„– ...może mi­łość jest jak cze­ko­la­da z chili – do­koń­czy­ła, na chwi­lę prze­ry­wa­jąc po­ca­łu­nek”.
Linka idzie do liceum, jej matka rozstała się z ojczymem, a jej brat ciężko to przeżywa. Ponadto jej związek na odległość nie jest tak kolorowy. Czy dziewczyna da radę zarobić na czesne do nowej szkoły? Czy ona i Adrian ustabilizują swój związek?
„Wiem, że po­win­nam sobie po­ra­dzić, że was za­wio­dłam, ale pod­ję­łam de­cy­zję”.
Bardzo się cieszyłam, że będę miała okazję przeczytać kontynuację Kawy z Kardamonem, natomiast myślałam, że będzie lepsza od pierwszej, ale tak nie jest. Ta część jest gorsza od poprzedniej, a miałam nadzieję, że będzie inaczej, jak widać, się przejechałam. W poprzednim tomie naprawdę odczuwałam emocje Linki i całej reszty bohaterów, lecz tutaj kompletnie nic nie odczuwałam podczas czytania. Miałam wrażenie, że czytam puste strony wypełnione tekstem bez żadnych emocji, a szkoda. Jeśli chodzi główną bohaterkę, niestety nie miałam z nią takiej więzi, jak w przypadku pierwszej. Cała reszta bohaterów w ogóle nie sprawiała, że ta historia była realna i żywa.
Czekolada z Chili nie przypadła mi totalnie do gustu, czego żałuję. Myślałam, że będę się dobrze bawić, ale zamiast tego spędziłam czas na nudnej lekturze.





#CzekoladazChili#nastolatka#ojczym#matka#przyrodniasiostra#związek#pierwszamiłość#przyrodnibrat#nowaszkoła#siostrzanawięź



http://bookaholicandwriter.blogspot.com/2023/03/czekolada-z-chili-joanna-jagieo.html

https://www.instagram.com/p/Cybzjh_NDtO/?igshid=MmU2YjMzNjRlOQ==

„– ...może mi­łość jest jak cze­ko­la­da z chili – do­koń­czy­ła, na chwi­lę prze­ry­wa­jąc po­ca­łu­nek”.
Linka idzie do liceum, jej matka rozstała się z ojczymem, a jej brat ciężko to przeżywa. Ponadto jej związek na odległość nie jest tak kolorowy. Czy dziewczyna da radę zarobić na czesne do nowej szkoły? Czy ona i Adrian ustabilizują swój związek?
„Wiem,...

Ależ to jest fajne. Po prostu. Taki ciepły kocyczek. I ja jestem świadoma, że wiele rzeczy jest uproszczonych, że czasami jest zbyt cukierkowo. Ale to nic. Przeogromnie polubiłam Linkę i bardzo jej kibicuję. I jak słucham w audiobooku (swoją drogą lektorka, pani Monika Chrzanowska, robi świetną robotę: jej głos wręcz mnie otula) to jestem całkowicie zaangażowana w historię, wzruszam się, płaczę i śmieje się. To jest taka młodzieżówka, która wzbudza moje emocje i będę do niej często wracać. Cieszę się, że porusza ważne tematy i nawet jeżeli niektórych wątków nie rozwija, bo jednak skupia się na czymś innym, to jednak sygnalizuje, że w tym temacie jest problem. Świetna część.

Ależ to jest fajne. Po prostu. Taki ciepły kocyczek. I ja jestem świadoma, że wiele rzeczy jest uproszczonych, że czasami jest zbyt cukierkowo. Ale to nic. Przeogromnie polubiłam Linkę i bardzo jej kibicuję. I jak słucham w audiobooku (swoją drogą lektorka, pani Monika Chrzanowska, robi świetną robotę: jej głos wręcz mnie otula) to jestem całkowicie zaangażowana w historię,...

