Ktoś tu się zapędził w swoim wróżeniu.

Ktoś tu się zapędził w swoim wróżeniu.

Najbardziej w tej książce wkurzało mnie to, że bohaterowi wszystko się udaje. Wygrywa bitwy, błyskawicznie awansuje, a kobiety pchają mu się do łóżka.

Najbardziej w tej książce wkurzało mnie to, że bohaterowi wszystko się udaje. Wygrywa bitwy, błyskawicznie awansuje, a kobiety pchają mu się do łóżka.

Jako miłośnik epoki napoleońskiej jestem dosyć surowy w ocenie powieści, których akcja dzieje się w tym okresie. Niestety, ta powieść jest słaba. Autor co nieco o epoce wie, jednak cechuje go kompletne niezrozumienie napoleońskiej sztuki wojennej, przedstawiony plan alternatywnego zakończenia kampanii rosyjskiej, jakkolwiek dla laików brzmi sensownie, z punktu widzenia realiów jest całkowicie nierealistyczny i po prostu głupi. Opiera się na założeniu, że po stronie rosyjskiej walczą idioci, a Napoleon wygrywał głównie dlatego, że nie lekceważył swoich przeciwników. Batalistyka też nie porywa, jak chociażby u Gąsiorowskiego, Zofii Kossak czy, porównując do bardziej współczesnych autorów, Cornwella lub Sawickiego. Ogólnie czas poświęcony lekturze tej książki uważam za czas bezpowrotnie stracony.

Jako miłośnik epoki napoleońskiej jestem dosyć surowy w ocenie powieści, których akcja dzieje się w tym okresie. Niestety, ta powieść jest słaba. Autor co nieco o epoce wie, jednak cechuje go kompletne niezrozumienie napoleońskiej sztuki wojennej, przedstawiony plan alternatywnego zakończenia kampanii rosyjskiej, jakkolwiek dla laików brzmi sensownie, z punktu widzenia...

Na ostatnich stronach książki możemy przeczytać słowa wypowiedziane przez Napoleona: "Mam na pewno większy talent do prowadzenia wojen, niż do dbania o pokój", sam autor zdawał sobie z tego sprawę, jednakże próbuje przedstawić Napoleona jako personę załatwiającą wszelkie sprawy polubownie, co w alternatywnej historii Europy przedstawionej w książce zdaje się być wyłącznie utopią autora, który jako polityk oraz popularyzator idei Unii Europejskiej pragnął by takich kolei losu. Dla pasjonatów historii, pozycja raczej nieobowiązkowa. Być może wyda się dziwnym stwierdzenie: że na szczęście dzieje Europy, pisane były krwawymi starciami. Historia nabierała kolorytu, była ciekawa, mogliśmy poznawać bohaterów, na wielu liniach frontu. Jeżeli chodzi o mnie jest to dla mnie tylko koncept, zmieniony obraz historii. Samą książkę, czyta się przyjemnie, jednakże kilka bezproduktywnie wstawianych epizodów, spowalnia akcję, mam tu na myśli opis dni w ,których totalnie nic się nie wydarza. Główny bohater, jest istnym szczęściarzem, nie dość że zostaje generałem, wygrywa wszelkie potyczki, to dodatkowo cieszy się uznaniem dam w około. Wątek miłosny, jest opisany ekscytująco, relacje między nim a kobietami czyta się ciekawie, w przeciwieństwie do opisu bitew, które czyta się opornie.

Na ostatnich stronach książki możemy przeczytać słowa wypowiedziane przez Napoleona: "Mam na pewno większy talent do prowadzenia wojen, niż do dbania o pokój", sam autor zdawał sobie z tego sprawę, jednakże próbuje przedstawić Napoleona jako personę załatwiającą wszelkie sprawy polubownie, co w alternatywnej historii Europy przedstawionej w książce zdaje się być wyłącznie...

Nieźle napisana książka, choć daleko jej od profesjonalnych książek o historii alternatywnej. Pewnie dlatego, że autor jest politykiem, a nie pisarzem.
Sama fabuła jest miejscami niedopracowana, miejscami sprzeczna ze sobą, infantylna i może denerwować na przykład to, że głównemu bohaterowi się wszystko udaje.
Mało jest tam walk i potyczek, znacznie więcej jest miłości. Ciekawy pomysł miał autor ukazując Europę po zwycięstwie Napoleona, jednak jak dla mnie niezbyt satysfakcjonujący. Najbardziej brakowało mi opisu granic powojennej Europy.
Można przeczytać z ciekawości, tym bardziej że jest to wizja Europy alternatywnej wg byłego prezydenta Francji. Jednakże taką wizję Europy może stworzyć każdy kto choć trochę lubi historię i się na niej zna.
Podsumowując, książkę można przeczytać, ale szału nie ma.

Nieźle napisana książka, choć daleko jej od profesjonalnych książek o historii alternatywnej. Pewnie dlatego, że autor jest politykiem, a nie pisarzem.
Sama fabuła jest miejscami niedopracowana, miejscami sprzeczna ze sobą, infantylna i może denerwować na przykład to, że głównemu bohaterowi się wszystko udaje.
Mało jest tam walk i potyczek, znacznie więcej jest miłości....