O sprawie Gorgonowej, która wydarzyła się w latach trzydziestych ubiegłego wieku, prawie wszyscy słyszeliśmy, powstał nawet film inspirowany okolicznościami procesu Gorgonowej.
Kamil Janicki w swojej książce opisuje inne podobne, dramatyczne sytuacje z tamtego okresu, są to makabryczne wydarzenia, które miały swój finał w sądzie i były szeroko komentowane przez ówczesną prasę. Oczywiście, jak to u p. Janickiego, bohaterkami są kobiety, tu akurat te, które dopuściły się przestępstw, takich jak morderstwo, sutenerstwo albo szantaż.
Autor opisuje dokonane zbrodnie opierając się na faktach, przedstawia dokładnie bohaterów, zarówno zbrodniarkę, jak i ofiarę, ich powiązania w życiu prywatnym, przytacza artykuły z gazet opisujące przestępstwo oraz przebieg rozprawy sądowej.
Książka dosyć ciekawa, warta polecenia.

O sprawie Gorgonowej, która wydarzyła się w latach trzydziestych ubiegłego wieku, prawie wszyscy słyszeliśmy, powstał nawet film inspirowany okolicznościami procesu Gorgonowej.
Kamil Janicki w swojej książce opisuje inne podobne, dramatyczne sytuacje z tamtego okresu, są to makabryczne wydarzenia, które miały swój finał w sądzie i były szeroko komentowane przez ówczesną...

Bardzo lubię książki Pana Janickiego. Widać na każdej stronie jak dużo pracy w nie wkłada . Tutaj wątek ekonomiczny jest lekko nudnawy dla mnie więc niektóre fragmenty czytałam po lepkach

Bardzo lubię książki Pana Janickiego. Widać na każdej stronie jak dużo pracy w nie wkłada . Tutaj wątek ekonomiczny jest lekko nudnawy dla mnie więc niektóre fragmenty czytałam po lepkach

Ta była fajna, ciekawa, intrygująca.

Ta była fajna, ciekawa, intrygująca.

Każdą z historii czytało mi się jak dobry kryminał. Zatrważające, gdy pomyślę o tym, że mimo wszystko jest to literatura faktu, ale równocześnie pochlebiające dla autora, ponieważ książkę z ogromnym zainteresowaniem przeczytałam w dwa dni. Podoba mi się, że czytelnik jest stopniowo wprowadzany w każdą ze spraw w taki sposób, że własna opinia wyrabia się już na początku historii i zmienia (lub nie) wraz z poznawaniem poszczególnych faktów. Fabularyzowane opisy - jak najbardziej na plus. Zabrakło mi zakończenia, może jakiegoś chociaż krótkiego komentarza od autora i przez to poczułam niedosyt.

Każdą z historii czytało mi się jak dobry kryminał. Zatrważające, gdy pomyślę o tym, że mimo wszystko jest to literatura faktu, ale równocześnie pochlebiające dla autora, ponieważ książkę z ogromnym zainteresowaniem przeczytałam w dwa dni. Podoba mi się, że czytelnik jest stopniowo wprowadzany w każdą ze spraw w taki sposób, że własna opinia wyrabia się już na początku...

"Źródła historyczne pozwalają odtwarzać uporządkowane chronologicznie fakty, nie dają jednak możliwości wiernego zrekonstruowania myśli, uczuć i inwencji osób żyjących przed dziesiątkami lub setkami lat. Te ostatnie można sobie tylko wyobrażać w oparciu o dostępne materiały." (str.377)

Autor przedstawił w oparciu o bogaty materiał źródłowy historie siedmiu kobiet, które stały się sławne w czasie II Rzeczpospolitej przez ich niecne postępki. Ich losy śledziła cała Polska, a sale sądowe wypełnione były po brzegi. Pochodziły przeważnie z bogatych domów, miały wszystko co potrzebne człowiekowi do egzystencji, a jednak jeszcze było im mało. Cechowała ich chciwość, egoizm, zakłamanie, obsesyjna chęć posiadania więcej. Ich związki nie były szczęśliwe i uważały, że dobra materialne im to zrekompensują.

