posportowejstronie | 2015-11-05
"Nie ma na Ziemi człowieka, który nie znałby Tenisowej Wielkiej Czwórki"
a ja pierwsze czytam o tej "czwórce" i co?
nie jestem człowiekiem?
wypraszam sobie

posportowejstronie | 2015-11-05
"Nie ma na Ziemi człowieka, który nie znałby Tenisowej Wielkiej Czwórki"
a ja pierwsze czytam o tej "czwórce" i co?
nie jestem człowiekiem?
wypraszam sobie

Książka słabiutka. 2/10 tylko za to, że zmęczyłem ją do końca. Mało faktów z życia tenisisty i nie czuć tych emocji, które towarzyszą turniejom. Najgorsze jednak są opisy emocji bohatera opisywane w 3 osobie liczby pojedynczej. Autor rzeczywiście tak dobrze zna sportowca czy imaginował na ten temat? Nie polecam.

Książka słabiutka. 2/10 tylko za to, że zmęczyłem ją do końca. Mało faktów z życia tenisisty i nie czuć tych emocji, które towarzyszą turniejom. Najgorsze jednak są opisy emocji bohatera opisywane w 3 osobie liczby pojedynczej. Autor rzeczywiście tak dobrze zna sportowca czy imaginował na ten temat? Nie polecam.

Słaba książka z momentami sakramentalnej nudy. Nie czuć atmosfery Wielkiego Szlema. "Open" Agassiego niebo lepsze, podobnie jka biografie Rafy, Federera czy Samprasa. Nie polecam. Sorry.

Słaba książka z momentami sakramentalnej nudy. Nie czuć atmosfery Wielkiego Szlema. "Open" Agassiego niebo lepsze, podobnie jka biografie Rafy, Federera czy Samprasa. Nie polecam. Sorry.

Nie ma na Ziemi człowieka, który nie znałby Tenisowej Wielkiej Czwórki – Rogera Federera, Rafy Nadala, Novaka Djokovicia i Andy’ego Murray’a. Chociaż ten ostatni długo próbował dołączyć do tenisowej elity, jednak po zwycięstwie najpierw w wielkoszlemowym US Open 2012, a potem w Wimbledonie 2013 jego przynależność do Wielkiej Czwórki jest bezdyskusyjna.

Przez kilka sezonów wyśmiewano się ze Szkota, pojawiały się drwiące opinie, że Wielka Czwórka jest tak naprawdę Wielką Trójką i Pół. Andy Murray zwycięstwem na amerykańskich kortach zapisał się jednak w historii złotymi zgłoskami. Po pierwsze wygrywając turniej Wielkiego Szlema, po drugie będąc drugim Brytyjczykiem (pierwszym Szkotem),który wygrał te zawody od 1936 roku. Na szczęście Szkota ominął jeszcze inny powód zapisania się w historii. Nie został pierwszym tenisistą, który miałby na koncie pięć przegranych wielkoszlemowych finałów.

O wygranej, która zapisała się w annałach światowego tenisa, o zwycięstwie, które pozwoliło odmienić tenisowe życie Szkota i o tym jak wreszcie został uznany za prawdziwego Brytyjczyka, można przeczytać w biografii Andy’ego Murray’a napisanej przez Marka Hodgkinsona, a wydanej przez wydawnictwo Bukowy Las.

Książka „Andy Murray. Niezwykła historia” zbudowana jest na wydarzeniu z września 2012, które rozgrywane było na kortach Flushing Meadows. Publikacja opowiada o drodze jaką Andy Murray musiał przejść, aby wygrać US Open. Każdy rozdział to osobna historia, opowiadająca o kolejnym rywalu, który stawał na drodze Szkota do upragnionego trofeum. Trofeum, które wymykało się z rąk... Przed piątym decydującym secie w finałowej z Djokoviciem, Murray wyszedł na siusiu. Szkot stanął przed lustrem i widząc swoje odbicie powiedział: ,,w tym jednym secie daj z siebie wszystko. Nie chcesz przecież zejść z kortu, żałując, że czegoś nie zrobiłeś, Nie zawiedź sam siebie. Walcz!”.

