Epifania w Starbucksie dotyczyła transcendentalnego znaczenia kawy, kanapek czy muffina. Dotyczyła tego, co łączy ową parę przy sąsiednim stoliku ze mną i z moją córką. To nie spotkanie Twarzą w Twarz ani rozmowa, która nigdy prawdopodobnie nie będzie miała miejsca. To transcendentna wobec nas wszystkich organizacja – w tym przypadku korporacja zarządzająca Starbucksem. To tam, na poziomie produkcji, marketingu, logistyki i sprzedaży, zostało wyprodukowane medium łączące zupełnie obcych sobie ludzi. To poprzez instytucję (bardzo luźno zdefiniowaną) istniejemy jako społeczeństwo, to poprzez różne instytucje istnieje miasto. Miasto to nie ludzie, lecz instytucje i pozaludzkie mechanizmy.

Epifania w Starbucksie dotyczyła transcendentalnego znaczenia kawy, kanapek czy muffina. Dotyczyła tego, co łączy ową parę przy sąsiednim st...

Neoliberalizm wbrew stwarzanym pozorom charakteryzuje się głębokim totalizmem, uzurpuje sobie prawo do tłumaczenia całego świata przez jego wymiar rynkowy. Rynek jest tu ostatecznym kryterium prawdy. Dla zwolenników (neo)liberalizmu – w Polsce od Janusza Korwin-Mikkego po Leszka Balcerowicza – wszystko, każdy aspekt ludzkiego życia, jest przykładane do schematu „wolny człowiek dokonuje wolnego, racjonalnego wyboru”. (…) Wolność neoliberalna jest wolnością totalitarną – nie ma przed nią ucieczki, nie ma usprawiedliwienia dla tych, którzy nie oddadzą się jej w pełni. Takie totalne rozumienie wolności jest oczywiste w pismach Ayn Rand, z jej gloryfikowaniem przedsiębiorcy jako nadczłowieka. I tak – nie ma tu pomyłki – nietzscheański nadczłowiek wyzwolony z ograniczeń „moralności słabych” jest człowiekiem, jakiego stwarza ten typ myślenia.

Neoliberalizm wbrew stwarzanym pozorom charakteryzuje się głębokim totalizmem, uzurpuje sobie prawo do tłumaczenia całego świata przez jego ...

Związek pomiędzy człowiekiem a światem nie musi więc być oparty na relacji własności, zawłaszczania. Własność jest statyczna i jednowymiarowa. Relacja oparta na konstruowanej opowieści jest zupełnie innego typu – pozostaje zarówno lokalna, jak i pozaterytorialna, dotyczy tego, co fizyczne, i tego, co wyobrażone. Akceptuje tymczasowość. Nikogo nie stawia z definicji w uprzywilejowanej pozycji, nikogo nie spycha na margines. Trwa tak długo, jak długo jest w stanie obronić swoją pozycję, przekonać do siebie wystarczająco dużo ludzi. Wolność narracji jest wolnością tworzenia, wolnością ciągłego znajdowania lepszych, przeznaczonych dla wszystkich – a więc bardziej efektywnych – opowieści.

Związek pomiędzy człowiekiem a światem nie musi więc być oparty na relacji własności, zawłaszczania. Własność jest statyczna i jednowymiarow...