Ciekawie opowiedziana historia pobytu Półki na Kubie pod rządami Fotela Castro!

Ciekawie opowiedziana historia pobytu Półki na Kubie pod rządami Fotela Castro!

Dla turysty Kuba to przede wszystkim rajskie plaże, turkusowe morze, tequila, palmy i Fidel Castro. Dla Agnieszki Buda- Rodriguez Kuba to dom. Dlatego autorka nie pisze o atrakcjach turystycznych czy polityce. Opowiada ze swojej perspektywy o codziennym życiu na wyspie. Skupia się na swoich przeżyciach pokazując, jak rewolucja i obecny system polityczny wpłynęły i nadal wpływają na Kubańczyków. A że przyszło jej tam żyć i pracować za rządów Fidela Castro to czasem jest śmiesznie, często szokująco. Po lekturze dalekiej pięknej wyspy czytelnik pozna to mniej upudrowane oblicze rajskiej Kuby.

Dla turysty Kuba to przede wszystkim rajskie plaże, turkusowe morze, tequila, palmy i Fidel Castro. Dla Agnieszki Buda- Rodriguez Kuba to dom. Dlatego autorka nie pisze o atrakcjach turystycznych czy polityce. Opowiada ze swojej perspektywy o codziennym życiu na wyspie. Skupia się na swoich przeżyciach pokazując, jak rewolucja i obecny system polityczny wpłynęły i nadal...

Piękna Kuba, słaba książka

Piękna Kuba, słaba książka

Reportaż napisany z pasją, wielkim zaangażowaniem, z dużą dozą osobistych przeżyć i doświadczeń autorki, dla której ponad dwudziestoletni pobyt na Kubie był najlepszym - jak sama podkreśla- etapem w jej życiu. Przystępny język, ciekawe informacje na temat kubańskich zakamarków połączone z realnym życiem na wyspie, historie pisane z nutką humoru, niekiedy z nutką przygnębienia, co pozwoliło mi zagłębić się w prawdziwy (nie zawsze kolorowy) świat Kuby.

Reportaż napisany z pasją, wielkim zaangażowaniem, z dużą dozą osobistych przeżyć i doświadczeń autorki, dla której ponad dwudziestoletni pobyt na Kubie był najlepszym - jak sama podkreśla- etapem w jej życiu. Przystępny język, ciekawe informacje na temat kubańskich zakamarków połączone z realnym życiem na wyspie, historie pisane z nutką humoru, niekiedy z nutką...

Mam wrażenie, że obraz Kuby przekazany nam w tej bardzo osobistej książce jest delikatnie rzecz ujmując, mało obiektywny. A jest taki, bo wyraźnie skażony bolesną nostalgią autorki za miejscem, gdzie upłynęły jej najpiękniejsze lata młodości i dokąd teraz nie ma już dla niej drogi powrotu. Na Kubie kochała, wychowywała córkę, miała wspaniałych przyjaciół, bawiła się, wypoczywała w pięknych miejscach i długie lata wykonywała pracę którą bardzo lubiła. A była to praca tłumaczki. To dzięki niej często wyjeżdżała za granicę, skąd przywoziła wszystko to czego na Kubie nie mógł uświadczyć za kubańskie peso jej przeciętny mieszkaniec. Dzięki temu znała kubańską biedę tylko z obserwacji, a to jednak nie to samo co na własnej skórze. Nie można zatem mieć pretensji do autorki o taki emocjonalny obraz Kuby i jej tęsknotę za powrotem na nią. Tak czy siak, książkę czytałam z dużą ciekawością, ale np. mojemu ślubnemu odradziłam, bo byłam pewna, że by się zanudził. Nie zainteresowały by go liczne, niektóre skądinąd ciekawe, życiowe perypetie kubańskich przyjaciół autorki, takie bardziej plotkarskie i w przewadze mogące wydarzyć się gdziekolwiek na świecie. Natomiast wiedzy o życiu przeciętego Kubańczyka jest w książce niewiele. Na przykład nie uświadczymy informacji o funkcjonowaniu służby zdrowia, o szkolnictwie, dostępie do wyższego wykształcenia,do kultury, do książek. Nie ma też informacji o sławnych,kontrolujących każdą sferę życia Kubańczyka, tzw. komitetach obrony rewolucji.
Ale rozumiem nostalgię autorki za minioną młodością i tęsknotę za piękną wyspą Kubą, bo bardzo emocjonalnie i przekonująco to w książce opisała. I za to ocenię książkę wysoko.
Ps. Po zastanowieniu, zmieniłabym tytuł książki bo taki jak jest może rozbudzać inne oczekiwania co do jej treści i wprowadzać w błąd.