Te ostatnie słowa zapisane w prologu są zachętą do przeczytania niezwykle interesującej drogi do mistrzostwa opisanej przez Hodgkinsona.

Wprawdzie publikacja dotyczy tylko jednego momentu z życia Szkota, śmiało można by rzec, iż zawarta jest w niej tenisowa historia w pigułce. I to nie tylko Murray’a, choć jest to książka o nim, to jest w niej spora dawka informacji o innych osobach. O mamie – Judy, która flirtowała z jednym z rywali Szkota podczas US Open 2012, o trenerze – Ivanie Lendlu, który z kamienną miną powtarzał, że nie pomógłby Andy’emu, gdyby ten przegrał finał po raz piąty, o wybrance życia – Kim Sears, która jest partnerką, „malarką, kierowcą, fryzjerką”, i oczywiście o rywalach z kortu, Federerze, Nadalu czy Djokoviciu.

„Andy Murray. Niezwykła historia” to fascynująca opowieść, z mnóstwem dowcipu i żartu. Okraszona niebywałą szczerością. To nie jest kolejna publikacja wielbiąca bohatera książki. Autor pisze o wadach i zaletach Szkota, jego przywarach i dobrym, wrażliwym sercu. Biografia ukazuje kulisy tenisowej kariery Murray’a, przytaczając fakty na przykład o ciężkich treningach na obozach, podczas których Murray padał na bieżnię i długo leżał z rozłoży nimi ramionami pozostawiając po sobie mokre ślady. Czy zdawaliście sobie sprawę iż, Szkot podczas takiego wysiłku pochłaniał dziennie – 6000 kalorii (to prawie o 4000 kalorii więcej niż normalny człowiek)!

Zaskakujących i zadziwiających momentów było wiele. Jednym z nich był fakt, iż Murray i Djoković mogli występować razem w Pucharze Davisa! Serb zastanawiał się nad przyjęciem brytyjskiego paszportu. Ostatecznie sprawa spełzła na niczym, ale taka reprezentacja Wielkiej Brytanii byłaby nie do pokonania. Jest też rozdział poświęcony życiu prywatnemu tenisisty. O jego miłości do Kim Sears i braku abstynencji seksualnej przed zawodami.

Poniżej kilka cytatów:
„Nie jestem jednym z tych sportowców, którzy przed zawodami zachowują ścisłą abstynencję seksualną. Tenis to nie boks. Pamiętam, że byłemu mistrzowi świata wagi ciężkiej trener zabronił seksu sześć tygodni przed walką. W tenisowym cyklu gramy turniej raz w tygodniu, więc gdyby przyjąć kryteria tego boksera, zawsze musielibyśmy odmawiać”.

„Bałem się, że coś zbiję, a premier uderzał bardzo mocno. (…) Niektóre piłki przelatywały niebezpiecznie blisko niego, lecz pan Cameron wyglądał, jakby wiedział co robi. To było przedziwne doświadczenie. Gdy grałem po raz pierwszym na Wimbledonie, był to dla mnie niezły szok, ale rozgrywać tenisowy mecz pod numerem 10 na Downing Street? Kto by pomyślał?!”

Więcej na mateuszminda.blogspot.com

Nie ma na Ziemi człowieka, który nie znałby Tenisowej Wielkiej Czwórki – Rogera Federera, Rafy Nadala, Novaka Djokovicia i Andy’ego Murray’a. Chociaż ten ostatni długo próbował dołączyć do tenisowej elity, jednak po zwycięstwie najpierw w wielkoszlemowym US Open 2012, a potem w Wimbledonie 2013 jego przynależność do Wielkiej Czwórki jest bezdyskusyjna.

Przez kilka sezonów...

Każdy fan tenisa powinien przeczytać :)

Każdy fan tenisa powinien przeczytać :)