Tiramisu z truskawkami

Jestem mamą prawie trzynastolatka i dziesięciolatki. W sumie nie tak wczesne macierzyństwo skłania mnie ciągle do sięgania po literaturę nie tylko fachową ale także młodzieżową, która porusza ważne problemy z którymi borykają się nasze pociechy. Niby wiemy z własnego doświadczenia i z relacji znajomych co może się dziać w głowach naszych dzieci, jednak dopiero to wszystko daje nam pewien punkt oparcia. Seria "Kawa z kardamonem" świetnie się nadaje do spojrzenia, na problemy życiowe z perspektywy młodych ludzi. W tym tomie w dalszym ciągu śledzimy losy Linki i jej przyjaciół. Dziewczyna jest już w drugiej klasie liceum i oprócz fotografii coraz bardziej wciąga ją dziennikarstwo śledcze a tym aspektem zaraził ją kolega z klasy – Oskar.
W tej części jednak autorka bardziej skupia się na Natalii. Wydawało by się, że ta dziewczyna to silna osobowość, której nic i nikt nie wzrusza a jednak domowe i sercowe problemy odcisnęły na jej psychice swoje piętno. Niemały wpływ na nią również miała zmiana szkoły. Natalia popada w tarapaty, których nikt z najbliższego otoczenia nie dostrzega.
Pozycja ta pokazuje nam jak niewiele potrzeba aby w sumie dosyć jasne symptomy związane z odchudzaniem zostały zignorowane przez otoczenie, a osoba borykająca się z problemem została pozostawiona sama sobie. Pozycja godna uwagi chociaż uważam, że dwie poprzednie części były nieco lepsze. Jednak lekkość pióra i chęć poznania dalszych losów bohaterów również z poprzednich tomów motywują do czytania.

Jestem mamą prawie trzynastolatka i dziesięciolatki. W sumie nie tak wczesne macierzyństwo skłania mnie ciągle do sięgania po literaturę nie tylko fachową ale także młodzieżową, która porusza ważne problemy z którymi borykają się nasze pociechy. Niby wiemy z własnego doświadczenia i z relacji znajomych co może się dziać w głowach naszych dzieci, jednak dopiero to wszystko...

Książka to już trzeci – przedostatni tom z serii kawowej, będący kontynuacją losów bohaterów poznanych w poprzednich częściach. To już kolejny rok, w którym śledzimy losy bohaterów, Linka i Natalia rozpoczynają już naukę w drugiej klasie liceum, każda w innej szkole.
W życiu Linki nastał lepszy czas, wszystko powili się układa, a rodzinne problemy porządkują. Dziewczyna już w pierwszych dniach września odchodzi ze szkolnej gazetki i zakłada bloga, którego prowadzenie sprawia jej przyjemność. Nastolatka zaczyna pracę w kawiarni, nie jest to jednak duży zarobek, a o uczciwie zarobione pieniądze dziewczyna często musi się upominać. Na szczęście związek z Adrianem przetrwał trudniejsze momenty, młodzi ludzie bardzo dobrze się dogadują, a ich relacja jest silniejsza niż kiedykolwiek wcześniej, co wpływa na lepsze samopoczucie dziewczyny.
Gorzej sprawy mają się u Natalii, która przechodzi przez trudniejszy okres w życiu, a problemów tylko przybywa. Dziewczyna bardzo mocno przeżywa rozwód rodziców. Dodatkowo nastolatka musi zmierzyć się z poznaniem znajomych i zaaklimatyzowaniem w nowej szkole, w której pracują bardzo wymagający nauczyciele. Rozstanie z Marcinem nie poprawia sytuacji, a tylko jeszcze bardziej obniża samoocenę dziewczyny i sprawia, że zaczyna tracić nad wszystkim kontrolę. Do tego wszystkiego dochodzi jeszcze problem z początkowo niewinnym odchudzaniem. Natalia przez niewinną dietę szybko popada w poważną chorobę, nad którą nie ma kontroli.
Czy to już koniec problemów w życiu Linki? Czy Natalia zapanuje nad swoją chorobą i znów stanie na nogi?
Książka Joanny Jagiełło to wciągająca powieść obyczajowa skierowana do nastolatków. Autorka w prawdziwy sposób pokazuje problemy, z którymi musi mierzyć się niejeden młody człowiek. W powieści poruszono wiele trudnych i ważnych tematów jakimi niewątpliwie są rozwód rodziców, walka z kompleksami czy anoreksja i bulimia. Powieść Joanny Jagiełło polecam każdemu, kto szuka przyjemnej książki, którą szybko się czyta, a która porusza poważne tematy.

Książka to już trzeci – przedostatni tom z serii kawowej, będący kontynuacją losów bohaterów poznanych w poprzednich częściach. To już kolejny rok, w którym śledzimy losy bohaterów, Linka i Natalia rozpoczynają już naukę w drugiej klasie liceum, każda w innej szkole.
W życiu Linki nastał lepszy czas, wszystko powili się układa, a rodzinne problemy porządkują. Dziewczyna już...

