. Jak dla mnie typowa pozycja dla młodzieży.

Smutna historia.Zmaganie dziecka z odtrąceniem przez rodziców, samotnością stratą. Jak dla mnie typowa pozycja dla młodzieży.

Nie spodziewałam się, że tak mnie ta historia wciągnie.Powieść o nastolatce,ale problem nawet na dorosłego ogromny.Polecam

Nie spodziewałam się, że tak mnie ta historia wciągnie.Powieść o nastolatce,ale problem nawet na dorosłego ogromny.Polecam

Bardzo fajne, ale polecam mieć pod ręką pudełko chustek ;). Polecam.

Bardzo fajne, ale polecam mieć pod ręką pudełko chustek ;). Polecam.

Bardzo mocna książka, ja przy jej czytaniu się popłakałam

Bardzo mocna książka, ja przy jej czytaniu się popłakałam

Uważam, że książka jest bardzo ciekawa. Szybko się ją czyta, gdyż opisuje ona problemy nastoletniej dziewczyny - Diany. :D

Uważam, że książka jest bardzo ciekawa. Szybko się ją czyta, gdyż opisuje ona problemy nastoletniej dziewczyny - Diany. :D

Naprawdę świetna powieść młodzieżowa o winie i wybaczeniu. Wpadła mi w ręce nieco przypadkiem i muszę przyznać, że okazała się dużym zaskoczeniem na plus. Fabuła rozwija się powoli ale nie nudzi. Przez jakieś 3/4 książki czytamy głównie o codziennym życiu naszej głównej bohaterki, jej rozterkach, małych sukcesach i porażkach. Napisaną prostym językiem, z perspektywy głównej bohaterki, opowieść czyta się wyjątkowo szybko i bez większych zgrzytów. Mógłbym się przyczepić jedynie do tego, że niektóre wydarzenia wydają się nieco naciągane (urodziny dwunastolatków czy podział ulic, zbyt oczywisty i stereotypowy) a niektórym zabrakło szerszego opisu, o który aż się prosiło (uczucie do Patryka, pierwsze imprezy na Ołowianej). Niektórym bohaterom brakuje też większej głębi ale trzeba pamiętać o tym, że książka pisana jest z perspektywy Diany i skupia się na jej uczuciach. Największym plusem tej historii jest natomiast jej ostatni rozdział, muszę przyznać, że to prawdziwa emocjonalna bomba. Czyta się to jednym tchem a myśli kłębią się w głowie przez cały czas. Rozważamy, jak my zachowalibyśmy się na miejscu Diany a jak na miejscu jej rodziców jeszcze długo po lekturze. Zaskoczyło mnie to zakończenie po tak stonowanym początku. Książce nie brakuje drobnych niedociągnięć ale ten ostatni rozdział wszystko wynagradza. Fanom literatury młodzieżowej mogę śmiało polecić.

Naprawdę świetna powieść młodzieżowa o winie i wybaczeniu. Wpadła mi w ręce nieco przypadkiem i muszę przyznać, że okazała się dużym zaskoczeniem na plus. Fabuła rozwija się powoli ale nie nudzi. Przez jakieś 3/4 książki czytamy głównie o codziennym życiu naszej głównej bohaterki, jej rozterkach, małych sukcesach i porażkach. Napisaną prostym językiem, z perspektywy głównej...

Skojarzynki:
cierpienie * samotność * emocje * braciszek * dramat

"...czas nie leczy ran - on tylko przyzwyczaja do bólu."

Zdarza Wam się kupić niepozorny dodatek do innych literackich zakupów, który okazuje się być świetną powieścią? U mnie już kolejny raz tak właśnie się stało, dzięki czemu mogłam przeczytać "Pięć minut" Igi Wiśniewskiej.

"Pięć minut" to powieść młodzieżowa, której bohaterką jest siedemnastoletnia Diana, zwykła nastolatka, dźwigająca jednak na barkach ogromne brzemię. Poznajemy ją w chwili, kiedy rozpoczyna pisanie pamiętnika. To dla niej trudne, bo nie jest dobra w dzieleniu się z innymi tym, co czuje. No, chyba że chodzi o jej ukochanego psa, Aresa. Jemu może powierzyć absolutnie wszystko. Jednak dzięki temu, że się przemogła, poznajemy historię jej życia...

Jedenastoletnia dziewczynka powinna być pod opieką rodziców. Powinna, ale nie zawsze tak jest. W przypadku Diany właśnie tak się stało, że ta opieka gdzieś się zagubiła. W efekcie dziewczynka wracała ze szkoły do pustego domu, w którym znajdowała karteczki od rodziców, świetnego kardiologa i doskonałej pielęgniarki. Ciągłe dyżury, operacje i ratowanie życia ludziom sprawiło, że rodzice bardzo wcześnie zaczęli traktować Dianę jako samowystarczalnego członka rodziny. Tymczasem dziewczynce coraz bardziej brakowało uczucia, przytulenia, rozmowy, kontaktu, obecności rodziców. W chwilach, gdy byli w domu, zadawali zdawkowe pytania o szkołę i kolegów, ale żyli swoim życiem. Pewnego dnia Diana postawiła sprawę jasno - zapragnęła mieć psa. Rodzice uważali, że to zbyt duża odpowiedzialność, że psem trzeba się zajmować i spędzać z nim czas. Dziewczynce właśnie o to chodziło. Żeby wreszcie ktoś cieszył się na jej widok, kochał ją bezwarunkowo i czekał na nią, gdy wraca ze szkoły. Postawiła sprawę na ostrzu noża i wygrała. W jej życiu pojawiła się malutka kuleczka, która wyrosła wkrótce na ogromnego owczarka niemieckiego.

