Poruszająca historia o przynależności do sekty. Osobiście, chociaż język, którym była napisana należał do prostych, odebrałam książkę bardzo emocjonalnie i nie ukrywam, że ulałam kilka łez.
Myślę, że książki na faktach jakoś bardziej mnie bolą. Autorka kończy informacjami na temat sekt, które w jakiś sposób mogą ochronić innych - nawet jeśli nie interesuje was cała pozycja to polecam chociaż ten ostatni rozdział przejrzeć, nawet pobieżnie.
Nie wiemy jak łatwo nas wykorzystać.

Poruszająca historia o przynależności do sekty. Osobiście, chociaż język, którym była napisana należał do prostych, odebrałam książkę bardzo emocjonalnie i nie ukrywam, że ulałam kilka łez.
Myślę, że książki na faktach jakoś bardziej mnie bolą. Autorka kończy informacjami na temat sekt, które w jakiś sposób mogą ochronić innych - nawet jeśli nie interesuje was cała pozycja...

Życie Sary nie różniło się zbytnio niczym od życia, jakie wiodły jej rówieśniczki. Chodziła do szkoły, kina, kawiarni; spotykała się z przyjaciółmi. Miała swoje pasje i marzenia.
Jak każda nastolatka, czasem pokłóciła się z mamą lub tatą i wypaliła ukradkowego papierosa.

Czy były to jednak przewinienia na miarę tego, co ją spotkało...?

Pewnego dnia Sara zostaje zmuszona, by zostawić za sobą i zapomnieć o wszystkim, co znała, kochała i w co wierzyła. By ,,chronić” ją przed złem i skutkami grzechu, rodzice- ulegając duchowemu przywódcy swojego Kościoła- postanawiają zostawić ją w szkole i pod opieką fanatycznej wspólnoty. Bez zapowiedzi, bez prawa do pożegnania z bliskimi czy chociażby spakowania walizki.

Stopniowo -upojony swoją rzekomą władzą- psychopatyczny założyciel Kościoła, Ian Black, coraz bardziej kontroluje życie Sary i innych członków wspólnoty, odbierając im prawa do czegokolwiek. Dziewczyna nie może decydować sama nawet o ubraniach, które nosi- nie mówiąc już o swobodnych kontaktach z rodziną, które ,,dla jej dobra” są ograniczane, aż w końcu niemal całkowicie zanikają. Jej dni wypełnia modlitwa i niewolnicza praca na rzecz Kościoła.

Posłuszna i pokorna Sara wcześnie wychodzi za mąż za ,,odpowiedniego dla niej” członka wspólnoty. Podporządkowuje się chorym , narzucanym jej przez Blacka regułom i zasadom, coraz mocniej izolując się od świata poza Kościołem. Za ,,słuszne” uważa nawet bicie i maltretowanie dzieci, którego wiele razy- z racji wykonywanej pracy- jest świadkiem.

Kiedy problem fizycznej przemocy w coraz większym stopniu zaczyna dotyczyć jej własnych dzieci, które podupadają na zdrowiu fizycznym oraz psychicznym, Sara stopniowo zaczyna zauważać, co tak naprawdę dzieje się we wspólnocie. Z przerażeniem zdaje sobie sprawę, że ona sama i jej rodzina padła ofiarą sekty i jej szaleńczego przywódcy. Kobieta podejmuje dramatyczną decyzję o ucieczce z Kościoła.

Jak odnajdzie się w ,,pełnym zła i grzechu” świecie? Czy uda jej się odzyskać własne życie, tożsamość i stracone w sekcie lata? Z czym przyjdzie jej się zmierzyć? Jak wysoka okaże się cena wolności...?

,,Pozwól mi odejść” to poruszająca opowieść o próbach uwolnienia się z sideł niebezpiecznej sekty i przetrwania w nieznanej rzeczywistości. Wyznania matki, która nie mając nic, poza miłością do dzieci, a przeciwko sobie- całą wspólnotę, w której żyła latami- postanawia uratować najbliższych.

Ku przestrodze.

Życie Sary nie różniło się zbytnio niczym od życia, jakie wiodły jej rówieśniczki. Chodziła do szkoły, kina, kawiarni; spotykała się z przyjaciółmi. Miała swoje pasje i marzenia.
Jak każda nastolatka, czasem pokłóciła się z mamą lub tatą i wypaliła ukradkowego papierosa.

Czy były to jednak przewinienia na miarę tego, co ją spotkało...?

Pewnego dnia Sara zostaje zmuszona,...