Listę "sławnych" kobiet otwiera Rita Gordon, której przypisywano morderstwo córki architekta lwowskiego i ta sprawa była największą medialną sensacją XX-lecia międzywojennego. Sprawa nie schodziła z wokandy przez długie lata. Powstawały książki, nakręcono film o tragicznych wydarzeniach rozegranych 30 grudnia 1931 roku.
Do tej pory zbrodnie kobiece pomijano milczeniem. Po tej aferze kobiety popełniające czyny przestępcze znalazły się w centrum medialnym. Nagminnie je ujawniano. Skupiono się na psychice kobiet, emocjonalnym podłożu zbrodni, doszukując się korzeni w sferze seksualnej. Stworzono profil współczesnych morderczyń i przestępczyń. Próbowano udowodnić, że wzrastająca ilość kobiecych przestępstw związana jest z emancypacją kobiet.

Wśród morderczyń była potomkini znamienitego rodu arystokratycznego, nimfomanka. Po nieudanym pierwszym małżeństwie jej drugi związek był grą pozorów, w którym każdy chciał ugrać coś dla siebie. Kiedy prawda wychodzi na jaw zaczyna się koszmar. To mąż swoim zachowaniem i postępowaniem doprowadził do determinacji swoją narzeczoną i do tragicznego finału. Opinia publiczna była podzielona co do winy oskarżonej, różnie też był oceniany wyrok sądu. Mamy też okazję śledzić jak funkcjonował wymiar sprawiedliwości w tamtych czasach oparty na przestarzałych kodeksach.
Inną morderczynią była samotna matka, która zamordowała swoją nastoletnią córkę. Tutaj kluczem do morderstwa była samotność. Liczni kochankowie nie byli zainteresowani ożenkiem z kobietą z dzieckiem, a ona potrzebowała czułości i towarzystwa. Kolejną morderczynią jest siostra czarna owca w rodzinie, prowadząca hulaszczy tryb życia, wydająca pieniądze lekką ręką. W tym przypadku chodziło o przejęcie spadku.

Teraz kolej na szantażystki. Pierwszą z nich jest poznanianka wysyłająca listy z żądaniem okupu za rzekome czyny seksualne do wysoko postawionych obywateli. Anonimy jako narzędzie zemsty były bardzo popularne w okresie międzywojennym. Ich skala była tak duża, że zaczęły ukazywać się poradniki dla pokrzywdzonych. Wymiar sprawiedliwości był przestarzały i wiele przestępstw nie miało w nim odnośnika. Tak też było w tym przypadku. Oskarżona jawnie z niego dworowała, co rusz zmieniając zeznania.
Inna szantażystka wykorzystująca stanowisko brata i męża oskarżona została o pobieranie łapówek w zamian za załatwianie intratnych posad i interesów. Była kobietą, której nie zadowalał obecny stan posiadania. Chciała coraz więcej, dług gonił dług, aż skończyło się to bankructwem. Uważana była za największą aferzystkę niepodległej Polski. Jej pośredniczką i prawą ręką była wpływowa Żydówka. Przedsiębiorcza i inteligentna szybko rozwinęła siatkę współpracowników. Widząc nieporadność i słabą skuteczność szefowej wzięła sprawy w swoje ręce.

Korowód przestępczyń zamyka przykładna żona i matka prowadząca przybytek rozpusty. Po odzyskaniu niepodległości dokonała się rewolucja obyczajowa i seksualna. Zmieniła się moda, opadły sztywne konwenanse. Kobiety wyszły z gospodarstwa domowego angażując się w życie zawodowe, kulturalne i publiczne. Dominowała hipokryzja. Rola mężczyzn w każdej dziedzinie została zachwiana.

