Na książkę składają się cztery eseje.

"Bunt mas" - autor definiuje termin "masa" i opisuje przejawy jej (masy) siły. Ze swojej strony dodam (Gasset może by się pod tym nie podpisał),że owa masa zagina - na podobieństwo prawa fizyki relatywnej - czasoprzestrzeń świata wewnętrznego jednostki; wytrąca ją z naturalnego intelektualnego tempa, spowalniając "lepszych" (względnie niezależnych, autonomicznych),ale i poganiając "gorszych" (reaktywnych, niezdolnych do kreowania własnego losu). Masą byłby golem - realnie wpływający na ludzi stwór utworzony z ich dusz - duszy tłumu, a więc duch uśredniony statystycznie. Gasset przewiduje (w mojej interpretacji),że masa zacznie coraz bardziej wpływać na każdą dziedzinę kultury, a jako że nie ma cech natur wybitnych, nie ma też celu innego, niż doczesny. Pod rządami masy świat zapętli się w teraźniejszości, w konsumpcjonizmie i z nienasycenia podniesie bunt. Masa ma żołądek bez dna i nieskończony apetyt.

"Rozmyślania o technice" - Autor trafnie zauważa, że człowiek masowy (kategoria stworzona przez Gasseta) traktuje zdobycze cywilizacji jak nową naturę, jako coś oczywistego, należącego mu się, nie wymagającego nakładów pracy i szczególnej uwagi. Nie rozumie, że cywilizacja jest permanentnie wytwarzana i jako taka wymaga ciągłej pracy, wiedzy, a przede wszystkim rzadkiego typu ludzi, którzy ogarniają ją jako całość - teoretyków, intelektualistów. Człowiek masowy nie ufa myślicielom o szerokich horyzontach, jego wyobraźnia zdolna jest zaakceptować na ambonie tylko specjalistę danej dziedziny; również ograniczonego przedstawiciela społeczeństwa masowego, ponieważ specjaliści rekrutują się z ludzi przeciętnych. Mimo to, oni właśnie, zbudowani osiągnięciami i wiedzą z własnej specjalności, pozwalają sobie rościć prawo do posiadania autorytarnego głosu w innych obszarach wiedzy, czym wypierają klasę wybitną.

"Człowiek i ludzie" - tym razem Gasset definiuje społeczeństwo. Namysł nad tym zagadnieniem rykoszetem ukazuje niejasny charakter człowieczeństwa, naturę człowieka. O społeczeństwie, społeczności można mówić tylko w przypadku istot dyskursywnych, świadomie wyrażających się/siebie. Relację społeczną ustanawia bycie oglądanym przez świadome, interpretujące oko zdolne do wyrażenia opinii.
Esej zawiera również świetne, obszerne studium powitania, jako gestu pustego, wymuszonego gwałtem na każdej jednostce.

"Rozmyślania o Europie" - Bardzo ciekawy namysł nad ideą narodu/narodowości. Hiszpański autor sprytnie zaraża czytelnika europejskiego europejskością. Porównuje ją do helleńskości ludów starożytnej Grecji. Ateńczyk, Spartanin czy Koryntianin był oczywiście przywiązany (patriotą) do swojego miasta, ale w obliczu większego zagrożenia (ze strony Persów) rozumiał swoją helleńską odrębność i więź z sąsiadami. Państwa europejskie, w ocenie y Gasseta, tracą tę głębszą jedność, mianowicie wspólny rdzeń wyznawanych wartości, poziom cywilizacyjny. Wydaje się, że autor był głębokim zwolennikiem - wówczas projektu - Unii Europejskiej, przewidywał wręcz koniec państw narodowych w sensie monad zamkniętych w sobie i dla siebie. Aktualne rozważania.

Na książkę składają się cztery eseje.

"Bunt mas" - autor definiuje termin "masa" i opisuje przejawy jej (masy) siły. Ze swojej strony dodam (Gasset może by się pod tym nie podpisał),że owa masa zagina - na podobieństwo prawa fizyki relatywnej - czasoprzestrzeń świata wewnętrznego jednostki; wytrąca ją z naturalnego intelektualnego tempa, spowalniając "lepszych"...