Książka „Wojna, pokój i bogowie w starożytnym Rzymie” rozpada się w istocie na cztery związane z tytułowym tematem rozdziały. Pierwszy poświęcony jest zagadnieniu wojny i pokoju w dziele Liwiusza, drugi dotyczy charyzmatycznych wodzów, trzeci omawia rytuały związane z wojną i pokojem, czwarty wreszcie przedstawia historyczno-literacki zarys dziejów pojęcia Pax w kulturze rzymskiej. Wszystkie cztery elementy składowe stanowią kontynuację wcześniejszych badań Autora skupionych na historiografii i poezji złotego i srebrnego okresu literatury łacińskiej. Jak zwykle miejsce szczególne zajmują Liwiusz i Wergiliusz, ale cytowani są też inni dziejopisowie (Salustiusz, Tacyt) oraz poeci (Horacy, Tibullus, Lukan).

Książka, może nieco wbrew tytułowi, ma charakter zdecydowanie filologiczny, elementu religioznawczego jest w niej naprawdę niewiele. Autor postawił na dokładną analizę fragmentów literackich, które przytacza w niezwykle obszernym wyborze. W ostatnim, czwartym rozdziale pracy dużą rolę odgrywają też zabytki archeologiczne: szczególnie częste są odwołania do słynnej Ara Pacis. Wadą książki jest nadmierna ilość cytatów z innych opracowań oraz z tekstów łacińskich. Co się tyczy tych ostatnich, zastanawia pewna niekonsekwencja w ich cytowaniu: niektóre są przełożone, niektóre sparafrazowane, niektóre zostawione tylko w oryginale. Odniosłem też wrażenie, że całości brak jakiejś wyrazistej konkluzji, która spajałaby poszczególne rozdziały. Mimo to niniejsze opracowanie z pewnością spodoba się czytelnikom, których interesuje problematyka wojny i jej związki z religią.

Tomasz Babnis

Książka „Wojna, pokój i bogowie w starożytnym Rzymie” rozpada się w istocie na cztery związane z tytułowym tematem rozdziały. Pierwszy poświęcony jest zagadnieniu wojny i pokoju w dziele Liwiusza, drugi dotyczy charyzmatycznych wodzów, trzeci omawia rytuały związane z wojną i pokojem, czwarty wreszcie przedstawia historyczno-literacki zarys dziejów pojęcia Pax w kulturze...