Autorka kieruje swe książki do młodzieży może to i słusznie. Daje w nich przekaz dogłębnej problematyki czego nie znajdziemy w wielu książkach dla dorosłych... W tej części pokazuje nam problem odchudzania się w aspekcie, gdy rodzice zajęci są sobą i gdy sami się gubią w tym zwariowanym świecie, a dziecko schodzi na dalszy plan. Młodość to chęć poznawania świata z tych dobrych i złych stron ...realizacja celi i doznań miłosnych.

Autorka kieruje swe książki do młodzieży może to i słusznie. Daje w nich przekaz dogłębnej problematyki czego nie znajdziemy w wielu książkach dla dorosłych... W tej części pokazuje nam problem odchudzania się w aspekcie, gdy rodzice zajęci są sobą i gdy sami się gubią w tym zwariowanym świecie, a dziecko schodzi na dalszy plan. Młodość to chęć poznawania świata z tych...

Bardzo lubię twórczość J. Jagiełło. Bohaterowie to nie są "Mary Sue", tylko ludzie z krwi i kości, posiadający wady.

Jedyne, co nie do końca mi się spodobało, to fakt, że Natalia doszła do końca bez praktycznie żadnego potknięcia. Nie miała napadów, od razu ze zwykłej liczby kalorii zeskoczyła do 200-400. Widać, że autorka nie miała osobiście styczności z anoreksją [co oczywiście mnie bardzo cieszy, bo nikomu tego nie życzę] i bazowała raczej na opowieściach innych osób.

Co nie zmienia faktu, że książka była bardzo dobra i z radością mogę wystawić 8 gwiazdek.

Bardzo lubię twórczość J. Jagiełło. Bohaterowie to nie są "Mary Sue", tylko ludzie z krwi i kości, posiadający wady.

Jedyne, co nie do końca mi się spodobało, to fakt, że Natalia doszła do końca bez praktycznie żadnego potknięcia. Nie miała napadów, od razu ze zwykłej liczby kalorii zeskoczyła do 200-400. Widać, że autorka nie miała osobiście styczności z anoreksją [co...

Bardzo realistyczna książka, ukazująca dzisiejszy świat takim jakim jest.

Bardzo realistyczna książka, ukazująca dzisiejszy świat takim jakim jest.

Trzeci tom "Kawy z kardamonem". Życie Linki układa się coraz lepiej. Nie czuje już takiej presji związanej ze szkołą, sprawy rodzinne się porządkują, a miłość jej i Adriana jest silniejsza niż kiedykolwiek. Zakłada bloga i zdobywa przyjaciółkę, a przynamniej bardzo dobrą koleżankę. Natomiast przed Natalią piętrzą się problemy. Rozwód rodziców i zerwanie z Marcinem znacznie obniżają jej samoocenę, a do tego dochodzi jeszcze fakt, że znaczącą utyła na wakacjach w Portugalii. Przecież nic by się nie stało, gdyby zaczęła się odchudzać. Tak troszeńkę. A potem coraz bardziej i bardziej... Natalia nakręca obsesyjną spiralę, której nie będzie umiała samodzielnie zatrzymać.

Powiem wprost: spodziewałam się czegoś więcej po tej serii i autorce. Dwa poprzednie tomy zrobiły na mnie wielkie wrażenie, ale ten trzeci... Co prawda wciąż jest bardzo dobry, ale jednak trochę brakuje mu trochę do poziomu "Kawy z kardamonem" i "Czekolady z chili".

Joanna Jagiełło serwuje nam naprawdę smakowitą i wciągającą książkę. Pisze lekko na ważne tematy, co jest wielką zaletą pisarza. Czytając o anorekcji, depresji i uzależnieniu od narkotyków, nie jest nam trudno brnąć dalej. Ale jeżeli już jesteśmy przy poważnych tematach, odniosłam wrażenie, że w tej książce jest ich trochę... za dużo. W poprzednich częściach tej serii przyzwyczailiśmy się do niezwykle lekkiej i przyjemnej lektury, która, pokazywała nam wartościowe poglądy bohaterów, jednocześnie nie narzucając ich czytelnikowi. Tutaj jednak poczułam lekki przesyt.

Muszę zaznaczyć, że moim zdaniem, anorekcja Natalii została opisana jak najbardziej poprawnie, ale... właśnie. Nic więcej. Można odnieść wrażenie, że pisarka nigdy nie spotkała nikogo z anorekcją ani sama nie przechodziła tej choroby (nie żebym komukolwiek jej życzyła!) i opierała się tylko na opowieściach innych. Moim zdaniem wyszło trochę sztywno, szczególnie na początku, choć chyba jednak nie mnie to oceniać ⎼ w końcu ja również nie znam nikogo, kto miałby anorekcję.

