Moje dwie głowy

Swego czasu namiętniej słuchałam Okuniewskiej, o różnych typach (tych wychowywanych przez wilki i tych ze skręconym kręgosłupem) i oto mamy krzyżówkę wszystkich typów - psychofaga. Temat bardzo poważny, bardzo trudny i wyniszczający psychicznie. Jak to się dzieje, że znajduje pożywkę, kolejne zapatrzone w niego ofiary? Autorka robi dokładną analizę psychofaga i siebie, konstrukcji działania i wychodzenia z toksycznej relacji. Robi to w taki sposób, że pomimo powagi tematu, momentami szczerze się uśmiałam. Dzięki!

Swego czasu namiętniej słuchałam Okuniewskiej, o różnych typach (tych wychowywanych przez wilki i tych ze skręconym kręgosłupem) i oto mamy krzyżówkę wszystkich typów - psychofaga. Temat bardzo poważny, bardzo trudny i wyniszczający psychicznie. Jak to się dzieje, że znajduje pożywkę, kolejne zapatrzone w niego ofiary? Autorka robi dokładną analizę psychofaga i siebie,...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Bardzo fajna książka dla osób interesujących się psychologia bądź takich które przeżyły toksyczny związek. Pozwala otworzyć (szeroko) oczy na pewne sprawy. Przy dużym samozaparciu może dać kopa do odejścia od osób, które wyrządzają nam krzywdę

Bardzo fajna książka dla osób interesujących się psychologia bądź takich które przeżyły toksyczny związek. Pozwala otworzyć (szeroko) oczy na pewne sprawy. Przy dużym samozaparciu może dać kopa do odejścia od osób, które wyrządzają nam krzywdę

Pokaż mimo to

Książka początkowo sprawiła mi zawód, bardziej liczyłam na powieść a jest to poradnik,był to jednak zawód pozorny.Daleko jej do typowego dla poradników,suchego języka pełnego fachowego nazewnictwa z którego zwykły śmiertelnik niewiele pojmuje. Napisana świetnie,dowcipnie pomimo ciężkiego tematu.Pozycja konieczna do przeczytania dla każdego kto żył w toksycznym związku a teraz liże rany,zastanawiając się co zrobił źle.Pozwala w łatwy sposób zrozumieć mechanikę związku ,z nie bójmy się tego powiedzieć-psychopatą.Dla tych,którym było dane żyć tylko w szczęśliwym związku,może być nudną i niezrozumiałą teorią, dlatego też uważam że to nie jest książka dla każdego. Autorka wie o czym pisze,czerpiąc nie tylko z wiedzy zdobytej a przede wszystkim z własnych doświadczeń.Pozycja pokrzepiająca, i pozwalająca wyjść z matni negatywnych emocji.Świetna praca,napisana "po ludzku", z wielkim dystansem o który w tej tematyce nie łatwo. Aplauz na stojąco!

Książka początkowo sprawiła mi zawód, bardziej liczyłam na powieść a jest to poradnik,był to jednak zawód pozorny.Daleko jej do typowego dla poradników,suchego języka pełnego fachowego nazewnictwa z którego zwykły śmiertelnik niewiele pojmuje. Napisana świetnie,dowcipnie pomimo ciężkiego tematu.Pozycja konieczna do przeczytania dla każdego kto żył w toksycznym związku a...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Bardzo wartościowa pozycja dla kobiet, które nie potrafią wyzwolić się z krzywdzącej relacji. Kobiet pozostających w psychicznie toksycznym uzależnieniu od partnera, dla uzależnionych oraz zniewolonych emocjonalnie, dla kochających za bardzo, dla silnych kobiet z deficytami miłości w dzieciństwie i wielu innych, które chcą bezgranicznie wierzyć oraz ufać w słowa a nie czyny partnera.
Ta napisana przystępnie a przede wszystkim poparta osobistym przykładem, doświadczeniami, bólem, rozterkami i porażkami książka to swoiste kompendium praktycznej wiedzy o tym, jak poradzić sobie z wewnętrzym rozdraciem. Tytułowe dwie głowy to racjonalność i emocjonalność, które czasami zawodzą, kiedy zachodzi dysonans w odbiorze rzeczywistości. Dysonans spowodowany wpływem na nasze życie osoby emocjonalnie chorej, skrzywionej czy niezrównoważonej psychicznie, czyli tzw. psychofaga.
Autorka bardzo sugestywnie i przekonująco odsłania mechanizmy relacji uzależnieniowej, z całą mocą podkreślając, że każda kobieta może sobie z tym poradzić, jeśli przyzna się do porażki a potem zawalczy o siebie, swoje zdrowie psychiczne i swoją przyszłość.