Bardzo dobrze się to czyta, czy w moim przypadku słucha tej młodzieżówki mimo że po pierwsze lata nastoletnie dawno za mną a po drugie nie wszystkie rozwiązania fabularne mnie przekonują. Nie podobają mi się po raz kolejny zagadki które wymyśla autorka ale samą książkę i tak lubię
Znowu mamy istotne tematy jak zdrada w zwiazku, alkoholizm rodzica, śmierć rodzica. Nie jest to bardzo pogłębione ale też nie mam poczucia że potraktowane w sposób miałki. Kontynuuję serię i czytam 3 tom

Bardzo dobrze się to czyta, czy w moim przypadku słucha tej młodzieżówki mimo że po pierwsze lata nastoletnie dawno za mną a po drugie nie wszystkie rozwiązania fabularne mnie przekonują. Nie podobają mi się po raz kolejny zagadki które wymyśla autorka ale samą książkę i tak lubię
Znowu mamy istotne tematy jak zdrada w zwiazku, alkoholizm rodzica, śmierć rodzica. Nie...

"Czekolada z chili" to drugi tom "kawowej" serii autorstwa Joanny Jagiełło. Muszę przyznać, że równie dobry jak i pierwszy. Jest to kontynuacja losów Linki i jej przyjaciół. Nasza bohaterka już nie jest gimnazjalistką. Uczęszcza do 1 klasy liceum artystycznego, a że w jej rodzinie nie ma nadmiaru pieniędzy musi sama zarobić na czesne. Sytuacja przedstawiona z perspektywy młodej osoby pragnącej znaleźć jakąś w miarę sensowną pracę i pogodzenie w tym czasie nauki. Z drugiej strony mamy chłopaka Linki, Adriana, który wyjechał do Anglii. Życie na obczyźnie młodego człowieka, który pisze jedno myśli drugie. Książka mówiąca także o przebaczeniu i zapomnieniu. Dywagacje młodych czy jedno idzie w parze z drugim?

"Czekolada z chili" to drugi tom "kawowej" serii autorstwa Joanny Jagiełło. Muszę przyznać, że równie dobry jak i pierwszy. Jest to kontynuacja losów Linki i jej przyjaciół. Nasza bohaterka już nie jest gimnazjalistką. Uczęszcza do 1 klasy liceum artystycznego, a że w jej rodzinie nie ma nadmiaru pieniędzy musi sama zarobić na czesne. Sytuacja przedstawiona z perspektywy...

Książka to już drugi tom z serii kawowej, jest to kontynuacja „Kawy z kardamonem” tej samej autorki. Główna bohaterka ma już szesnaście lat i zaczyna naukę w nowej szkole. Linka niedawno dowiedziała się też, że ma młodszą siostrę, którą mama kiedyś oddała do domu dziecka. Dziewczyna mieszka z matką, ale także z ojczymem, z którym nie może się dogadać i znaleźć wspólnego języka i małym braciszkiem, którego bardzo kocha. Pewnego dnia ojczym wyprowadza się z domu, zostawiając matce Linki kredyt i dwójkę dzieci, na domiar złego mały Kaj bardzo przeżywa rozstanie rodziców. Szesnastolatka, która niedawno rozpoczęła naukę w liceum musi odnaleźć się w nowej rzeczywistości, poznać nowych znajomych, a co gorsze pogodzić naukę z poszukiwaniem pracy, by zarobić na czesne w wymarzonej szkole. Dziewczynie nie jest łatwo, szczególnie, że Adrian – chłopak Linki wyjeżdża, by uczyć się w Londynie, a młodym ludziom pozostaje tylko kontakt mailowy.
Czy Lince uda się znaleźć pracę i zarobić na opłaty w wymarzonej szkole? Czy związek z Adrianem przetrwa próbę, jaką jest odległość dzieląca zakochanych i ograniczony kontakt? Czy Oskar lub Łukasz, których los postawi na drodze dziewczyny zapełnią pustkę po nieobecności chłopaka? Czy rodzina Linki przetrwa próbę i na nowo się zjednoczy? Jak nowa sytuacja wpłynie na relacje nastolatki z najlepszą przyjaciółką?
Obyczajowa powieść Joanny Jagiełło to kontynuacja losów Linki, którą poznaliśmy w poprzedniej książce. Problemy nie opuszczają dziewczyny, a autorka ponownie porusza trudne tematy i jest w stanie zrozumieć młodych ludzi. Polecam książkę każdemu, kto szuka wciągającej powieści z problemami typowymi dla większości nastolatków, jakimi są kryzys w pierwszym związku, w przyjaźni, czy trudne relacje rodzinne.

