David R. Olson (ur. 1935),emerytowany profesor Ontario Institute for Studies in Education na Uniwersytecie w Toronto, teoretyk piśmienności, kontynuator myśli Jacka Goody'ego i Waltera J. Onga, łączący w swoich pracach perspektywy antropologii, psychologii poznawczej i rozwojowej, teorii edukacji, a także historii piśmienności. Poza Papierowym światem (1996) autor przełomowej rozprawy From Utterance to Text: The Bias of Language in Speech and Writing (1977),a także książek: Psychological Theory and Educational Reform: How School Remakes Mind and Society (2003),Jerome Bruner: Cognitive Revolution in Educational Theory (2007); inicjator, współredaktor i współautor wielu doniosłych tomów zbiorowych, z których najważniejsze to: Developing Theories of Mind (1990),Literacy and Orality (1991),Modes of Thought: Explorations in Culture and Cognition (1996),The Making of Literate Societies (2001),Literacy, Narrative and Culture (2002),The Cambridge Handbook of Literacy (2009).

Papierowy świat przynosi krytyczne ujęcie dotychczasowych rozpoznań istoty pisma i jego wpływu nie tylko na procesy komunikacji, ale również na funkcje wypowiedzi pisemnych i powiązane z nimi funkcje poznawcze. Podważa rozpowszechnione mity na ten temat, ukazując w historycznym przekroju kolejne fazy rozwoju pisma i jego zdolności do reprezentowania zarówno samego języka, jak i rzeczywistości pozajęzykowej. Przekonująco dowodzi, że ukształtowanie się tekstu jako dyskursu autonomicznego, choć było stosunkowo późnym osiągnięciem kultury zachodniej, miało decydujący wpływ na wyłonienie się swoistych dla tej kultury narzędzi intelektualnych, które stały się podstawą myślenia teoretycznego i naukowego. Książka jest świadectwem zdolności psychologii poznawczej, zorientowanej historycznie i kulturowo, do rekonstruowania genealogii tożsamości zachodniej, która jedno ze swoich źródeł znajduje w rozwiniętej historycznie piśmienności.
*
"W Papierowym świecie David R. Olson wniósł na tyle istotny wkład do klasycznej teorii piśmienności, że został włączony, jako , do , grupującej część twórców tej teorii. Całkowicie zasłużenie. Nie przekreślając jej dorobku, wprowadził do niej nowe elementy, skłaniające do reinterpretacji dotychczasowych ustaleń. Śledząc proces rozwijania się środków pozwalających na wyrażanie w samym tekście intencji jego autora, wcześniej sygnalizowanej przez kontekst wypowiedzi, rzuca Olson nowe światło na genezę nowożytnej koncepcji podmiotu refleksyjnego, który rozpoznając intencje uobecnione w tekście, zyskuje zwrotnie świadomość swojej subiektywności. , właśnie dzięki temu, że pozaempiryczny, , szeleszczący papierem, może dostarczyć oparcia dla wydobytego na jaw, lecz kruchego i niepewnego siebie, świata wewnętrznego jednostki".
Grzegorz Godlewski