czasach, gdy globalizacja i militaryzacja ładu światowego przynoszą nowe formy suwerenności, kwestia obywatelstwa staje się jednym z centralnych problemów społecznych i politycznych. Masowe migracje i rosnące problemy z integracją mniejszości etnicznych, religijnych i kulturowych coraz dotkliwiej uzmysławiają nam, że stare modele obywatelstwa nie sprawdzają się już w nowej rzeczywistości. Krzysztof Nawratek proponuje, aby powracając do źródłowej idei miasta jako idei politycznej, wskrzesić społeczno-polityczny potencjał, jaki drzemie w miastach, rozumianych zarówno jako szczególny sposób zamieszkiwania przestrzeni, jak i rodzaj wspólnoty. Książka w inspirujący sposób łączy refleksję nad urbanistyką, architekturą, polityką i społeczeństwem.

W książce Nawratka teoretyczna refleksja przeplata się z oryginalną analizą przemian takich miast jak Ryga, Dublin, Singapur czy Hong Kong. Miasta rosną. Nie wszystkie i nie wszędzie, jednak w skali globalnej, fakt wzrostu i znaczenia miast nie ulega wątpliwości. Ale co to w zasadzie znaczy, że miasta rosną? Czy oznacza to jedynie, że zwiększają swą powierzchnie, rozpełzają się i pożerają okoliczne wioski i miasteczka? Czy też, że zwiększa się liczba ich mieszkańców lub rośnie ich PKB? Miasta wydają się dziś potężne niemal jak nigdy dotąd. Czy aby na pewno?