Mam wrażenie, że obraz Kuby przekazany nam w tej bardzo osobistej książce jest delikatnie rzecz ujmując, mało obiektywny. A jest taki, bo wyraźnie skażony bolesną nostalgią autorki za miejscem, gdzie upłynęły jej najpiękniejsze lata młodości i dokąd teraz nie ma już dla niej drogi powrotu. Na Kubie kochała, wychowywała córkę, miała wspaniałych przyjaciół, bawiła się,...

Niestety rozczarowanie. Jeżeli ktoś pragnie dowiedzieć się czegoś o Kubie, to prawdopodobnie odczuje niedosyt. Mało informacji o wyspie, dużo wylewności i prywaty.

Niestety rozczarowanie. Jeżeli ktoś pragnie dowiedzieć się czegoś o Kubie, to prawdopodobnie odczuje niedosyt. Mało informacji o wyspie, dużo wylewności i prywaty.

Książka przedstawia Kubę taką, jaką jest w rzeczywistości – bez upiększania, ale też bez zbytniego demonizowania. Nie jest to ani reportaż, ani literatura podróżnicza, a raczej opis życia autorki po przeprowadzce na wyspę. Może właśnie przez fakt, że książka jest pisana przez kogoś z wewnątrz, kto jednocześnie jest z zewnątrz i ma odpowiedni dystans, czyta się ją z ogromnym zaciekawieniem. To kopalnia wiedzy o Kubie, o jej mieszkańcach i ich życiu. Obowiązkowa lektura dla wszystkich, którym – tak jak mi – marzy się podróż na tę wyspę.

Książka przedstawia Kubę taką, jaką jest w rzeczywistości – bez upiększania, ale też bez zbytniego demonizowania. Nie jest to ani reportaż, ani literatura podróżnicza, a raczej opis życia autorki po przeprowadzce na wyspę. Może właśnie przez fakt, że książka jest pisana przez kogoś z wewnątrz, kto jednocześnie jest z zewnątrz i ma odpowiedni dystans, czyta się ją z ogromnym...

Książka moim zdaniem nie jest książką podróżniczą bardziej autobiografią, liczyłem na więcej Kuby i informacji o sytuacji, życiu codziennym szarych obywateli, o ich troskach itp. opisanej przez osobę która żyła tam przez ponad 20lat i tego mi tutaj trochę zabrakło.
Mimo że miałem inne oczekiwania względem tej książki to generalnie mnie nie rozczarowała, jest ciekawa, napisana barwnym językiem, z dużą dozą humoru momentami jednak wpadającą w patos i zbyt dużą ilość samozachwytu autorki

Książka moim zdaniem nie jest książką podróżniczą bardziej autobiografią, liczyłem na więcej Kuby i informacji o sytuacji, życiu codziennym szarych obywateli, o ich troskach itp. opisanej przez osobę która żyła tam przez ponad 20lat i tego mi tutaj trochę zabrakło.
Mimo że miałem inne oczekiwania względem tej książki to generalnie mnie nie rozczarowała, jest ciekawa,...

Piękna i smutna, prawdziwa, kolorowa w swojej rozmaitości. Mam nadzieję,że zdążę ją odwiedzić zanim się zmieni w "inną". Polecam

Piękna i smutna, prawdziwa, kolorowa w swojej rozmaitości. Mam nadzieję,że zdążę ją odwiedzić zanim się zmieni w "inną". Polecam

Mam mieszane odczucia. Po pierwsze to nie jest typowa książka podróżnicza a raczej wspomnienia autorki z wieloletniego pobytu na Kubie. Po drugie zbyt dużo jest opisów relacji rodzinnych i towarzyskich, sporo imion i nazwisko osób które występują w książce raz, co w mojej ocenie jest zbędne i czyni przekaz nieczytelnym. Widać, że autorka darzy Kubę wielkim uczuciem i czytelnik czuje tą tęsknotę ale czasami książka się dłużyła i była nudnawa. Oczywiście można poznać życie codzienne mieszkańców wyspy, ich problemy i sposoby radzenia sobie z nimi a przede wszystkim poznajemy to co Fidel Castro zrobił z tą piękną wyspą. Cóż komunizm jest wszędzie taki sam, czyli niszczy kraj. Generalnie ta pozycja nie trafia do końca do mnie, za mało Kuby a za dużo autorki.

Mam mieszane odczucia. Po pierwsze to nie jest typowa książka podróżnicza a raczej wspomnienia autorki z wieloletniego pobytu na Kubie. Po drugie zbyt dużo jest opisów relacji rodzinnych i towarzyskich, sporo imion i nazwisko osób które występują w książce raz, co w mojej ocenie jest zbędne i czyni przekaz nieczytelnym. Widać, że autorka darzy Kubę wielkim uczuciem i...