Śledzimy procesy wszystkich winnych wywołujące większe lub mniejsze emocje. W każdym przypadku badano stan umysłowy oskarżonych i tym kierowano się przy wydawaniu wyroków. U każdej diagnozowano lub starano się wskazać ,że podłożem ich działania były choroby psychiczne. Same oskarżone wprowadzały się w ten stan by uniknąć odpowiedzialności.
Bardzo ciekawa i interesująca lektura.

"Źródła historyczne pozwalają odtwarzać uporządkowane chronologicznie fakty, nie dają jednak możliwości wiernego zrekonstruowania myśli, uczuć i inwencji osób żyjących przed dziesiątkami lub setkami lat. Te ostatnie można sobie tylko wyobrażać w oparciu o dostępne materiały." (str.377)

Autor przedstawił w oparciu o bogaty materiał źródłowy historie siedmiu kobiet, które...

400 stronicowe studium poświęcone zdemoralizowanym kobietom, które nie zawahały się ani przez moment przed popełnieniem czynów przestępczych. Były wśród nich: dzieciobójczynie, oszustki, morderczynie, szantażystki.

''Upadłe damy II RP" to bardzo dobra książka zawierająca multum faktów. napisana w przystępny sposób. Wraz z Kamilem Janickim przyglądamy się elitom i ich życiu w przedwojennej Polsce.

Autor w zdecydowany sposób charakteryzuje swoje bohaterki, zwinnie posługuje się piórem. Dygresje nie przesłaniają zasadniczej części obrazu.

400 stronicowe studium poświęcone zdemoralizowanym kobietom, które nie zawahały się ani przez moment przed popełnieniem czynów przestępczych. Były wśród nich: dzieciobójczynie, oszustki, morderczynie, szantażystki.

''Upadłe damy II RP" to bardzo dobra książka zawierająca multum faktów. napisana w przystępny sposób. Wraz z Kamilem Janickim przyglądamy się elitom i ich życiu...

Świetna książka dla fanów tematyki kryminalnej ale na faktach. Autor "odwalił kawał dobrej roboty" bo sprawy są sprzed prawie stu lat, więc źródeł pewnie nie było zbyt wiele. Wieda, że opierał się głównie na materiałach prasowych. Polecam gorąco. :)

Świetna książka dla fanów tematyki kryminalnej ale na faktach. Autor "odwalił kawał dobrej roboty" bo sprawy są sprzed prawie stu lat, więc źródeł pewnie nie było zbyt wiele. Wieda, że opierał się głównie na materiałach prasowych. Polecam gorąco. :)

Kamil Janicki udowadnia, że o historii można pisać ciekawie i w przystępny sposób, przekazując jednocześnie wszystkie najważniejsze fakty. Autorowi udało się uniknąć powtórzeń, świetnie potrafił też operować dygresjami tak, by móc zaznajomić czytelnika z całym tłem opisywanej sprawy nie gubiąc równocześnie wątku głównego. Czytało się to naprawdę świetnie.

Kamil Janicki udowadnia, że o historii można pisać ciekawie i w przystępny sposób, przekazując jednocześnie wszystkie najważniejsze fakty. Autorowi udało się uniknąć powtórzeń, świetnie potrafił też operować dygresjami tak, by móc zaznajomić czytelnika z całym tłem opisywanej sprawy nie gubiąc równocześnie wątku głównego. Czytało się to naprawdę świetnie.

Ciekawa książka, z nieciekawymi historiami ... w niektóre wciągnęłam się bardziej, w niektóre mniej. Dla zainteresowanych historią dwudziestolecia międzywojennego na pewno pozycja godna polecenia, poprawna merytorycznie i obfitująca w mnóstwo ciekawostek.

Ciekawa książka, z nieciekawymi historiami ... w niektóre wciągnęłam się bardziej, w niektóre mniej. Dla zainteresowanych historią dwudziestolecia międzywojennego na pewno pozycja godna polecenia, poprawna merytorycznie i obfitująca w mnóstwo ciekawostek.

Rewelacyjna, napisana bardzo przystępnym językiem i zawierająca wiele faktów.

Rewelacyjna, napisana bardzo przystępnym językiem i zawierająca wiele faktów.