Rodzice Sarah chcieli dla niej jak najlepiej-najlepsze wykształcenie, szkoła, która pomoże jej wyjść na prostą i wykształci w głębokiej wierze w Boga. To dlatego wysłali ją do Tadford. Nie spodziewali się jednak, że tym krokiem przekreślają wiele lat jej życia.
Tadford okazało się miejscem, gdzie jej poczynania były w najdrobniejszym szczególe pod ścisłą kontrolą. Miejscem, gdzie wymierzano kary cielesne za niezjedzenie do końca posiłku. Miejscem, gdzie człowiek tracił całą pewność siebie i poddawany był praniu mózgu. Miejscem, które było sektą...
Książka jest autobiografią, w której autorka opowiada o swoich losach w Tadford oraz o tym, jak wyrwała się ze szponów sekty. Napisana jest bardzo przyjemnym językiem. Praktycznie nie ma tam dialogów. Czytając ma się wrażenie, że historię opowiada Wam koleżanka. Gorąco polecam!

Rodzice Sarah chcieli dla niej jak najlepiej-najlepsze wykształcenie, szkoła, która pomoże jej wyjść na prostą i wykształci w głębokiej wierze w Boga. To dlatego wysłali ją do Tadford. Nie spodziewali się jednak, że tym krokiem przekreślają wiele lat jej życia.
Tadford okazało się miejscem, gdzie jej poczynania były w najdrobniejszym szczególe pod ścisłą kontrolą. Miejscem,...

Książka, która porusza, zmusza do myślenia, do uświadomienia sobie jak wielki wpływ na nas może mieć osoba trzecia.
Historia zbuntowanej nastolatki, która trafia pod opiekę do sekty, która przez lata została pozbawiona możliwości decydowania o samej sobie, w późniejszym czasie także o swoich dzieciach.
Na szczęście w pewnym momencie otrząsa się i zaczyna walczyć o zmiany, o możliwość wyrwania się, z tego hermetycznego środowiska.

Książka, która porusza, zmusza do myślenia, do uświadomienia sobie jak wielki wpływ na nas może mieć osoba trzecia.
Historia zbuntowanej nastolatki, która trafia pod opiekę do sekty, która przez lata została pozbawiona możliwości decydowania o samej sobie, w późniejszym czasie także o swoich dzieciach.
Na szczęście w pewnym momencie otrząsa się i zaczyna walczyć o zmiany, o...

Prawdziwa historia która może spotkać każdego z nas. Wstrząsająca ale bardzo pomocna w trzeźwym ocenianiu tego co wokół nas się dzieje. Pokazuje jak bardzo trzeba być czujnym w kontaktach z nowo poznanymi ludźmi. Polecam.

Prawdziwa historia która może spotkać każdego z nas. Wstrząsająca ale bardzo pomocna w trzeźwym ocenianiu tego co wokół nas się dzieje. Pokazuje jak bardzo trzeba być czujnym w kontaktach z nowo poznanymi ludźmi. Polecam.

Mało się mówi i pisze jednak o sektach. Gdzieś co jakiś czas tylko jakieś informacje się pojawiają. Sarah opisuje nam swoje życie w sekcie. Nie planowała tego, a kto planuje? Rodzice posłali ją do szkoły należącej do kościoła i dalej już sekta sama zadbała, aby dziewczynka z nimi pozostała. Sekta nie śpi, sekta patrzy. Widzą wszystko i mają ogromną ilość sposobów aby zrobić ci pranie mózgu. Na szczęście Sarah dla swoich dzieci pomału budzi się z letargu, w którym była. Dociera do niej, że jest niewolnicą. Pora uciekać z dziećmi. Dla męża najważniejszy jest kościół.
Książkę szybko się czyta, czytamy jak ciężko było podejmować decyzję Sarah o własnym życiu. Brak silnej woli przez ciągłą manipulację. Czy Sarah będzie na tyle silna aby przetrwać ?

Mało się mówi i pisze jednak o sektach. Gdzieś co jakiś czas tylko jakieś informacje się pojawiają. Sarah opisuje nam swoje życie w sekcie. Nie planowała tego, a kto planuje? Rodzice posłali ją do szkoły należącej do kościoła i dalej już sekta sama zadbała, aby dziewczynka z nimi pozostała. Sekta nie śpi, sekta patrzy. Widzą wszystko i mają ogromną ilość sposobów aby zrobić...

Siedząc na kanapie jako obserwator, wydaje nam się , że żadna kobieta nie powinna dać sobą pomiatać, uciekać jak najdalej od swojego kata i nigdy nie pozwolić by dziecko czuła strach przed drugim rodzicem. Ale jak by było z tej drugiej strony? Główna bohaterka zapętliła się pomiędzy dobrem a złem. Na moment straciła świadomość, gdy struktura sekty wniknęła w życie małżeńskie i jej dom. Na szczęście powoli otwiera oczy... Książkę oceniam jako dobrą +, bo jest ciekawa, natomiast troszkę irytowało mnie zachowanie bohaterki, która pozwoliła, by jej dzieci ucierpiały na ślepej wierze ojca i jej posłuszeństwem względem wiary kościoła.