Bardzo wartościowa pozycja dla kobiet, które nie potrafią wyzwolić się z krzywdzącej relacji. Kobiet pozostających w psychicznie toksycznym uzależnieniu od partnera, dla uzależnionych oraz zniewolonych emocjonalnie, dla kochających za bardzo, dla silnych kobiet z deficytami miłości w dzieciństwie i wielu innych, które chcą bezgranicznie wierzyć oraz ufać w słowa a nie czyny...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Książka subiektywna, napisana przez kobietę doświadczającą przemocy, nie psychologa, ale to jej zaleta. Bo autorka jest osobą inteligentną, która mimo pewnej ułomności emocjonalnej (dała się wmanewrować w toksyczny związek) potrafiła zdobyć niezbędny zasób wiedzy fachowej, co w połączeniu z doświadczeniem życia w związku z człowiekiem o zaburzonej osobowości daje czytelnikowi niezły impuls do działania, wiarę w to, że jednak nie zwariował i dobrą szkołę przetrwania dla wszystkich w takiej sytuacji. Mały minus za uchybienia korektorsko-edytorskie.

Książka subiektywna, napisana przez kobietę doświadczającą przemocy, nie psychologa, ale to jej zaleta. Bo autorka jest osobą inteligentną, która mimo pewnej ułomności emocjonalnej (dała się wmanewrować w toksyczny związek) potrafiła zdobyć niezbędny zasób wiedzy fachowej, co w połączeniu z doświadczeniem życia w związku z człowiekiem o zaburzonej osobowości daje...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Książka tworzy dobrą bazę do rozmyślań, lecz trzeba pamiętać, że jest napisana przez osobę zranioną, patrzącą wyłącznie przez swój pryzmat oraz, która nie jest specjalistą w dziedzinie, o której pisze. Publikacja ta tworzy materiał do rozmyślań i dyskusji, jednakże nie traktowałabym jej jako specjalistycznej porady.

Książka tworzy dobrą bazę do rozmyślań, lecz trzeba pamiętać, że jest napisana przez osobę zranioną, patrzącą wyłącznie przez swój pryzmat oraz, która nie jest specjalistą w dziedzinie, o której pisze. Publikacja ta tworzy materiał do rozmyślań i dyskusji, jednakże nie traktowałabym jej jako specjalistycznej porady.

Pokaż mimo to

Początkowo zapoznałam się z blogiem autorki. Udało mi się kupić tę książkę stacjonarnie w księgarni przy al. Solidarności :-) Czytałam, zakreślałam "pasujące" fragmenty, wyciągałam wnioski. Kompendium wiedzy dla osoby która nie rozumie, dlaczego, jak i kiedy zaczęło dziać się coś takiego. Dziękuję Pani Maju za napisanie tej książki i podzielenie się wiedzą, którą Pani zdobyła, stanowiła ona nieocenioną pomoc w walce o siebie.

