Beznadziejna, nudna, nie dałam rady jej czytać.

Beznadziejna, nudna, nie dałam rady jej czytać.

Kijańska (ur. 1978) wyznaje na okładce: "po prostu kocham pisać". To niech se pisze, tylko po co to publikuje. Jej grafomanię opublikowało wydawnictwo Melanż. Takiej marnej amatorszczyzny dawno nie miałem w ręku, a Państwu, z dwojga złego, wolę polecić harlequiny.
I tak za dużo słów poświeciłem tym bzdetom. Knot czyli chała.

Kijańska (ur. 1978) wyznaje na okładce: "po prostu kocham pisać". To niech se pisze, tylko po co to publikuje. Jej grafomanię opublikowało wydawnictwo Melanż. Takiej marnej amatorszczyzny dawno nie miałem w ręku, a Państwu, z dwojga złego, wolę polecić harlequiny.
I tak za dużo słów poświeciłem tym bzdetom. Knot czyli chała.

Ja przepraszam bardzo, ale to jest jakaś grafomania.
Myślałam, że szybko się to będzie czytało, właściwie samo, ale już dawno żadna książka mnie tak nie zmęczyła. Może to po prostu nie jest mój klimat?
Taki styl dobry jest na krótkie formy, felietony, notki blogowe, ale cała książka okropnie irytująca.
Historia smutna, dla wielbicieli opisów przeżyć wewnętrznych. Nic innego tu nie ma. Przykro mi.

Ja przepraszam bardzo, ale to jest jakaś grafomania.
Myślałam, że szybko się to będzie czytało, właściwie samo, ale już dawno żadna książka mnie tak nie zmęczyła. Może to po prostu nie jest mój klimat?
Taki styl dobry jest na krótkie formy, felietony, notki blogowe, ale cała książka okropnie irytująca.
Historia smutna, dla wielbicieli opisów przeżyć wewnętrznych. Nic innego...

"Nie mam właściwie śmiałości, powiedzieć panu wprost jak bardzo chcę zatracić się w pana oczach. Orzechowe są, prawda – nie widzę z daleka. (...) Taka rozmowa idiotyczna – ja sobie do pana zdjęcia. A pan nie ma o tym pojęcia.”

"NIEWINNA" MARTY KIJAŃSKIEJ " to historia skomplikowanego romansu bez szczęśliwego zakończenia. Poetycka Ballada o zatraconej w miłości kobiecie. Istotą tej książki jest nieustająca rozmowa głównej bohaterki, z samą sobą. Czytelnik obserwuje jej wizje, plany i oczekiwania na kontakt z kochankiem. Widzi, to jej nieustające gonienie za czymś nierealnym. Widzi, jak bardzo główna bohaterka jest zażenowana samą sobą. Nigdy wcześniej nie czytałam książki, aż tak naszpikowanej kobiecymi pragnieniami, jękami z głębi duszy. Na szczęście autorka nie wciąga czytelnika w czarną rozpacz, styl w jakim została napisana książka, pozwala na zdystansowany odbiór.

Być może historia w całości wymyślona, a być może oparta na konkretnym wydarzeniu. Bardzo dużo w tym twórczego pióra, pomysłu literackiego, fantazji a nawet zabawy słowem. Niby historia tragicznie się kończy ale z drugiej strony, przy tej ilości "miłosnej słodyczy", która płynęła żywym strumieniem, od głównej bohaterki, do mocno przecenionego kochanka, to jednak taki koniec, nie zaskakuje. W sumie to całkiem dobrze się to czytało, nie często ludzie piszą książki niemal wierszami. Interesująca pozycja, choć nieco dziwna. A może właśnie to jest w niej największym atutem? Książka jest inna. Charakterystyczna. Piękne rysunki wewnątrz i ciekawe cytaty między wierszami. Ogólnie (nie)zła ballada. On kochał i Ona kochała... ale każdy z nich, zupełnie inaczej. Polecam, mimo tragi-finału. Warto pomyśleć o tym, co warto, a czego nie warto w życiu robić.

http://cbiwk-books.blogspot.com/

"Nie mam właściwie śmiałości, powiedzieć panu wprost jak bardzo chcę zatracić się w pana oczach. Orzechowe są, prawda – nie widzę z daleka. (...) Taka rozmowa idiotyczna – ja sobie do pana zdjęcia. A pan nie ma o tym pojęcia.”

"NIEWINNA" MARTY KIJAŃSKIEJ " to historia skomplikowanego romansu bez szczęśliwego zakończenia. Poetycka Ballada o zatraconej w miłości kobiecie....

Myślałam że książka jest jak każda normalna książka, przecież przy zakupie nie widzę jej treści. Okazuje się że cała książka jest jednym wielkim "przemyśleniem kobiety i mężczyzny, na końcu".
Chodzi mniej więcej no że np. wieczorem jak nie możecie zasnąć to o wszystkim myślicie jakby to było, wymyślacie dialogi, myślicie o kimś itp. to właśnie tak jest pisana książka. Dialogów praktycznie nie ma a jak są to takie bardzo króciutkie i z przyjaciółką lub mamą a z samymi mężczyznami już nie.