Książka to już drugi tom z serii kawowej, jest to kontynuacja „Kawy z kardamonem” tej samej autorki. Główna bohaterka ma już szesnaście lat i zaczyna naukę w nowej szkole. Linka niedawno dowiedziała się też, że ma młodszą siostrę, którą mama kiedyś oddała do domu dziecka. Dziewczyna mieszka z matką, ale także z ojczymem, z którym nie może się dogadać i znaleźć wspólnego...

fajny język, ciekawie opisane perypetie kilkunastoletniej Linki, Pozycja warta uwagi

fajny język, ciekawie opisane perypetie kilkunastoletniej Linki, Pozycja warta uwagi

Tytuł to tylko rzekome porównanie słodkiej miłości i problemów w związkach do chilli ;) 16+ i tyle problemów na głowie naszej Linki - dziewczyna ma nie ciekawie i stara się dzielnie wszystkiemu podołać, a zarazem zrozumieć relacje między rówieśnikami jak i dorosłymi. Mimo że cykl jest kierowany dla młodzieży to warto go przeczytać, by sobie przypomnieć, jak to jest gdy ma się naście lat. To my dorośli popełniamy błędy, a dzieci same na świat się nie pchają

Tytuł to tylko rzekome porównanie słodkiej miłości i problemów w związkach do chilli ;) 16+ i tyle problemów na głowie naszej Linki - dziewczyna ma nie ciekawie i stara się dzielnie wszystkiemu podołać, a zarazem zrozumieć relacje między rówieśnikami jak i dorosłymi. Mimo że cykl jest kierowany dla młodzieży to warto go przeczytać, by sobie przypomnieć, jak to jest gdy ma...

Ta lektura odmieniła moje zdanie na temat książek. Pokochałam czytanie. Przypadł mi do gustu styl pisania autorki-czyta się szybko i przyjemnie, nie posiada ani jednego fragmentu,który by mnie nudził. Ta książka nie zawiera bardzo głębokiego morału, jednak uczy życia.
Gorąco polecam!

Ta lektura odmieniła moje zdanie na temat książek. Pokochałam czytanie. Przypadł mi do gustu styl pisania autorki-czyta się szybko i przyjemnie, nie posiada ani jednego fragmentu,który by mnie nudził. Ta książka nie zawiera bardzo głębokiego morału, jednak uczy życia.
Gorąco polecam!

"...Przez wszystkie te lata karmiłem się mrzonką, a nie wiedziałem, że obok umyka mi coś znacznie cenniejszego. "

"- Dziecko, wiem że miałaś dobre intencje - powiedział już spokojnie pan Antoni. - Ale widzisz, czasem sprawy toczą się w zupełnie nieprzewidziany sposób. W każdym razie cieszę się, że Oliwia ma się dobrze. ..."

"- Wiesz co? - powiedziała matka. - Ja to całe życie byłam strasznym tchórzem. Bardzo ciężko przychodziło mi przyznanie się, co myślę, a jeszcze trudniej, co czuję. Tak samo zresztą z nią. Z Kasią. ..."

"...Przez wszystkie te lata karmiłem się mrzonką, a nie wiedziałem, że obok umyka mi coś znacznie cenniejszego. "

"- Dziecko, wiem że miałaś dobre intencje - powiedział już spokojnie pan Antoni. - Ale widzisz, czasem sprawy toczą się w zupełnie nieprzewidziany sposób. W każdym razie cieszę się, że Oliwia ma się dobrze. ..."

"- Wiesz co? - powiedziała matka. - Ja to całe...

Pierwsza część podobała mi się strasznie. Zarywałam noce, żeby dalej czytać, a teraz? Ta część jest jakby troszkę na siłę, problemy bohaterów wydają się tak wielkie, że aż nierealistyczne. Jako osoba prawie w wieku Linki, głównej bohaterki, widzę, że dziewczyna momentami mocno dramatyzuje, momentami jednak naprawdę nie chciałabym być na jej miejscu.

Mimo tych wad nie czytało się nieprzyjemnie, ot, taka lekturka na raz, do zapomnienia.

Pierwsza część podobała mi się strasznie. Zarywałam noce, żeby dalej czytać, a teraz? Ta część jest jakby troszkę na siłę, problemy bohaterów wydają się tak wielkie, że aż nierealistyczne. Jako osoba prawie w wieku Linki, głównej bohaterki, widzę, że dziewczyna momentami mocno dramatyzuje, momentami jednak naprawdę nie chciałabym być na jej miejscu.

Mimo tych wad nie...