W życiu Diany była również przyjaciółka od serca, Alicja Busz, a rodzina Ali była prawie rodziną dla Diany. Pani Busz od zawsze opiekowała się dziewczynką, kiedy zachodziła taka potrzeba i to ona często była jej bliższa niż mama czy tata.

Świat Diany zmienił się diametralnie nie tylko wtedy, gdy dostała wymarzonego psa. Wszystko odwróciło się do góry nogami, kiedy na świat przyszedł jej braciszek, Bartek. Kiedy jest się jedynaczką przez dwanaście lat, trudno się przestawić tak od razu, szczególnie, kiedy okazuje się, że rodzice tak bardzo skupili się na maleństwie, że starsza córka zeszła na dalszy plan (a Dianie wydawało się zawsze, że nie da się już ofiarowywać mniej zainteresowania i uczuć, niż robili to do tej pory...). Kolejne miesiące przynosiły coraz więcej rozczarowań, a w sercu dziewczynki gościły żal i zawód. Grała w szkolnych przedstawieniach, teatr stał się jej pasją, a rodzice nawet nie przyszli na jej pierwsze w życiu poważne przedstawienie, bo Bartek się rozchorował. Urodziny? Bartkowe były jak wielkie fety dopracowane przez rodziców do ostatniego szczegółu, a jej przyjęcia zawsze organizowali przez telefon z firmą cateringową i najczęściej nie zjawiali się, zajęci pracą... Diana nie przypuszczała, że 5 minut może zmienić życie do tego stopnia. Co się wydarzyło? Kto ucierpiał? Musicie koniecznie przeczytać tę powieść. To nie jest płytka młodzieżówka o niczym. To naprawdę interesująca historia pełna trudnych emocji i huśtawki uczuć.

Autorka sprawiła, że przeżywałam razem z Dianą jej smutki, analizowałam spotykające ją sytuacje i zastanawiałam się nad reakcjami bohaterów. Warto ją przeczytać, podsunąć nastolatkom i ich rodzicom. Można ją wykorzystać do dyskusji w gronie przyjaciół, w klubie książki lub do projektu czytelniczego. Cieszę się, że dorzuciłam ją do koszyka robiąc zakupy :-)

Polecam!

Skojarzynki:
cierpienie * samotność * emocje * braciszek * dramat

"...czas nie leczy ran - on tylko przyzwyczaja do bólu."

Zdarza Wam się kupić niepozorny dodatek do innych literackich zakupów, który okazuje się być świetną powieścią? U mnie już kolejny raz tak właśnie się stało, dzięki czemu mogłam przeczytać "Pięć minut" Igi Wiśniewskiej.

"Pięć minut" to powieść...

Czasami pięć minut potrafi zmienić całe życie o 180 stopni...
Diana to dwunastolatka, która mieszka w "dzielnicy bogatych". Jej rodzice pracują w szpitalu i dziewczynka dostaje to co sobie zażyczy.
Historię poznajemy praktycznie od momentu, gdy Patryk, starszy brat jej przyjaciółki Alicji pomaga jej, gdy ona się poślizgnęła w zimę i zaczepili ją chłopaki z ulicy Ołowianej - przepędza ich. Potem są urodziny Claudii, gdzie główna bohaterka po raz pierwszy próbuje alkoholu.
Wszystko dzieje się dobrze. Diana wymarzyła sobie na dwunaste urodziny psa? Proszę bardzo, otrzymuje owczarka niemieckiego, który nosi wdzięczne imię Ares.
Warto zaznaczyć, że jej rodzice przez swoją pracę rzadko bywają w domu i ten nowy towarzysz staje się najlepszym przyjacielem dziewczyny.
Lecz wkrótce dowiaduje się ona, że za kilka miesięcy będzie mieć brata... wtedy powoli, coś zaczyna się dziać, niekoniecznie zawsze w dobrym kierunku.
Książkę tą się bardzo szybko czyta - ma zaledwie 175 stron, więc na spokojnie do przeczytania w dwie godziny.
Sam koniec to wyciskacz łez. Ta jedna sytuacja sprawiła, że płakałam przez parę minut. To było mocne, ale ukazuje jakie jest ludzkie życie.

Książka ma swoje wady, lecz nie jest ich na tyle dużo, żeby przywiązywać szczególną uwagę.
Idealna, gdy ma się wolną chwilę.

Czasami pięć minut potrafi zmienić całe życie o 180 stopni...
Diana to dwunastolatka, która mieszka w "dzielnicy bogatych". Jej rodzice pracują w szpitalu i dziewczynka dostaje to co sobie zażyczy.
Historię poznajemy praktycznie od momentu, gdy Patryk, starszy brat jej przyjaciółki Alicji pomaga jej, gdy ona się poślizgnęła w zimę i zaczepili ją chłopaki z ulicy Ołowianej...