W "Tiramisu z truskawkami" Joanna Jagiełło pokazuje nam, że Natalia nie jest głupia ani pusta, że ona również ma mnóstwo problemów, ale inni bohaterowie również pokazali swoją drugą twarz. A jeśli już jesteśmy przy bohaterach, chcę wspomnieć o Lince, która w tym tomie wydaje się nieco... przereklamowana? wyidealizowana? Nie wiem, czy to dobre słowa. Uważam, że zachowuje się trochę zbyt empatycznie i jest po prostu za dobra. Pula jej wad znacząco się zmiejszyła, co trochę jednak zabolało... Przyzwyczaiłam się, iż Linka nie jest postacią idealną. Do "Mary Sue" rzeczywiście całkiem sporo jej brakowało, ale jednak przemiana była znaczna.

Nie żeby nie podobała mi się ta książka! Była naprawdę dobra! Lekkie pióro, humor, dobrze wykreowani bohaterowie (no, być może, jak już wspomniałam, z wyjątkiem Linki) sprawiają, że naprawdę trudno oderwać się jest od lektury. Ja sama połknęłam "Tiramisu truskawkami" w zaledwie jeden dzień! Na plus trzeba również odnotować to, że autorka nie zapomniała o żadnym z bohaterów z poprzednich tomów. Pomiędzy rozdziałami opisującymi losy Linki i Natalii, która w tym tomie wysunęła się na pierwszy plan, dowiadujemy się, jak żyje Oskar, Marcin, a nawet pojawiają się mniejsze wzmianki o Inez, Azorze oraz panu Antku i pani Stasi.

Szczerze polecam tę książkę. Wiele można się z niej nauczyć, nie wychodząc z domu i pochłaniając tę książkę, tak jak pochłania się słodki deser :) W dodatku porusza bardzo ważne tematy, i nie mówię tu tylko o chorobach psychicznych! Moim zdaniem "Tiramisu z truskawkami", zresztą tak jak poprzednie tomy serii, najbardziej spodoba się czytelniczkom w wieku 12-17 lat.

Trzeci tom "Kawy z kardamonem". Życie Linki układa się coraz lepiej. Nie czuje już takiej presji związanej ze szkołą, sprawy rodzinne się porządkują, a miłość jej i Adriana jest silniejsza niż kiedykolwiek. Zakłada bloga i zdobywa przyjaciółkę, a przynamniej bardzo dobrą koleżankę. Natomiast przed Natalią piętrzą się problemy. Rozwód rodziców i zerwanie z Marcinem znacznie...

Polecam wszystkim w prawie każdym wieku przeczytać tę książkę. Jest odzwierciedleniem dzisiejszego świata. Nigdy jeszcze nie przeczytałam bardziej ciekawej i mądrej książki.

Polecam wszystkim w prawie każdym wieku przeczytać tę książkę. Jest odzwierciedleniem dzisiejszego świata. Nigdy jeszcze nie przeczytałam bardziej ciekawej i mądrej książki.

Jedno wielkie pozytywne zaskoczenie! Ta trochę ,,dziecinna" okładka sprawiła, że podchodziłam do tej książki bardzo sceptycznie, zastanawiałam się czy warto w ogóle tracić na nią czas. Ale ku mojemu zdziwieniu po raz kolejny przekonałam się o prawdziwości stwierdzenia, aby nie oceniać książek po okładce. Jako iż jestem w wieku bohaterów, mogę przyznać, że autorce tej powieści świetnie udało się odwzorować świat nastolatków, a problemy poruszane w niej są jak najbardziej aktualne i należy o nich mówić. Polecam każdemu!

Jedno wielkie pozytywne zaskoczenie! Ta trochę ,,dziecinna" okładka sprawiła, że podchodziłam do tej książki bardzo sceptycznie, zastanawiałam się czy warto w ogóle tracić na nią czas. Ale ku mojemu zdziwieniu po raz kolejny przekonałam się o prawdziwości stwierdzenia, aby nie oceniać książek po okładce. Jako iż jestem w wieku bohaterów, mogę przyznać, że autorce tej...

kontynuacja "Czekolady z chili"

Bardzo dobra pozycja dla nastoletnich czytelników, ale również dla ich rodziców.

kontynuacja "Czekolady z chili"

Bardzo dobra pozycja dla nastoletnich czytelników, ale również dla ich rodziców.

Z każdym tomem było gorzej, zakończenie nie miało sensu, a problemów było tak dużo, że aż brakowało realizmu nawet jak na książkę. Postać Natalii niesamowicie mnie denerwowała, podobnie jak parę innych.

Z każdym tomem było gorzej, zakończenie nie miało sensu, a problemów było tak dużo, że aż brakowało realizmu nawet jak na książkę. Postać Natalii niesamowicie mnie denerwowała, podobnie jak parę innych.