Początkowo zapoznałam się z blogiem autorki. Udało mi się kupić tę książkę stacjonarnie w księgarni przy al. Solidarności :-) Czytałam, zakreślałam "pasujące" fragmenty, wyciągałam wnioski. Kompendium wiedzy dla osoby która nie rozumie, dlaczego, jak i kiedy zaczęło dziać się coś takiego. Dziękuję Pani Maju za napisanie tej książki i podzielenie się wiedzą, którą Pani...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

"Moje dwie głowy" , książka napisana przez Maję Friedrich (pseudonim), zrobiła na mnie niebagatelne wrażenie. Trudno określić rodzaj literacki, jakim posłużyła się Maja. W każdym razie jest to rzecz terapeutyczna, zarówno dla autorki jak i dla czytelnika, przede wszystkim rodzaju żeńskiego.

Zdarza się, że w związkach partnerskich czy małżeńskich uwikłamy się w układ z socjopatą (tego się nie da wyleczyć), którego autorka nazywa tutaj psychofagiem - co mi się bardzo podoba. I co wtedy robić. Zacytuję Maję: Z toksycznego związku nie da się WYJŚĆ. Z toksycznego związku się UCIEKA. Cała filozofia polega na tym, żeby UCIEKAĆ DO PRZODU. Koniec cytatu.

Ja, zaliczywszy szpital - uciekłam do przodu.
Czyli według autorki, postąpiłam prawidłowo, aczkolwiek trochę późno, czego skutki odczuwam do dziś - zespół stresu pourazowego.

Książkę Mai Friedrich "Moje dwie głowy" polecam, aczkolwiek nie wpadajmy w paranoję. Nie wszyscy nasi bliscy to psychopaci. W świecie jest tylu wartościowych ludzi, z którymi możemy się związać. Unikajmy, w miarę możliwości psychofagów, zarówno damskich jak i męskich. A jak to zrobić, jak ich rozpoznać lub uwolnić się od nich, tego nauczy nas autorka. Jeszcze raz - polecam.

"Moje dwie głowy" , książka napisana przez Maję Friedrich (pseudonim), zrobiła na mnie niebagatelne wrażenie. Trudno określić rodzaj literacki, jakim posłużyła się Maja. W każdym razie jest to rzecz terapeutyczna, zarówno dla autorki jak i dla czytelnika, przede wszystkim rodzaju żeńskiego.

Zdarza się, że w związkach partnerskich czy małżeńskich uwikłamy się w układ z...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Ta książka pomogła uratować mi życie.

Ta książka pomogła uratować mi życie.

Pokaż mimo to

Ta książka powinna być pozycją obowiązkową w szkole na lekcji przysposobienia do życia w rodzinie (czy na jakiejkolwiek innej)i na kościelnych kursach przedmałżeńskich. Powinny trąbić o niej " telewizje śniadaniowe",żeby kobiety miały szansę o niej usłyszeć, przeczytać ją i na podstawie zawartej w niej skondensowanej wiedzy - napisanej fantastycznym, dowcipnym i dającym "energetycznego kopa" językiem- odróżnić miłość od manipulacji psychofaga. Jeśli nie znasz opisanych w niej zachowań, to masz ogromne szczęście, ale przeczytaj ją, bo może cię uchronić przed kontaktem z osobami zaburzonymi,od których aż się roi w naszym społeczeństwie. Może kiedyś spotkasz zahukaną, nieświadomą tego co się naprawdę dzieje ofiarę i podasz jej pomocną dłoń w postaci tej pozycji, albo przynajmniej zrozumiesz co ona do ciebie mówi i nie będziesz jej krzywdzić radami w stylu : przesadzasz, pomóż mu, dasz radę, uratuj swojego pana, ale przecież masz dzieci itd.
Gorąco polecam!!!

Ta książka powinna być pozycją obowiązkową w szkole na lekcji przysposobienia do życia w rodzinie (czy na jakiejkolwiek innej)i na kościelnych kursach przedmałżeńskich. Powinny trąbić o niej " telewizje śniadaniowe",żeby kobiety miały szansę o niej usłyszeć, przeczytać ją i na podstawie zawartej w niej skondensowanej wiedzy - napisanej fantastycznym, dowcipnym i dającym...

więcej

mniej

Pokaż mimo to