Siedząc na kanapie jako obserwator, wydaje nam się , że żadna kobieta nie powinna dać sobą pomiatać, uciekać jak najdalej od swojego kata i nigdy nie pozwolić by dziecko czuła strach przed drugim rodzicem. Ale jak by było z tej drugiej strony? Główna bohaterka zapętliła się pomiędzy dobrem a złem. Na moment straciła świadomość, gdy struktura sekty wniknęła w życie...

Podczas czytania książki rosło we mnie zdenerwowanie wraz z kolejną kartką. Nie mogłam uwierzyć jak można być tak zaślepionych przez osoby podające się za wierzących i pozwalać na wyrządzanie na krzywdę dzieciom i bliskim. Podoba mi się, że Sara postanowiła wziąc sprawy w swoje ręce
i uwolnić siebie i dzieci z ramion sekty jednak irytowało mnie to, że cała sytuacja trwała tak długo a rodzina nie starała się w tym pomóc.

Podczas czytania książki rosło we mnie zdenerwowanie wraz z kolejną kartką. Nie mogłam uwierzyć jak można być tak zaślepionych przez osoby podające się za wierzących i pozwalać na wyrządzanie na krzywdę dzieciom i bliskim. Podoba mi się, że Sara postanowiła wziąc sprawy w swoje ręce
i uwolnić siebie i dzieci z ramion sekty jednak irytowało mnie to, że cała sytuacja trwała...

Właściwie niewiele mam do powiedzenia, a raczej napisania o tej książce, bo moim zdaniem była najzwyczajniej w świecie poniżej przeciętnej. Momentami po prostu wiało nudą...

Historia zapowiadała się ciekawie... nieposłuszna nastolatka, sprawiająca rodzicom same problemy, czyli typowa buntowniczka zostaje wysłana w ramach "resocjalizacji" do przykościelnej szkoły- Tadford Charsmatic Chuch. Oczywiście rodzice wysłali tam swoją córkę, żeby nabrała pokory i nauczyła się podstawowych wartości w życiu.

Niestety nie zdawali sobie sprawy, że tą decyzją zniszczą jej życie... Sarah trafiła do miejsca, w którym lista zasad jest bardzo długa, a jej nieprzestrzeganie - surowo karane! ....

więcej na www.molewksiazkach.pl

Właściwie niewiele mam do powiedzenia, a raczej napisania o tej książce, bo moim zdaniem była najzwyczajniej w świecie poniżej przeciętnej. Momentami po prostu wiało nudą...

Historia zapowiadała się ciekawie... nieposłuszna nastolatka, sprawiająca rodzicom same problemy, czyli typowa buntowniczka zostaje wysłana w ramach "resocjalizacji" do przykościelnej szkoły- Tadford...

„Nie wiem kiedy dokładnie przestałam słuchać swojego wewnętrznego głosu i zaczęłam się podporządkowywać, ale mniej więcej od tego czasu moim zachowaniem zaczął w coraz większym stopniu powodować strach.”*

rowniez mam mieszane uczucia wobec tej ksiazki.zachowania i zwyczaje panujace w tej sekcie nijak sie maja do chrzescijanskich wartosci jka jest milosc dobro i dawanie dobrego przykladu.zamknieta wbrew wlasnej woli czula sie przytłoczona narzuconymi jej wartosciami.sprawialy one ciagle trudnosc oraz niszczyły psychike jej dzieci,podziwiam ja za odwage w ucieczce i sile przebicia ku lepszemu zyciu.juz sama szkola tadford budzial moje oburzenie,klamstwa i przekrety I.Blacka.niestety psychologia tłumu ma znaczacy wplyw nie wazne ze robi sie cos bezmyslnie na pamiec lub slepo wierzy w dogmaty.bo tak jest i już lub owiane wielka tajemnica.wiara powinna sluzyc pozytywnie w zyciu czlowieka,a on majac wolną wolę ktora ofiarował Bog umowliwia wybór miedzy dobrem a zlem miedzy tym co nas czyni lepszymi bardziej swiadomymi niz ladowaniem pieniedzy w przywodców religijnych.Powodujac zubozenie i straty zarowno materialne jak i psychiczny terror.A przeciez wiara powinna napedzac pozytywnie do zycia,dawac nadzieje a nie straszyc pieklem lub niebem..nie wszystko co narzucaja rodzice dla dobra dzieci ma na nie dobry wpływ,nagminne celebrowanie ,rytuały, magiczne uzdrawianie nijak sie ma do wiezi z Bogiem.Wnioski nasuwaja sie same.

„Nie wiem kiedy dokładnie przestałam słuchać swojego wewnętrznego głosu i zaczęłam się podporządkowywać, ale mniej więcej od tego czasu moim zachowaniem zaczął w coraz większym stopniu powodować strach.”*

rowniez mam mieszane uczucia wobec tej ksiazki.zachowania i zwyczaje panujace w tej sekcie nijak sie maja do chrzescijanskich wartosci jka jest milosc dobro i dawanie...