"Chce mi się jednocześnie śmiać i płakać. A noc dziś znów będzie czarna, przepastna i samotna.
I świt zupełnie bezradny. Jaki byłby z tobą? Czy istnieją jakieś przymiotniki, które mogą go opisać, taki świt? Czy będzie mi dane je poznać?"

W książce jest niesamowicie dużo słów po przecinku. Czasami nawet ze 10 słów wymieniane po przecinku i tak cały czas. Autorka daje nawet kropki tam gdzie nie trzeba i pisze w dziwnym języku, nie wiem jaki. Można powiedzieć poetycki ale nie dosłownie. Książka ma grube litery i duże więc z pozoru się łatwo czyta ale ja nie mogłam czasami znieść tego lamentu tej kobiety i przewracałam kartki, czasami bezmyślnie nie czytając, wiem popełniam przestępstwo wobec książki, no ale tu się nie da inaczej.

Książka przedstawia po prostu niby z pozoru normalne życie ale pojawia się kochanek i wszystko się zmienia. Spokojnie scen erotycznych nie znajdziecie. W książce jest również dużo cytatów i wierszy.
Jest również dużo obrazków, raczej szkiców jakby nie dokończonych celowo jak i na samej okładce.
Jeśli spodziewacie się happy endu w tej książce to się mylicie. Koniec jest tragiczny i okrutny. Mała odmiana od szczęśliwych historii.

"A ja i tak nieustannie o tobie. Wszystko ma twój smak i zapach, a życie to ty o każdej porze i w każdym miejscu."

Czemu nie napisałam co sądzę o tej książce, uczuciowo? A to dlatego że kompletnie nie mam o niej zdania, nie wiem co o niej powiedzieć. Jako że wcześniej Dorota Terakowska przekonała mnie do literatury polskiej to ta autorka mnie od niej odstraszyła.
O i bym zapomniała cóż za okropność w tej książce. Za dużo przekleństw! Nie po to czytam książki żeby czytać takie rzeczy, które słyszę na co dzień. Chce czegoś mądrego a nie ciągle ku**, pie*** więc autorka się trochę zagalopowała.

Myślałam że książka jest jak każda normalna książka, przecież przy zakupie nie widzę jej treści. Okazuje się że cała książka jest jednym wielkim "przemyśleniem kobiety i mężczyzny, na końcu".
Chodzi mniej więcej no że np. wieczorem jak nie możecie zasnąć to o wszystkim myślicie jakby to było, wymyślacie dialogi, myślicie o kimś itp. to właśnie tak jest pisana książka....

nie lubię romansideł, a już na pewno nie takich jak ten: wzdychanie, narzekanie, erotyki, ochy i achy i kochanie w bólu... dobrze, że chociaż czasem jakiś wiersz był... miało być o dorosłej kobiecie, a było o żałosnej nastolatce.... monotonnie, nudno

nie lubię romansideł, a już na pewno nie takich jak ten: wzdychanie, narzekanie, erotyki, ochy i achy i kochanie w bólu... dobrze, że chociaż czasem jakiś wiersz był... miało być o dorosłej kobiecie, a było o żałosnej nastolatce.... monotonnie, nudno

Cóż, w książce można znaleźć wiele cudownych cytatów i fajną poezję, choć jest to powieść dość dołująca, pokazuje ciekawe spojrzenie na romans z perspektywy kobiety i mężczyzny.
Ogólnie ok, choć trochę za długa...

Cóż, w książce można znaleźć wiele cudownych cytatów i fajną poezję, choć jest to powieść dość dołująca, pokazuje ciekawe spojrzenie na romans z perspektywy kobiety i mężczyzny.
Ogólnie ok, choć trochę za długa...

bardzo lekko się czyta , na pewno coś innego jak 50 twarzy...
ta powieść przynajmniej jest bardziej realistyczna :)
liczyłam na inne zakończenie .....

bardzo lekko się czyta , na pewno coś innego jak 50 twarzy...
ta powieść przynajmniej jest bardziej realistyczna :)
liczyłam na inne zakończenie .....

"... ρᥙstᥲ ρᥙstkι jᥱst tᥲk ρᥙstᥲ, żᥱ ᥒᥲᥕᥱt ρᥙstkι jᥙż ᥒιᥱ mᥲ..."

Książkę dobrze i szybko się czyta, aczkolwiek to nie moje klimaty, według mnie 33-latki nie są aż tak zachwiane emocjonalnie, ale cóż... miłość ma swoje prawa i każdy odczuwa ją na swój sposób.

"... ρᥙstᥲ ρᥙstkι jᥱst tᥲk ρᥙstᥲ, żᥱ ᥒᥲᥕᥱt ρᥙstkι jᥙż ᥒιᥱ mᥲ..."

Książkę dobrze i szybko się czyta, aczkolwiek to nie moje klimaty, według mnie 33-latki nie są aż tak zachwiane emocjonalnie, ale cóż... miłość ma swoje prawa i każdy odczuwa ją na swój sposób.

" Nawet nie można powiedzieć, że minęłam się wtedy z prawdą, prawda ?! "
:)

" Nawet nie można powiedzieć, że minęłam się wtedy z prawdą, prawda ?! "
:)